Οι πύρινοι λόγοι του Αλέξη Τσίπρα κατά την ομιλία του στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το μέλλον της Ευρώπης, δεν μπορούν με κανένα τρόπο να αλλάξουν τα δεδομένα, για μια χώρα που εξακολουθεί να βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Και όχι μόνο αυτό, αλλά το γεγονός ότι παρουσιάζεται η Ελλάδα μια διαφορετική χώρα τα τρία τελευταία χρόνια, προκαλεί σύγχυση και αναταραχή.

Είπε λοιπόν, ο πρωθυπουργός, μεταξύ άλλων: «Κι όμως, η Ελλάδα τα κατάφερε. Τρία χρόνια μετά, είναι μια διαφορετική χώρα. Από μέρος του προβλήματος, από πηγή της κρίσης, έγινε μέρος της λύσης για την Ευρώπη. Και η καθαρή έξοδος από το τελευταίο τριετές πρόγραμμα, είναι μια επιτυχία πρωτίστως του ελληνικού λαού, που έσφιξε τα δόντια και έδωσε τη μάχη. Που έκανε μεγάλες θυσίες, για να παραμείνει η χώρα στην καρδιά της Ευρώπης. Αλλά είναι και μια επιτυχία της Ευρώπης συνολικά. Που απέδειξε ότι με πνεύμα αλληλεγγύης και συνεργασίας, μπορεί να ξεπερνά τις κρίσεις. Μέσα από αυτή την περιπέτεια, βγαίνουμε πιο δυνατοί».

Αδυνατώ να καταλάβω για ποια Ευρώπη μιλά ο Αλέξης Τσίπρας, για ποια αλληλεγγύη και ποια συμπόρευση των χωρών της. Η Ευρώπη που εγκωμιάζει ο Έλληνας πρωθυπουργός, είναι η Ευρώπη της φοβικότητας και ξενοφοβίας, της πολιτικής κλειστών συνόρων για τους πρόσφυγες και αυστηροποίησης των νομικών πλαισίων περί ασφάλειας. Η Ευρώπη και η αλληλεγγύη της στην χώρα μας φάνηκε την οκταετία συνολικά, όταν και επιβλήθηκαν πρωτοφανή μέτρα λιτότητας, βυθίζοντας στην φτώχεια μεγάλα τμήματα του ελληνικού λαού.

Τι κατάφερε δηλαδή, ακριβώς η Ελλάδα; Να δημιουργήσει στρατιές ανέργων και υποαπασχολούμενων, με τις ευοίωνες συζητήσεις για αυτούς να περιορίζονται στην εικονική πτώση των ποσοστών ανεργίας. Αλήθεια, έσφιξε τα δόντια μόνο ο ελληνικός λαός, ή απλά δεν έχει πια την δύναμη να αντιδράσει απέναντι στα συνεχιζόμενα προγράμματα λιτότητας;

Και ποια λύση για την Ευρώπη αποτελούμε, όταν κανείς δεν μας λαμβάνει σοβαρά υπόψιν, ούτε και μας υπολογίζει για χώρα, στην οποία δεν συντελείται η παραμικρή ανάπτυξη; Τα χοντροκομμένα λόγια των «μεγάλων κεφαλιών» της ΕΕ για την νέα Ελλάδα που δήθεν έχει προοπτικές, δεν συμβαδίζουν με τις καθημερινές εμπορικές δοσοληψίες, όπου η εντύπωση που αποκομίζει κανείς είναι πως η χώρα μας αμφισβητείται σε όλα τα επίπεδα.

Τα αισιόδοξα σενάρια από υπουργούς της ΕΕ για το μέλλον της Ελλάδας, δεν μπορούν να έχουν την παραμικρή σχέση με την οδυνηρή πραγματικότητα και κατάσταση της ελληνικής αγοράς, όπου τίποτε δεν κινείται και τίποτε δεν αλλάζει. Ας αφήσει λοιπόν, κατά μέρους τις θριαμβολογίες ο Αλέξης Τσίπρας, αν θέλει τουλάχιστον να έχει επαφή με την πραγματικότητα. Ας πάψει να παρουσιάζει την Ελλάδα ως πρώιμο παράδεισο, για τον απλό λόγο ότι ο παράδεισος αυτός δεν υφίσταται ούτε καν ως τεχνητός.

Έχει, όμως και άλλα να προσθέσει ο πρωθυπουργός: «Εξυγιάναμε τα δημόσια οικονομικά, προχωρήσαμε σε βαθιές τομές και μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να είχαν γίνει δεκαετίες πριν, ξεφύγαμε από το σπιράλ της ύφεσης και επαναφέραμε την οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης. Προχωρήσαμε με έργα και επενδύσεις που καθιστούν την Ελλάδα εμπορικό, διαμετακομιστικό και ενεργειακό κόμβο στην ευρύτερη περιοχή. Αλλά, ταυτόχρονα, αποδείξαμε ότι υπάρχει δρόμος να βγαίνεις από την κρίση, χωρίς να διαλύεις τον κοινωνικό ιστό. Στηρίξαμε τους πιο αδύναμους, σταματήσαμε την ανθρωπιστική κρίση, δώσαμε πρόσβαση στο σύστημα υγείας σε εκατομμύρια ανασφάλιστους, αλλά, ταυτόχρονα, πετύχαμε και πρωτογενή πλεονάσματα που τρία χρόνια πριν κανείς δεν θα μπορούσε να πιστέψει».

Αν πιστεύετε πως όλα αυτά τα έχει σκεφθεί εις βάθος ο Αλέξης Τσίπρας, δεν έχετε παρά να συνομολογήσετε σε αυτές τις ρήσεις. Αν αντίθετα, κρίνετε πως εδώ εκτυλίσσεται μια νέα συμπαιγνία, δεν έχετε παρά να αναζητήσετε τους συνένοχους του δράματος. Ένα δράμα, που δεν αφορά μόνο την παρατεταμένη ανθρωπιστική καταστροφή, αλλά και την ανικανότητα του κράτους να λειτουργήσει στοιχειωδώς. Οι πύρινοι λόγοι Τσίπρα εξυπηρετούν τελικά μονάχα την ΝΔ, η οποία τρίβει τα χέρια της από ικανοποίηση, που κανείς σώφρων πολίτης πλέον δεν θεωρεί σοβαρά αυτά τα επιχειρήματα, αλλά και κανείς δεν θυμάται πλέον «τα έργα και ημέρες της ΝΔ». Και λαός χωρίς μνήμη, είναι εύκολο θύμα.