Πάντα ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο. Πάντοτε ευχόμαστε να μας βρει ο νέος χρόνος σε κατάσταση δημιουργίας και απελευθερωμένους από στερεότυπα, γονυκλισίες, κλισέ, υπαναχωρήσεις και συμβιβασμούς.

Για ένα ακόμη έτος προσδοκούμε ψυχική ανάταση και αναπλήρωση των κενών με ευχάριστα συναισθήματα, μακριά από τους κάθε είδους αρνητικούς κραδασμούς που επιβαρύνουν την καθημερινότητά μας. Συνήθως στοχεύουμε ψηλά, ανεβάζοντας τον πήχυ, και οι στόχοι αυτοί έχουν πάντα ανοδική τάση επειδή ακριβώς θεωρούμε ότι είμαστε καλοί και άγιοι, προσπαθώντας να γίνουμε ακόμη καλύτεροι, πως για όλα τα κακά μας φταίει ο άλλος ή η κακιά μας η μοίρα και όχι ο εαυτός μας.

Πληρώνουμε, όμως, τιμήματα στην ζωή, και αυτό μην το ξεχνάμε. Δεν έχουμε υπολογίσει ότι η πορεία μας συνοδεύεται από την αντίστοιχη αναδρομή στο παρελθόν, από τις στάχτες μιας ζωής γεμάτη απολογισμό και λόγον διδόναι σε κάθε τι πέραν αυτού που θα έπρεπε να σεβόμαστε, την πνευματική και κοινωνική μας αυτονομία.

Πληρώνουμε το τίμημα της αφομοίωσης σε έναν κόσμο που δεν αφήνει περιθώρια για αμφισβήτηση, σε έναν κόσμο που θα μπορούσε να μας καταπιεί με την αναλγησία του σε όσα μας αφορούν προσωπικά.

Στερούμαστε στην πορεία όλα τα καλά μιας ελεύθερης ζωής γεμάτης από στερήσεις και περιορισμούς στο όνομα της δημιουργίας πότε μιας συμβατικής ζωής και πότε προσκυνώντας τις ετσιπρεπικές θεωρήσεις μιας αόρατης εξουσίας, που ποτέ της δεν έδωσε καταφανές στίγμα τουλάχιστον τις τελευταίες εποχές της γενικευμένης αοριστίας για να μπορέσει κανείς να την χτυπήσει στο κέντρο της, να σημαδέψει επακριβώς και να εξαλείψει την κυριαρχία της.

Και όσο περνούν τα χρόνια, όσο το παρελθόν και οι αποτυχημένες απόπειρες αλλαγής της κοινωνίας μας βαραίνουν, τόσο επιβάλλεται στυγνά ο ορθολογισμός στην σκέψη, τις πράξεις και την λογική. Θα έλεγε κανείς, πως το όποιο αποτυχημένο παρελθόν, που ενίοτε εκλαμβάνεται προς μετριασμό της επήρειάς του ως ανώριμο και παιδιάστικο, λειτουργεί ως μέγγενη, περιορίζοντας την ανοιχτή προοπτική μέσω του δραστικού παρόντος από πλευράς αντίστασης στην εικονική θαλπωρή που στοχεύει στην μελλοντική απελευθέρωση από κάθε είδους δεσμά.

Τι μας μένει, λοιπόν; Η εύκολη απάντηση είναι να συνεχίσουμε να κάνουμε ευχές για ένα καλύτερο αύριο, μακριά από αγκυλώσεις του παρελθόντος, ένα μέλλον που θα μας συναρπάσει με την αυτοτέλειά του. Μπορεί να γίνει αυτό; Μπορεί ο σημερινός κόσμος να απαγκιστρωθεί και να απογαλακτιστεί από το κάθε τι που αποτελεί το σημερινό αδιέξοδο κοινωνικό ολόγραμμα;

Η απάντηση είναι πως ναι. Οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα. Οι ευκαιρίες είναι πολλές και ειδικά σε ότι αφορά την επικοινωνία. Κάνοντας στην άκρη τα εικονικά βοηθήματα της ψευτοαλληλεγγύης σε περιπτώσεις μαζικών καταστροφών -λες και η αλληλεγγύη περιορίζεται ή εκδηλώνεται ανάλογα με τον αριθμό των ανθρώπινων θυμάτων βάζοντας παράμερα την εντεταλμένη υποκρισία στις μεταξύ τους σχέσεις, οι άνθρωποι μπορούν ακόμη να ανατρέψουν τις υπάρχουσες κοινωνικές δομές και να κινηθούν σε ρυθμούς αυτονομίας, επιδιώκοντας να βρουν τον χαμένο τους εαυτό και όχι συνεχίζοντας το εφιαλτικό αλισβερίσι των ιταμών ψευδοθεωρήσεων για μια ζωή γεμάτη υποχρεώσεις, αλλά χωρίς θέλω.

Αν αυτό το αντιληφθούν οι άνθρωποι, υπάρχει ελπίδα. Αν πάραυτα επιλέξουν και πάλι την εύκολη οδό, και πάλι το παρελθόν θα λειτουργήσει ως μέγγενη, στο όνομα του ότι αυτά που έκανες σε μικρότερη ηλικία το έκανες λόγω ανωριμότητας, για την οποία στην ζωή σου πολλοί ειδικοί θα πουν πως πρέπει να ξεπεράσεις και ω του θαύματος, κάποια μέρα να ξυπνήσεις και να μοιάσεις στους γονείς σου, μαζί με όλα αυτά που δεν αποτίναξες ποτέ, όσο και να ήθελες.

Παρελθόν, παρόν και μέλλον είναι εδώ μπροστά σου, απλωμένα στο κάδρο του εφικτού ή ανέφικτου. Δεν υπάρχει άλλος εδώ, παρά εσύ και οι επιλογές σου. Οι ευχές για κάτι καλύτερο περνούν από την δοκιμασμένη σου σκέψη, από την αντιληπτική σου δυνατότητα για αυτό που ζεις και αυτό που ονειρεύτηκες ή ονειρεύεσαι. Από το τίμημα που πληρώνεις για τους συμβιβασμούς χάριν μιας κοντρολαρισμένης ζωής ή το τίμημα για την συνεχή σου αντίσταση σε πείσμα των καιρών. Και στις δύο περιπτώσεις, είσαι ο ένας και μοναδικός γνώστης.