-Είναι ν' απορεί κανείς ή μήπως όχι; Είναι τόσο δύσκολο ν' αντιληφθεί κανείς τι συμβαίνει και πώς λειτουργεί το κύκλωμα, ή μήπως όχι;

Τι διαφορετικό θα μπορούσε δηλαδή να υποθέσει κάποιος, παρά μόνο αυτό που δείχνει η καθημερινότητα, όταν την ίδια ώρα που έρχονται οι βάρκες από τις απέναντι ακτές, φορτωμένες με τον ανθρώπινο κατιμά, καταφθάνουν τα συνήθη ημιφορτηγά και φορτώνουν τις μηχανές και τα καύσιμα;

Τι άλλο να φανταστεί κάποιος, όταν τα σινιάλα γίνονται μέρα μεσημέρι αντιληπτά απ' όλους και ξάφνου εμφανίζονται στην Επάνω Σκάλα, ή στη Νεάπολη, ή στην Εφταλού, οι βάρκες της εκμετάλλευσης της ελπίδας και από τα εδώ παράλια, οι «αγοραστές» του τζάμπα;

-Πότε επιτέλους θα μπουν στην τσιμπίδα του ελέγχου οι ΜΚΟ που εμφανίζονται ως οι σωτήρες και ουδείς γνωρίζει τον τρόπο λειτουργίας τους, τις μεθόδους δράσης τους και τη διαχείριση της όλης οργάνωσής τους;

Η συμπεριφορά τους απέναντι στους ντόπιους, είναι σαν να έχουν να κάνουν με τριτοκοσμική χώρα. Απότομοι, απαιτητικοί. Σα να μιλάν σε ιπποκόμους, κατώτερούς τους και υποτακτικούς τους.

Το ακούσαμε δε και αυτό: Μηχανικός από το Νεπάλ, της Ύπατης Αρμοστείας, «εξειδικευμένος» στο σχεδιασμό καταυλισμών, γιατί τέτοιους έχει φτιάξει και στην Ιορδανία, όπως λένε πληροφορίες, έπρεπε να έρθει και στον Καρά Τεπέ στο πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής, για να ...τακτοποιήσει την κατάσταση και να σχεδιάσει και τον εδώ καταυλισμό. Μόνο που με ελαφρά τη καρδία καρατόμησε και τρεις αιωνόβιες ελιές, δήθεν για να στήσει τις σκηνές, αλλά τελικά ούτε που χρησιμοποίησαν τον «καθαρισμένο» χώρο και τα λιγοστά αντίσκηνα στήθηκαν σε άλλα σημεία.

Ποιον ρώτησαν και από ποιον πήραν άδεια για να «διαμορφώνουν» τους χώρους, όπως τους κατεβεί; Και για να έχουμε καλό ρώτημα, από το Νεπάλ έπρεπε να περιμένουμε τα φώτα της διαχείρισης και της «αρχιτεκτονικής» έμπνευσης;

-Το περιστατικό με το ατύχημα, ευτυχώς χωρίς σοβαρούς τραυματισμούς, με το πυροσβεστικό όχημα που έπεσε σε πλαγιά στο δρόμο του Μανταμάδου και για το οποίο διενεργείται προανάκριση για να εξακριβωθούν τα αίτιά του, φέρνει στο προσκήνιο το θέμα τόσο  του ελέγχου του στόλου και του εξοπλισμού γενικότερα του σώματος, όσο και την ανάγκη ανανέωσής του.

Γιατί δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός, ή μηχανικός για να δεις τη διαφορά και τα οφθαλμοφανή. Τα πυροσβεστικά οχήματα που υπάρχουν και σώζουν καταστάσεις στη Λέσβο, δεν έχουν καμία σχέση με τον στόλο που ήρθε προς ενίσχυση στη φωτιά της 30ης Αυγούστου, ούτε σε μέγεθος, ούτε σε παλαιότητα.

Μάλλον πρέπει να έχουμε την προστασία των Αγίων του νησιού για να καταφέρνουμε να διαφυλάττουμε τον δασικό μας πλούτο, με αυτά τα μέσα.