Δύο τρεις μέρες μας έδωσαν τις κατευθυντήριες γραμμές, οργανώνοντας και συντονίζοντας σωστά και με μέθοδο, και η πόλη μπήκε στους κανονικούς της ρυθμούς. Γιατί τίποτα δεν γίνεται δια μαγείας. Καθετί, θέλει τον ειδικό και τον εκπαιδευμένο στην αντιμετώπιση καταστάσεων, όσο έκτακτων κι αν είναι, που καλείται ν' αντιμετωπίσει.

το θεμα είναι να μην χάσουμε τον συντονισμό μας και όπως λέει ο δήμαρχος αυτός να είναι διαρκείς.

Παρόλα τα ευχολόγια από χθες άρχισε να διαφαίνεται ένα είδος έλλειψης συντονισμού. Για παράδειγμα, προγραμματίστηκαν πλοία χωρίς να υπολογιστεί ο όγκος των αναχωρήσεων, με αποτέλεσμα χθες να ακυρωθούν ορισμένα δρομολόγια, ενώ πλοίο που βρισκόταν στο λιμάνι ανέμενε να φορτώσει, προκειμένου να αναχωρήσει.

Ας ελπίσουμε ότι αυτή η ασυνεννοησία δεν θα είναι η αφορμή για να επανέλθουμε στην προτέρα κατάσταση και να ελαττωθούν τα δρομολόγια με ότι αυτό συνεπάγεται

-Τα επεισόδια και η αντίδραση των κατοίκων της Πέτρας, είναι μάλλον άκαιρα, ακατανόητα και αψυχολόγητα. Αν και στην αρχή του καλοκαιριού που είχε παρουσιαστεί το πρόβλημα, η πρόταση που είχε γίνει, ήταν η παρούσα, δηλαδή η χρήση του ανενεργού στρατοπέδου της Πέτρας, προκειμένου να ελέγχονται οι αλλοδαποί και να μην κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα στις δύο τουριστικές περιοχές, τώρα αντιδρούν και κλείνουν την είσοδο του στρατοπέδου.

Μπορεί λοιπόν να τους αρέσει τους ντόπιους να τους έχουν μέσα στα πόδια τους.

Αλλά όμως όποια κι αν είναι η άποψη τους, δεν μπορούν να παρεμβαίνουν στο σχεδιασμό των ειδικών και των εκπαιδευμένων για ν' αντιμετωπίζουν καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης.

Δεν είναι δυνατόν ν' αντιδρούν είκοσι άτομα και ν' ακυρώνουν μια «επιχείρηση» εξάλειψης ή έστω περιορισμού του προβλήματος.

Όπως δεν είναι δυνατόν ν' αντιδρούν ορισμένοι στο Μανταμάδο και να ακυρώνεται η κατασκευή ενός σύγχρονου εργοστασίου της ΔΕΗ.

Δεν είναι δυνατόν ν' αντιδρούν κάποιοι και να μην γίνονται το έργο με τις  ανεμογεννήτριες, όπως και κάθε επένδυση κτηνοτροφική, παραγωγής γάλακτος, ή ιχθυοπαραγωγής.

Δεν είναι δυνατόν κάποιοι άλλοι με την αδιαφορία τους να προκαλούν εμπόδιο στη δημιουργία ενός μουσείου.

Διερωτώμεθα, γιατί στην τελική να μπαίνουμε στην διαδικασία των συσκέψεων και των συμβουλίων, των κοινωνικών διαβουλεύσεων.

Για να χάσουμε ατέλειωτες εργατοώρες και να ασκήσουμε επαναστατική πολιτική; Γιατί κάθε φορά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο και το αυτό. Ουδεμία αλλαγή, έτσι για το ...μάτι!!!

Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε επίσης, γιατί οι κάτοικοι της Μυτιλήνης να πρέπει να υπομένουν όλες τις δύσκολες καταστάσεις και οι ολίγοι κάθε φορά ν' ανατρέπουν σχεδιασμούς, που αποβλέπουν στην οικονομική, πολιτιστική, κοινωνική και περιβαλλοντική αναβάθμιση του τόπου.

-Στη μαρίνα, στο μικρό αμφιθέατρο, που χρησιμοποιείται για κάποιες θερινές εκδηλώσεις, υπάρχει στη βάση του εσοχή με διάφορες ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις.

Η εσοχή αυτή είναι καλυμμένη με μεταλλικό παραπέτασμα. όμως εδώ και πάρα πολύ καιρό, το ένα φύλλο είναι ξεχαρβαλωμένο και «πιασμένο» με ένα κομμάτι ξύλου, το οποίο πολύ εύκολα, ο οποιοσδήποτε περίεργος μικρός ή μεγάλος μπορεί ν' αφαιρέσει και να χώσει τα χέρια του μέσα

Ας μην φανταστούμε τι μπορεί να γίνει καλύτερα.

Στον χώρο κυκλοφορούν και παίζουν πολλά παιδιά. Δεν μπορεί ν' αντιληφθεί κάποιος από τους υπεύθυνους του χώρου και τους επιστάτες, ότι το συγκεκριμένο είναι μια ιδιαιτέρως επικίνδυνη παγίδα; Πόσο κοστίζει ένας μάστορας; πόσο ένας μεντεσές ή ένα κομμάτι καπάντζας μικρών διαστάσεων;

Σίγουρα όχι τόσο, όσο η σωματική ακεραιότητα του κάθε συμπολίτη μας