H Δημοκρατία χρειάζεται ανθρώπους ανοιχτόμυαλους, αλλά πάνω απ' όλα ελεύθερα σκεπτόμενους, ανθρώπους που δεν ξεπούλησαν ούτε ξεπουλούν τις ιδέες τους για ένα κομμάτι ψωμί, λες και αυτό είναι ο σκοπός της ζωής, να σε αποκαλούν εξέχων διευθυντή ή σημαίνον εταιρικό στέλεχος, λες και όλη η προσπάθεια άρχισε και τελειώνει την στιγμή που θα σε ανακηρύξουν κομμάτι του συστήματος εξουσίας, λες και όλος ο αγώνας έγινε μονάχα για αυτό και για τίποτε άλλο.

Κάθε δημοκρατία δεν έχει ανάγκη τους περιττούς κουφιοκέφαλους που οσφραίνονται το χρήμα από μακριά, αλλά από συνετούς χαρακτήρες που δεν εξαγοράζονται για να φιγουράρουν στις οθόνες ή κομπάζουν στους γνωστούς τους για τα εργασιακά τους κατορθώματα. Για όλους εκείνους που καμαρώνουν στα gala και τις δεξιώσεις, νομίζοντας ότι μόνο αυτοί συνέλαβαν το νόημα της ζωής του να γλεντοκοπάς ασύστολα το κάθε λεπτό, κοροϊδεύοντας πρώτα απ' όλα τον εαυτό σου, για όλους αυτούς τους στρατευμένους μετανοημένους απόκληρους της ζωής, ταιριάζει μάλλον το ρητό «τη δόξα και το χρήμα ουδείς εμίσησεν», αλλά πάνω απ' όλα η κανονιστική μιζέρια της σημερινής ζωής.

Μέσα σε όλο αυτό το εμπορευματοποιημένο χάλι υπάρχουν και κάποιοι που φιγουράρουν ως «εναλλακτικοί», ως εξαίρεση στον κανόνα, βολεμένοι, όμως, και αυτοί πολλές φορές είτε λόγω καταγωγής από τζάκια, είτε λόγω πολλών γονυκλισιών στους αφέντες του είδους. Όμως, όλους αυτούς δεν τους έχει ανάγκη η πραγματική δημοκρατία, πολύ περισσότερο είναι προϊόντα και υπηρέτες της λογικής της τεχνητής υλικής συσσώρευσης, για να μιλήσουμε με την ορολογία των πάλαι ποτέ εξεχόντων πολιτικών φιλοσόφων.

Μεγαλώνει κανείς και γηράσκει αεί διδασκόμενος από όλον αυτό τον θίασο της υποκρισίας και του εγωισμού, από όλους εκείνους που πάσχουν από τίτλους και προνόμια, προκειμένου να αποκρύψουν το χαμηλό πνευματικό τους επίπεδο. Και δεν είναι μόνο οι πολιτικοί που διδάσκουν την τεχνική αυτή, παρά ο κόσμος που τους ακολουθεί κατά πόδας στον συνειδησιακό κατήφορο. Σε μία πραγματική δημοκρατία όλοι αυτοί θα ήταν πολύ μικροί και ασήμαντοι, θα περιθωριοποιούνταν με την πρώτη κίνηση. Επειδή, όμως, δημοκρατία δεν υπάρχει παρά μόνον ψήγματα ελεύθερης έκφρασης, η εδραίωση των παραπάνω θεωρείται περίπου δεδομένη.  

Ας μην υπάρχουν λοιπόν, απορίες για το είδος και την ποιότητα των ανθρώπων σε μια ανθρωποφάγα καθημερινότητα που μετατρέπει τον καθένα σε αρπακτικό, όταν θυσιάζει και το τελευταίο ίχνος αξιοπρέπειας στον βωμό του κέρδους. Περιττό το να αναλογίζεται κανείς πώς θα ήταν αν στο τάδε ή δείνα πόστο εξουσίας ήταν κάποιος άλλος από τον περιφερόμενο θίασο της υποκρισίας μέσα σε καθεστώς ψευδεπίγραφης δημοκρατίας. Δεν θα άλλαζε τίποτε αν τα ηνία της εξουσίας τα έπαιρναν κάποιοι άλλοι και ας ενοχλούνται όσο θέλουν όσοι αποστρέφονται τάχα την κινδυνολογία και καταστροφολογία. Εξάλλου, αυτοί που ισοπεδώνουν πρώτοι την κοινωνία είναι αυτοί που ορέγονται πολλαπλά οφίτσια.

Η Δημοκρατία λοιπόν, αποστρέφεται τους κάθε λογής ειδικούς και διδάσκει πολιτισμό και Παιδεία. Αυτό, όμως, δεν πτοεί όσους την αποφεύγουν τουναντίον τους κάνει να την αποστρέφονται για αυτόν ακριβώς το λόγο. Όσο λιγότερη Παιδεία, τόσο πιο χαμηλό πνευματικό επίπεδο, και κατ' επέκτασιν ευκολότερο το έργο της κυριαρχίας. Όσο μεγαλύτερη άγνοια και ενασχόληση με την ποταπότητα ή τις κάθε είδους «υποχρεώσεις», τόσο μεγαλύτερο το ποσοστό των απαίδευτων και συνεπώς επιτυχής κανονιστική απόδοση και κατανομή αρμοδιοτήτων σε έναν κόσμο βυθισμένο στην ασημαντότητα.

Κάποτε ο κόσμος επαναστατούσε στην θέα της κατάργησης των δικαιωμάτων του. Σήμερα απλά οι μεν επιχαίρουν για τις μη αμφισβητήσιμες εντολές και οι δε περιμένουν από τους πρώτους την σωτηρία, αυτούς ακριβώς που ποτέ δεν πετούν σωσίβιο σε αυτόν που πνίγεται από την οκνηρία και την απραξία σε έναν οριοθετημένο από νομοθετικές διατάξεις κόσμο.

Η πραγματική δημοκρατία που κάποτε θα κατακτηθεί, θα διώξει όλη αυτή την καταχνιά και θα κατακλύσει τον κόσμο από ισότητα, δικαιοσύνη και ισονομία. Δεν ξέρω μόνο πότε θα γίνει αυτό και με ποιο τρόπο. Εξάλλου, την τελική αντίδραση του κόσμου και τα όρια της κοινωνικής έκρηξης δεν τα πρόβλεψε ποτέ κανείς. Ούτε και πότε θα τα υπερβούν.