*Δεν φτάνει που μολύνει τόσο καιρό το αγγλικό πλοίο της φροντεξ το αέρα που αναπνέουμε, όσες ώρες η μηχανή του λειτουργεί και δεν είναι λίγες- και ντουμανιάζει όλη η ατμόσφαιρα, όντας αγκυροβολημένο μπροστά στην παραλιακή. Δεν φτάνει που δημιουργεί πρόβλημα στους πεζούς αλλά και στους πελάτες των παρακείμενων καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, την περασμένη εβδομάδα μόλυνε και τα νερά του λιμανιού καθώς παρατηρήθηκε  διαρροή πετρελαιοειδών αποβλήτων, από το σκάφος, που γρήγορα έγινε αντιληπτή και ενεργοποιήθηκε το Σχέδιο Αντιμετώπισης Θαλάσσιας Ρύπανσης.

Τούτο προκάλεσε το ενδιαφέρον κάποιων συμπολιτών μας να διερωτηθούν αν κεντρικό λιμεναρχείο επέβαλε πρόστιμο στον ρυπαίνοντα. Η ερώτηση όμως αντί απάντησης έτυχε μιας περιπέτειας, που ξεκίνησε από τη μια υπηρεσία που ήθελε να υποβάλλει αίτηση για να του δοθεί απάντηση, και κατέληξε στην λιμενική αρχή, όπου αναλώθηκε σε ερωτήσεις του τύπου: ποιο το έννομο συμφέρον σας και ρωτάτε; Τι σας ενδιαφέρει; Με ποια ιδιότητα;

Τόσο περίεργο είναι κάποιος να ενδιαφέρεται για το τι γίνεται γύρω του; Τόσο εξωπραγματικό είναι να θέλει να γνωρίζει αν οι νόμοι τελικά εφαρμόζονται σε όλους ή επιλεκτικά;

Γιατί σε ορισμένες περιπτώσεις όπως για παράδειγμα σε καταστάσεις που αφορούν στην μόλυνση του περιβάλλοντος ο νόμος εφαρμόζεται με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς πολλά λόγια και δικαιολογίες. προς τι τόσο μυστικότητα και τυπικότητα, που κατέληξε σε επίπληξη του πολίτη.

Μ' ένα ναι καθότι ο ρυπαίνων πληρώνει- ή ένα όχι και μια εξήγηση θα μπορούσε να λήξει το θέμα. Η απόκρυψη μιας πληροφορίας που δεν είναι και τα μυστικά του κράτους δεν δείχνει κάτι άλλο, παρά αποσιώπηση της πραγματικότητας και παράβλεψη.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»