Επιτρέψτε μου να δώσω συνέχεια στο χθεσινό θέμα. Διότι, αυτό που συμβαίνει με το «μετρό», δεν είναι κάτι που αφορά μόνον τους Αθηναίους χρήστες του συγκεκριμένου αστικού μεταφορικού μέσου. Αφορά όλους τους Έλληνες που πληρώνουν, με την φοροδοσία τους, τα ελλείμματα και τις αλόγιστες προσλήψεις σε δημόσιους οργανισμούς και επιχειρήσεις. Αυτοί θα πληρώσουν το μάρμαρο, είτε ζουν στην Αθήνα, είτε στην Αλεξανδρούπολη ή τον Βόλο. Και το «μάρμαρο» που επιχειρεί να επιβάλει ο εργατοπατέρας των καλοβολεμένων στο «Μετρό» της Αθήνας Σπύρος Ρεβύθης, είναι ιδιαιτέρως ακριβό. Διότι αξιώνει, όχι πέντε, ούτε δέκα ή τριάντα νέες προσλήψεις, αλλά ...επτακόσιες.

Μάλιστα. Τόσοι λέει ότι χρειάζονται για να καλυφθούν τα κενά στα εκδοτήρια και αλλού. Κενά για τα οποία αρνείται την μετακίνηση, επί το ακριβέστερο την επαναφορά στη θέση τους, ανθρώπων που αποσπάστηκαν από τις θέσεις αυτές, για τις οποίες είχαν προσληφθεί, και μεταφέρθηκαν ως «διοικητικοί» στα κεντρικά γραφεία της επιχείρησης. Και τα λέει χωρίς να κοκκινίζει. Και παριστάνοντας ότι δεν θυμάται πως εντελώς άλλα έλεγε το καλοκαίρι του 2018. Μόνο που εκείνα που έλεγε τότε, και τα οποία είναι απολύτως συμβατά με αυτό που επιχειρεί τώρα η κυβέρνηση, είναι, δυστυχώς γι' αυτόν, καταγεγραμμένα.

Ο Αντώνης Φουρλής, ένας από τους σοβαρότερους δημοσιογράφους της επόμενης από την δική μου γενιάς, ανέτρεξε στο ηχογραφημένο αρχείο μιας συνέντευξης που είχε πάρει, μαζί με τον συνάδελφό του Ιορδάνη Χασαπόπουλο, από τον κ. Ρεβύθη, όταν το καλοκαίρι του 2018 οι επιβάτες ταλαιπωρούνταν με ατελείωτες ουρές στα εκδοτήρια. Διαβάστε λοιπόν, τι έλεγε τότε:

«Τουλάχιστον 30 40 εργαζόμενοι στο μετρό, έχουν μετακινηθεί εσωτερικά, ως υπεύθυνοι ασφαλείας και σταθμάρχες, επειδή έκλεισαν οι μπάρες, αλλά και σε πολιτικά γραφεία και κόμματα. Άλλοι 40 έχουν μεταταχθεί στο ΥΠΠΟ για τις ανάγκες φύλαξης μουσείων και αρχαιολογικών χώρων κι ενώ έχει εγκριθεί η επιστροφή τους στο μετρό, η απόφαση δεν εφαρμόζεται».

Τώρα λοιπόν, που επιχειρείται να γίνει πράξη, εκείνο το οποίο ο ίδιος προέβαλε ως αίτημα του σωματείου του, τα γυρίζει. Διότι έχει εκπαιδευθεί στο «σχολείο» ενός πολιτικού χώρου, όπου η «κωλοτούμπα» έχει διδαχθεί, κατά τον πλέον επισημότερο τρόπο, άνωθεν.

Όταν φθάσαμε στο σημείο να γίνει διεθνές πολιτικό «σήμα κατατεθέν» της προηγούμενης κυβέρνησης ο όρος «Kolotoumpa», σιγά μην υστερήσει ο σ. Ρεβύθης.

Γ.Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr