Ως την ώρα που γράφονταν τούτες οι αράδες, υπήρχε μόνον ένα δεδομένο, ως προς το τι μπορούμε να περιμένουμε από τους εταίρους μας, σε σχέση με τα «νταηλίκια» του Ταγίπ Ερντογάν, που επεκτείνονται πια όχι μόνον στην ανατολική, αλλά ακόμη και στην κεντρική Μεσόγειο. Αυτό το δεδομένο ήταν το σημείο 19 του σχεδίου συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής, το οποίο και παραθέτω:

«19. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υπενθυμίζει και επιβεβαιώνει τα προηγούμενα συμπεράσματά του της 22ας Μαρτίου, 20ης Ιουνίου και 17/18 Οκτωβρίου σχετικά με την Τουρκία. Το μνημόνιο συμφωνίας Τουρκίας-Λιβύης σχετικά με την οριοθέτηση των θαλάσσιων δικαιοδοσιών στη Μεσόγειο Θάλασσα παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων κρατών, δεν συμμορφώνεται με το δίκαιο της θάλασσας και δεν μπορεί να παράγει έννομα αποτελέσματα για τα τρίτα κράτη. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επιβεβαιώνει απερίφραστα την αλληλεγγύη του προς την Ελλάδα και την Κύπρο σχετικά με αυτές τις ενέργειες της Τουρκίας».

Ελπίζω, με τις επαφές που θα έχετε κ. Πρόεδρε, με τους 27 ομολόγους σας, αλλά και τις παράλληλες επαφές των ηγετών του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, και του ΚΙΝΑΛ, Φώφης Γεννηματά, με τους ηγέτες των ιδεολογικώς «αδελφών κομμάτων», να προκύψει κάτι πιο ουσιαστικό και πρακτικό από μια φραστική αποδοκιμασία των πραξικοπηματικών ενεργειών της Τουρκίας και μια έκφραση «αλληλεγγύης» προς την Ελλάδα και την Κύπρο.

Καλή είναι η «αλληλεγγύη», αλλά ...πάρτε και καμία γάτα. Πάρτε και κανένα πρακτικό μέτρο που να «πονέσει» τον σουλτάνο της Άγκυρας. Διότι οι προηγούμενες αποφάσεις, τις οποίες μνημονεύετε στο σχέδιο συμπερασμάτων, δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα. Δεν ίδρωσε το αυτί των Ερντογάν, Ταβούσογλου, Ακάρ. Αντιθέτως, τους φάνηκαν τόσο απαλές στην χλιαρότητά τους, ώστε τους άνοιξαν την όρεξη για τα χειρότερα. Τα οποία επιβάλλουν ντε φάκτο. Αδιαφορώντας για το «ντε γιούρε». Διότι προφανώς έχουν υιοθετήσει, σε παραλλαγή, ένα γνωστό μας σύνθημα: Νόμος είναι το «δίκιο» του ...Ερντογάν.

Αλλά επειδή η τελευταία αυθαιρεσία έχει δυο άκρες, η μια από τις οποίες καταλήγει στην Τρίπολη, όπου εδρεύει η υπό τον τουρκικής καταγωγής πρωθυπουργό κυβέρνηση της ...μισής Λιβύης, το αυτονόητο θα ήταν να σταλεί και προς τα εκεί ένα σαφές μήνυμα. Ότι οι χώρες της Ένωσης θα άρουν την αναγνώρισή τους προς αυτό το κυβερνητικό σχήμα, αν συνεχίσει να λειτουργεί ως συνεργός, στις παρανομίες του Ερντογάν.

Γ.Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr