Τελικά τα καταφέραμε. Ή καλύτερα τα κατάφεραν. Μας οδηγούν ολοταχώς στον διχασμό, στο ευαίσθητο σημείο μας. στην Αχίλλειο πτέρνα τούτου του λαού, που δεν μαθαίνει από τα λάθη του παρελθόντος και από τις «ανοιχτές» πόρτες. Η ένταση που επικρατεί, η «απαγόρευση» του να έχεις και να επιχειρείς να εκφράσεις διαφορετική άποψη , έχουν δημιουργήσει τεταμένο κλίμα και ακροβασίες σε τεντωμένο σχοινί . Το θέμα είναι να κρατηθούν οι ισορροπίες. Δεν αρκούν τα λόγια τα μεγάλα από τα μπαλκόνια. Δεν αρκούν οι προσωπικές διαβεβαιώσεις. Αυτά δεν είναι τίποτ'  άλλο πέραν των ασκήσεων εκτόνωσης κι ψευτοϊκανοποίησης αντίστασης και άλλης τόσης δήθεν τόνωσης του εθνικού αναστήματος του υπερήφανου Έλληνα.

Η πραγματικότητα βρίσκεται αλλού και σπαράσσει  την ψυχή και του πιο ψυχρού «εκτελεστή». Βρίσκεται στις εικόνες συνταξιούχων που μάτωσαν στην ξενιτιά για να κάνουν προκοπή, δούλεψαν σκληρά και τίμια και τώρα δεν μπορούν να πάρουν τα 120 ευρώ από την σύνταξή τους γιατί λέει τα χρήματα έρχονται από το εξωτερικό, που καταρρέουν στα πεζοδρόμια και ξεσπούν σε λυγμούς σαν μικρά παιδιά. Ηλικιωμένοι που βάζουν το μαντίλι στο κεφάλι για να προστατευτούν από τον αλύπητο ήλιο, μετά το μεταχειρίζονται για να σκουπίσουν τον ιδρώτα του και τέλος για να μαζέψουν τα δάκρυά τους. Όλοι τους σε πλήρη απόγνωση

Γιατί πονούν για την καταστροφή. Πονούν για το κακό που τους βρήκε. Που μας βρήκε ως έθνος και χώρα. Για το πώς αφήσαμε να μας περιπαίξουν και να μας στύψουν αλύπητα και ακόμα πιο άκαρδα να μας πετάξουν στην γωνία, στο όνομα της κυβερνητικής συνοχής , κατά ομολογία του υπουργού Τσακαλώτου, ο οποίος δεν δίστασε χθες να ομολογήσει με ειλικρίνεια, πως αν η κυβέρνηση έφερνε τη συμφωνία στη Βουλή, αυτή δεν θα ψηφιζόταν και η κυβέρνηση θα έπεφτε...

Ένταση έχει προκληθεί ακόμα και στους κόλπους της παράταξης Γαληνού, όσον αφορά την επιλογή του Ναι ή του Όχι στο δημοψήφισμα της Κυριακής, καθώς είναι γνωστό ότι όλα τα πρόσωπα που συνθέτουν την πολιτική  του ομάδα δεν έχουν την ίδια άποψη επί του θέματος και ορισμένοι αντιλαμβάνονται διαφορετικά την παρουσία της χώρας στην οικογένεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πιθανότατα να σπεύσουν να μας διαψεύσουν, όμως  η διάσταση απόψεων είναι μια λογική και υγιής πολιτική πράξη, που ενίοτε εκφράζεται από τους πιο «φιλελεύθερους», που δεν συνηθίζουν να μπαίνουν σε «μαντρί»

-Άλλοι 500 λαθρομετανάστες πλάκωσαν και χθες και πλημμύρισαν τους δρόμους. Τα παράπονα συνοδευόμενα από φόβο και αβεβαιότητα, είναι πάμπολλα από την περιοχή του Μανταμάδου. Σύμφωνα με μαρτυρίες ντόπιων, οι πεζοπόροι προκαλούν ζημιές στα ξωκλήσια, προκειμένου να μπουν σ' αυτά και να βρουν «στέγη». Δυστυχώς όμως λένε ότι βρίσκουν την... ευκαιρία να προκαλούν ζημιές σε εικόνες των μικρών αυτών ναϋδρίων, εκφράζοντας ενίοτε τον θρησκευτικό φανατισμό που τους διακατέχει. Ζημιές έχουν προκαλέσει και στα αποδυτήρια του γηπέδου της περιοχής.

Όσες εκκλήσεις κι αν απευθύνουν, ουδείς ενδιαφέρεται.

Μήπως να διαμαρτυρηθούμε και μεις στους διεθνείς οργανισμούς για την προάσπιση των δικαιωμάτων μας; αφού κανείς από τους ντόπιους ή τους καρεκλοκένταυρους της Αθήνας φροντίζει