Όσοι ανασχηματισμοί και αν γίνουν, όσες αλλαγές σε πολιτικά πρόσωπα και αν λάβουν χώρα για να κατευναστεί η απογοήτευση των πολιτών, η κατάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει στο παραμικρό και η πτωτική πορεία της χώρας δεν θα σταματήσει.

Παρά το γεγονός, ότι σύμφωνα με τα στοιχεία του κρατικού προϋπολογισμού, το πρωτογενές πλεόνασμα διαμορφώθηκε στα 2.046 εκατ. ευρώ, έναντι στόχου για 929 εκατ. ευρώ και το ύψος των καθαρών εσόδων του κρατικού προυπολογισμού ανήλθε σε 27.388 εκατ. ευρώ παρουσιάζοντας αύξηση κατά 313 εκατ. ευρώ ή 1,2%  έναντι του στόχου, τα δεδομένα δεν έχουν αλλάξει άρδην και η χώρα δεν έχει βγει σε καμία περίπτωση από την κρίση.

Στα πλάνα της κυβέρνησης, βέβαια, περιλαμβάνονται η αλλαγή προσώπων και η αντικατάστασή τους με καινούργια, σε μια προσπάθεια να φανεί πως και διάθεση υπάρχει, αλλά και επιθυμία ριζικής αλλαγής.

Σύμφωνα με την ΓΣΕΕ πάντως, δε νοείται έξοδος από τα μνημόνια, χωρίς να σταματήσει ο φαύλος κύκλος της λιτότητας, της ανεργίας και της γενικευμένης κοινωνικής κρίσης. Με θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα, περικοπές στις συντάξεις, μείωση του αφορολόγητου, απορρυθμισμένη αγορά εργασίας, υψηλή ανεργία και γενικότερα με τις βαριές μνημονιακές υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η χώρα μας για πάρα πολλά χρόνια, είναι το λιγότερο άτοπο να υποστηρίζει κανείς ότι αφήσαμε πίσω τις συμπληγάδες και δε θα υπάρξουν άλλες θυσίες για το λαό, τονίζει η γενική συνομοσπονδία.

Η ΑΔΕΔΥ, από την πλευρά της, επισημαίνει: «Ο κ. Τσίπρας ξέχασε πολύ γρήγορα αυτά που ο ίδιος έλεγε, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το 2014 στην τότε συγκυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου, όταν κι αυτή μιλούσε για έξοδο από τα μνημόνια. Έλεγε επί λέξει, τότε, ο κ. Τσίπρας: «...Μιλάτε για έξοδο από τα μνημόνια. Δηλαδή, θα πάρετε πίσω τα χαράτσια, τις περικοπές, τα μέτρα, τους νόμους;». Τώρα, προφανώς, όλα αυτά τα πήρε πίσω και πανηγυρίζει για «καθαρή έξοδο» από τα μνημόνια».

Σε κάθε περίπτωση, καθώς βλέπουμε, τα συνδικάτα δεν αποδέχονται την κυβερνητική επιχειρηματολογία και καλούν τους πολίτες σε συλλαλητήρια διαμαρτυρίας. Τι λέει, όμως, η κυβέρνηση για το τέλος των μνημονίων;

Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Real news», ο υπουργός Επικρατείας και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Δημήτρης Τζανακόπουλος, επισημαίνει ανάμεσα στα άλλα: «Περνάμε σε μια νέα φάση, όπου, βεβαίως, είμαστε υποχρεωμένοι να επιτυγχάνουμε συγκεκριμένους δημοσιονομικούς στόχους, ώστε να εξυπηρετούμε το χρέος μας και να εξασφαλίζουμε την εμπιστοσύνη των αγορών. Όμως, ο τρόπος επίτευξης των στόχων, όπως και οι πολιτικές επιλογές σε άλλα πεδία που δεν έχουν δημοσιονομική επιρροή, ανήκουν πλέον στην ελληνική κυβέρνηση. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε ένα διευρυμένο πεδίο ελευθερίας, για να εφαρμόσουμε πολιτικές ρύθμισης της αγοράς εργασίας, στήριξης του κοινωνικού κράτους, ενίσχυσης του εισοδήματος των εργαζομένων».

Αντιφατικές και ασαφείς αυτές οι δηλώσεις. Πώς γίνεται να περνάμε σε αυτή την περίφημη «νέα φάση», όπου και το χρέος να εξυπηρετείται και πεδίο ελευθερίας στην άσκηση πολιτικών να υπάρχει, δεν είναι κατανοητό ούτε σαφές.

Η κυβέρνηση μάλλον πελαγοδρομεί ανάμεσα σε αποφάσεις για συνέχιση των περικοπών και επιλεκτικές ευνοϊκές μεταρρυθμίσεις, χωρίς να υπολογίζει ότι οι μεταρρυθμίσεις αυτές ουσιαστικά δεν έχουν τον παραμικρό αντίκτυπο στην ήδη λαβωμένη ελληνική κοινωνία. Με το να θεωρούν κυβερνητικά στελέχη ότι μπορούν να μιλούν για παύση των μνημονίων, όταν έχουν δεσμευτεί από τα προηγούμενα μνημόνια και έχουν υποθηκεύσει μαζί με τις προηγούμενες κυβερνήσεις το μέλλον της χώρας για πολλά χρόνια ακόμη, είναι το λιγότερο όλα αυτά καλλιέργεια ψευδών προσδοκιών, σε πολίτες που έχουν αποκάμει από καιρό.

Βέβαια, δεν είναι μόνο η σημερινή κυβέρνηση υπαίτια για το κατάντημα της χώρας. Και οι προηγούμενοι κυβερνώντες έχουν συμβάλλει τα μάλα σε αυτή την τραγική κατάληξη του κοινωνικο-οικονομικού ιστού. Όμως, το παρόν είναι και πάλι σκοτεινό, το ίδιο ζοφερό όπως και το μέλλον. Εμπιστοσύνη δεν υπάρχει ούτε από τους πολίτες, ούτε από τις ευρωπαϊκές και διεθνείς αγορές. Αν δε κρίνουμε από την εγχώρια αγορά, τα πράγματα σοβαρεύουν, αφού είναι μηδενική η πρόοδος. Για τον λόγο αυτό, ας προσέχουν τα λόγια τους όταν αναφέρονται σε «νέα εποχή».