Τον Απρίλιο του 1985, ο μέγας εκσυγχρονιστής του ελληνικού κράτους ο Χαρίλαος Τρικούπης, αυτός που έφερε τον σιδηρόδρομο στην Ελλάδα, άνοιξε την διώρυγα της Κορίνθου και έκανε πολλά άλλα σημαντικά έργα, ηττάται κατά κράτος στις εκλογές. Με νικητή έναν λαϊκιστή, τον Θεόδωρο Δηλιγιάννη, που υποσχόταν τα πάντα σε όλους, αλλά το μόνο που απέδωσε η πολιτική του ήταν να σύρει την Ελλάδα στην δεινή ήττα του «μαύρου 97», απέναντι στην Τουρκία, και να εγκατασταθεί ο «Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος» στη χώρα μας. Που έμεινε ως την δεκαετία του 1980, εισπράττοντας από την φορολογία του πετρελαίου, του οινοπνεύματος, των σπίρτων, των παιγνιόχαρτων κλπ, μέσω του «Ελληνικού Μονοπωλίου». Οι παλιότεροι θυμούνται εκείνες τις ταινίες με την ένδειξη «Προϊόν Ελληνικού Μονοπωλίου».

Η ήττα του Τρικούπη ήταν τόσο μεγάλη, ώστε ο ίδιος δεν μπόρεσε καν να εκλεγεί βουλευτής, στην εκλογική περιφέρεια του Μεσολογγίου, όπου πολιτευόταν. Την έδρα κέρδισε ο γιατρός Μιλτιάδης Γουλιμής. Και τότε ο Τρικούπης, πριν αναχωρήσει ως αυτοεξόριστος για την Γαλλία, όπου και πέθανε μετά από έναν χρόνο, είχε πει την μνημειώδη φράση «Ανθ' ημών Γουλιμής». Την οποία χρησιμοποιούμε έκτοτε, όταν θέλουμε να απαξιώσουμε κάποιον. Αν και η απαξίωση του Γουλιμή ήταν άδικη, διότι δεν ήταν κάποιος τυχάρπαστος. Είχε και αγωνιστική καταγωγή και σοβαρή προσωπική πολιτική ιστορία.

Τα θυμήθηκα όλα αυτά με το τωρινό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, για έναν λόγο. Από τον Μάιο του 2014 η Ελλάδα είχε την εξαιρετική τιμή να την εκπροσωπεί, στα έδρανα του Στρασβούργου, μια προσωπικότητα με το κύρος του πανευρωπαϊκώς αναγνωριζομένου, καθηγητή φυσικής και φιλοσόφου, μεγάλου στοχαστή, Γιώργου Γραμματικάκη. Τώρα θα την εκπροσωπεί κάποιος που πουλά από τηλεοράσεως ...χειρόγραφα του Ιησού σε κουτορνίθια. Τα οποία, εκτός από το χρήμα τους, του πρόσφεραν και την ψήφο τους.

Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει να εντυπωσιάζονται κάποιοι ψηφοφόροι από θορυβούντα λευκοσιδηρά δοχεία, κενά περιεχομένου. Ούτε αισιοδοξώ ότι θα είναι και η τελευταία. Άλλωστε, εκείνο που με ενοχλεί δεν είναι η ανάδειξη, ως εκπροσώπου της Ελλάδος, στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, οποιουδήποτε Βελόπουλου. Με πικραίνει κυρίως ότι δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε τις πραγματικές αξίες, ιδίως όταν δεν σπεύδουν να τις εκμεταλλευθούν μεγάλα κόμματα.

Ο Γραμματικάκης δεν έχασε και σπουδαία πράγματα. Εμείς χάσαμε. Κερδίζοντας «βαρέλι δίχως πάτο», που τραγουδούσαμε στην παιδική διελκυστίνδα.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr