Μπορεί να ζητά ψήφο εμπιστοσύνης στην Βουλή ο πρωθυπουργρός μετά το διαζύγιο με τους ΑΝΕΛ, μπορεί η ΝΔ να ποδοκροτεί που αναμένεται η τελική αναμέτρηση με τον ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί όλα τα υπόλοιπα κόμματα να κάνουν σχέδια και να προετοιμάζονται καταλλήλως για τις προεκλογικές εκστρατείες τους, κανείς, όμως, απ' όλους αυτούς δεν αντιλαμβάνεται σε τι περιπέτειες μπαίνει η χώρα από την κύρωση ή μη της συμφωνίας για το Μακεδονικό αλλά και τα συλλαλητήρια που ετοιμάζονται για το θέμα.

Ο ερχομός της Μέρκελ δεν απέδωσε φυσικά τίποτε, ούτε οι Γερμανοί νοιάζονται κατ' ουσίαν για το ποιες θα είναι οι πολιτικές εξελίξεις στην χώρα, καθώς αυτό που τους ενδιαφέρει πρωτίστως είναι το προσφυγικό. Σε περίπτωση πρόωρων εκλογών και πρωθυπουργίας Μητσοτάκη, ένας νέος σύμμαχος θα βρεθεί προς την κατεύθυνση της υλοποίησης των μέτρων λιτότητας, που θα το επαναλάβω για πολλοστή φορά, πως αναμένονται λίαν συντόμως.

Δεν θα αλλάξει απολύτως τίποτε με την ΝΔ στην εξουσία, ούτε πρόκειται να δούμε την χώρα σε τροχιά ανάπτυξης, που διαφημίστηκε ποικιλοτρόπως από την κυβέρνηση Σαμαρά, εμπλουτίστηκε εντόνως από τον Τσίπρα και πρόκειται να διαλαλήσει εκ νέου ο αρχηγός της ΝΔ ως πρωθυπουργός.

Σε κάθε περίπτωση και αυτό δεν αποτελεί επιχειρηματολογική πλαγιοκόπηση εξ αριστερών και δη ΚΚΕ, που ήδη έχει αποδείξει για πολλοστή φορά την ανυπαρξία του ως δήθεν κόμμα του λαού η λιτότητα θα συνεχίσει να κυριαρχεί την ελληνική πραγματικότητα και ας κόπτονται όλοι τους πως «κάτι έχει άλλαξει».

Όλοι τους, δεξιοί, σοσιαλιστές και κομμουνιστές κατ' όνομα, φιλελεύθεροι, πατριώτες δεξιοί και εθνικιστές, ακροδεξιοί, κεντρώοι και πάσης φύσεως κομματίδια του αποκαλούμενου πολιτικού πλουραλισμού, απλά υλοποιούν τα οράματά τους, που στοχεύουν είτε να βρεθούν για μια ακόμη φορά στην εξουσία, είτε να εισέλθουν πανηγυρικά στη Βουλή.

Η επιζητούμενη ψήφος εμπιστοσύνης λοιπόν, θα δώσει ούτως ή άλλως μια μικρή παράταση μέχρι τον Οκτώβρη αν επιτευχθεί πλειοψηφία, είτε θα προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές και στις δύο όμως περιπτώσεις χωρίς να διακοπεί στο παραμικρό η πορεία της λιτότητας και της επιβολής νέων φορολογικών μέτρων που οι ίδιοι οι ψηφοφόροι θα οργιστούν, αναλογιζόμενοι τα νέο λάθος που έκαναν να εμπιστευθούν την ψήφο τους σε όλες αυτές τις πολιτικές παραφυάδες του κοινοβουλευτισμού.

Η στάση που επέδειξαν οι κυβερνώντες στην επίσκεψη Μέρκελ, οι γονυκλισίες και οι ερωτοτροπίες με το αφεντικό της ευρωζώνης δεν προκάλεσαν έκπληξη, αφού οποιοδήποτε κόμμα και να βρισκόταν στην εξουσία, την ίδια δουλικότητα θα επεδείκνυε και αφήστε τους να λένε τα περί αντίστασης και δήθεν ηρωικής αρνητικής στάσης.

Όλοι τους και από πού να αρχίσει κανείς από ιστορικής απόψεως ξεπούλησαν από παλιά ιδέες, υποσχέσεις και οράματα, εξαπατώντας εδώ και πολλές δεκαετίες τον κόσμο με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Το γεγονός ότι σήμερα - εν έτει 2019 - υπάρχουν άνθρωποι που ακόμη πιστεύουν πως στην πολιτική τα πάντα είναι ρευστά και δυνατά και πως η ελπίδα δεν έχει πεθάνει, παρακινώντας τους πολίτες να ψηφίσουν κόμματα στο όνομα της υποτιθέμενης δημοκρατίας, αυτό το γεγονός από μόνο του προκαλεί λύπη και προβληματισμό.

Η κοροϊδία, όμως, νομοτελειακά έχει πάντα κάποιους αποδέκτες και αυτός που εκμεταλλεύεται καλύτερα την αφέλεια κάποιων πολιτών έχει το πάνω χέρι. Ψήφος εμπιστοσύνης και μια άλλη οπερέττα αναμένεται εντός ολίγου χρονικού διαστήματος.

Λεονταρισμοί, διαξιφισμοί και άσκηση πολιτικού πρωταθλητισμού, θα επιβληθούν θεαματικά προς εξυπηρέτησιν του εθνικού συμφέροντος. Το σενάριο είναι λίγο πολύ γνωστό σε όλους. Αυτό που δεν γνωρίζουν οι πρωταγωνιστές του κοινοβουλευτικού στίβου, είναι πως δεν είναι και λίγοι οι πολίτες που αηδιασμένοι θα απέχουν από την νέα αυτή εκλογική παράσταση.

Εξάλλου, τι θα μπορούσε να περιμένει κανείς πέρα από λογίδρια περί προάσπισης της εθνικής ανεξαρτησίας, προώθηση της αναπτυξιακής διαδικασίας και φιλολαικές υποσχέσεις; Αγαπητοί αναγνώστες, το παιχνίδι αυτό είναι γνωστό. Ακόμη και για όλους αυτούς που ανεμίζουν με περηφάνεια τα εθνικά λάβαρα αλλά και εκείνους που δήθεν αντιδρούν στον εθνικισμό αλλά με την πρώτη ευκαιρία επικαλούνται ευκόλως τα πάτρια εδάφη. Η συνήθεια, βλέπεις, της εξουσίας και των παιχνιδισμών της είναι βαθιά ριζωμένη. Άλλο αν κάθε φορά η φρασεολογία ποικίλει για να γίνουν αρεστοί οι εραστές της.