Με την κατάθεση των μαρτύρων υπεράσπισης, συνεχίστηκε χθες η εκδίκαση της υπόθεσης των θαλασσοδανείων σε συγκεκριμένο επιχειρηματία από τη Συνεταιριστική Τράπεζα Λέσβου Λήμνου.

Η συνεδρίαση ξεκίνησε με την ολοκλήρωση ανάγνωσης εγγράφων και πρακτικών για την καλύτερη ενημέρωση των δικαστών, η οποία είχε ξεκινήσει τη Δευτέρα.

Πρώτος μάρτυρας υπεράσπισης στο δικαστήριο, υπέρ συγκεκριμένων μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, κατέθεσε ο πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδίας Λεσβιακών Σωματείων Λέσβου Χριστόδουλος Τσακιρέλλης. Δεν αναφέρθηκε σε λεπτομέρειες σχετικά με τη δραστηριότητα της Συνεταιριστικής Τράπεζας, αναφέρθηκε, όμως, στην ενασχόληση με τα κοινά και την επιχειρηματικότητα συγκεκριμένων ανθρώπων, που ενδιαφερόταν για το καλό του τόπου και την ανάπτυξη της οικονομίας του νησιού, γι' αυτό και πρωτοστάτησαν στην προσπάθεια ίδρυσης Συνεταιριστικής Τράπεζας στη Λέσβο.

Η κατάθεση και η εξέταση του δεύτερου μάρτυρα υπεράσπισης διήρκησε αρκετή ώρα, δεδομένου ότι προερχόταν από τον χώρο του τραπεζικού συστήματος και μάλιστα από την Πανελλήνια Τράπεζα, η οποία ήταν όργανο θυγατρική Τράπεζα της Πανελλήνιας Ένωσης Συνεταιριστικών Τραπεζών. Ο Γεράσιμος Βεργίνης είχε έρθει στη Μυτιλήνη τέλος Μαρτίου με αρχές Απριλίου του 2005, προκειμένου εκ μέρους της Πανελλήνιας Τράπεζας να διενεργήσει έλεγχο στη Συνεταιριστική Τράπεζα, μετά τη δημοσιότητα που είχε πάρει την περίοδο εκείνη η ιστορία των θαλασσοδανείων. Προφανώς τα στελέχη της Συνεταιριστικής τότε, λίγες εβδομάδες μετά την έλευση του επιτρόπου της Τράπεζας της Ελλάδος στο νησί, επιθυμούσαν την καθοδήγηση και την στήριξη έλεγχο και από το επίσημο όργανο των Συνεταιριστικών Τραπεζών.

Σύμφωνα με τον Γ. Βεργίνη, στη διάρκεια της σύντομης παραμονής του στο νησί, είχε την ευκαιρία να ενημερωθεί από τα στελέχη της τράπεζας για την κατάσταση που επικρατούσε και για τους λόγους που οδηγήθηκαν στην απόφαση σύναψης των συγκεκριμένων δανειακών συμβάσεων. Συναντήθηκε μεταξύ άλλων, με το Διευθυντή της τράπεζας, ο οποίος εκείνη την περίοδο είχε παραιτηθεί από τη θέση του και είχε αντικατασταθεί από τον Εσωτερικό Ελεγκτή Ν. Σαμαρά. Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου σε καμία περίπτωση δεν ενεργούσαν με δόλο, όταν έπαιρναν τις συγκεκριμένες αποφάσεις για τα δάνεια. Ο Γ. Βεργίνης, διευκρίνισε ότι οι περισσότεροι ήταν επιφανή μέλη της τοπικής κοινωνίας, που ουδεμία σχέση είχαν με το τραπεζικό σύστημα και δεν ήταν σε θέση ούτε τους ισολογισμούς που ερχόταν να κατανοούν και να αξιολογούν. Κι αν ακόμα ήξεραν να τους «διαβάζουν», δεν είχαν βαθύτερες γνώσεις του τραπεζικού συστήματος.

 

ΣΥΝΗΘΗΣ ΤΑΚΤΙΚΗ

Αναφερόμενος στο Διευθυντή της Τράπεζας, επισήμανε πως στις ελάχιστες συζητήσεις και συνομιλίες που έκανε μαζί του, έβγαλε το συμπέρασμα ότι ο λόγος για τον οποίο έδινε εντολή να καλύπτονται οι ακάλυπτες επιταγές με χρήματα της τράπεζας, ήταν επειδή θεωρούσε πως αυτό αποτελεί συνήθη πρακτική των τραπεζών σε καλούς πελάτες, τους οποίους επιθυμούσε να παραμείνουν στην Τράπεζα, όπως ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας. Όσον αφορά τις δανειακές συμβάσεις που έγιναν το φθινόπωρο του 2004 και στις αρχές του 2005, επισήμανε ότι αυτή ήταν η μόνη επιλογή που είχε η τράπεζα, προκειμένου να διασφαλίσει τα χρήματα που είχε δώσει στον επιχειρηματία με την κάλυψη των επιταγών. Όπως είπε, αυτή ήταν και η εντολή από την Τράπεζα της Ελλάδας, δηλαδή να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε η τράπεζα να πάρει πίσω τα λεφτά της. Την ίδια πολιτική προσπάθησε να εφαρμόσει και ο επίτροπος της Χ. Βασιλαδιώτης, δηλαδή να υπογραφούν δανειακές συμβάσεις με εγγυήσεις και προσημειώσεις ακινήτων.  

Μ. Χατζηγεωργίου

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»