-Είκοσι οχήματα αποτελούσαν την Πρωθυπουργική φάλαγγα. Φώτα αναμμένα, σειρήνες, μηχανές της αστυνομίας, προπορευόταν και έπονταν του αυτοκινήτου που μετέφερε τους δύο πολιτικούς άντρες προς τα κέντρα του Καρά Τεπέ και της Μόριας, ενώ στα πεζοδρόμια παραστόλιαζαν ως όφειλαν αστυνομικοί.

Τα μειδιάματα και τα γέλια, γλίστρησαν ακόμα και από τα σφιγμένα χείλη των οπαδών της νέας αριστεράς, που καθόταν στα μαγαζιά της Ν. Έλλης, χαζεύοντας το όλο σκηνικό, που στήθηκε για δέκα λεπτών υπόθεση.

Τα γέλια όμως, για τους εαυτούς μας καθότι μπορούμε ακόμα να αυτοσαρκαζόμαστε- ήρθαν μισή ώρα αργότερα, όταν μετά την αναχώρηση των υψηλόβαθμων προσώπων με τις λιμουζίνες, δόθηκε το σήμα της «απελευθέρωσης» των αλλοδαπών από τα σημεία που τους είχαν μαντρωμένους και τακτοποιημένους και γέμισε η παραλιακή με κατεύθυνση προς το λιμάνι της πόλης.

Και έτσι... ηρεμήσαμε και μεις, που νομίσαμε προς στιγμή ότι απαλλαγήκαμε από το βραχνά του προβλήματος, ως δια μαγείας.

-Από παντού ακούγονται φωνές για έλεγχο των ΜΚΟ που βρήκαν ψωμί και μέλι και είπαν να  δραστηριοποιηθούν στο νησί μας. Επιτέλους, ας γίνουν οι περιβόητοι έλεγχοι των οργανώσεων αυτών που δουλεύουν με το αζημίωτο και έναντι καθόλου ευκαταφρόνητων μισθών.

Γιατί μήπως έχει κανείς την εντύπωση, ότι βγάζουν οι οργανώσεις αυτές λεφτά από την τσέπη τους για να ασκήσουν το «φιλανθρωπικό» τους έργο; Μήπως ξοδεύουν τις κληρονομιές των παππούδων τους; Μήπως το πράττουν για την ψυχή της μάνας τους;

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ "Δ"