*Γίνονται το τελευταίο διάστημα κάποιες προσπάθειες ευπρεπισμού της πόλης, με τα όποια λάθη και τις όποιες υπερβολές. Όμως υπάρχουν σημεία που είναι εντελώς παραμελημένα, αν και θεωρούνται σημεία αναψυχής και ανάπαυλας, σημεία πρασίνου. Ένα τέτοιο είναι το πάρκο Καραπαναγιώτη. Ρουμανιασμένο, μέσα στο χόρτο, την αγριάδα και τα σκουπίδια, που κοντεύουν να πνίξουν και τα αγάλματα που στέκουν στο πίσω μέρος του. Μοιάζει με χώρο εγκαταλειμμένο, για τον οποίο ουδείς νοιάζεται και ασχολείται

Μάλιστα προχθές κάποιοι τουρίστες χάζευαν από τα κάγκελα και έβλεπαν όλο απορία και κάτι σχολίαζαν. Ευτυχώς δεν μας ρώτησε κανείς, τι και πώς, γιατί τότε μάλλον η ...γάτα θα είχε φάει τη γλώσσα μας.

*Εκ νέου επέμβαση καθαρισμού απαιτείται και στα μνημεία όπως το Τζαμί και το τουρκικό λουτρό. Εκτός από τις διάφορες επιγραφές, και τα σύμβολα που κοσμούν τους γύρω τοίχους, είναι και τα φυτά που διεκδικούν την γη τους. για παράδειγμα εντός του αύλιου χώρου του λουτρού, εκτός από τα ζιζάνια,  φύτρωσαν και μεγαλώνουν βρομούσες. Αφήνουμε δε τα σκουπίδια που βρίσκονται εκτός της περίφραξης του κτίσματος, αφού εκεί είναι τοποθετημένοι κάδοι και είναι το μόνο λογικό όταν ξεχειλίζουν και όχι μόνο- να «ξεφεύγουν» τα σκουπίδια και να γεμίζει ο τόπος

Πώς όμως είναι δυνατόν να περιμένουμε τουρισμό από τα απέναντι παράλια, όταν έρχονται και βλέπουν τα μνημεία τους σε τούτα τα χάλια; Ο καθένας όσο αδιάφορος κι αν είναι, όσο κι αν αντιμετωπίζει με τον ίδιο και χειρότερο τρόπο τους χώρους λατρείας του άλλου, δεν πρόκειται να μην ενοχληθεί όταν δει ν' αντιστρέφονται οι όροι και να μην αισθανθεί πικρία.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»