Διανύουμε μια περίοδο οργάνωσης των διοικήσεων των Περιφερειών και Δήμων, που είναι αυτονόητο ότι πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή προς όφελος του τόπου και της προόδου με αντικειμενικά κριτήρια και όχι με προσωπικές φιλοδοξίες. Ο λόγος για τις λεγόμενες "ειδικές θέσεις", όπως των ειδικών συμβούλων, των ειδικών συνεργατών και των επιστημονικών συνεργατών. Και "εν αρχή είναι ο Νόμος", ο πρόσφατος μάλιστα νόμος 4623/ 2019 (ΦΕΚ 134 Α/2019), που στο άρθρο του 15, με το οποίο τροποποιεί διατάξεις παλαιότερων νόμων για τα προσόντα των ανωτέρω λέει κατά λέξη τα εξής:

β. Η παράγραφος 4 του άρθρου 243 του ν. 3852/2010, αντικαθίσταται ως εξής: 

«4. Για την πλήρωση των θέσεων της παραγράφου 1 απαιτούνται:

α. τα γενικά προσόντα διορισμού που προβλέπονται για το μόνιμο προσωπικό του Δημοσίου και β. πτυχίο ή δίπλωμα Ανώτατης Εκπαίδευσης της ημεδαπής ή ισότιμο πτυχίο ή δίπλωμα της αλλοδαπής, σχετιζόμενα με το αντικείμενο της απασχόλησής τους ή γ. ειδίκευση σε επαγγελματικό τομέα αρμοδιοτήτων των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, που αποδεικνύεται με αξιόλογη επαγγελματική απασχόληση ή επαρκείς γνώσεις και σημαντική εμπειρία, ανάλογη με τα αντικείμενα στα οποία θα απασχοληθούν. Επίσης, η ειδίκευση ή η εμπειρία μπορεί να αποδεικνύεται και από την ιδιότητα των προσλαμβανομένων ως επαγγελματιών ειδικής εμπειρίας ή από την ιδιότητά τους ως πρώην αιρετών της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Για τους Επιστημονικούς Συνεργάτες, απαιτείται επιπλέον και διδακτορικό δίπλωμα ή τίτλος μεταπτυχιακών σπουδών Σχολής Ανώτατης Εκπαίδευσης της ημεδαπής ή αλλοδαπής ή αξιόλογες ειδικές μελέτες, σχετιζόμενα με το αντικείμενο της απασχόλησής τους. Για τους ειδικούς συνεργάτες της περίπτωσης γ΄ απαιτείται τουλάχιστον απολυτήριος τίτλος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης».

Όμως, το βασικό ερώτημα που πλανάται πάνω από τα κεφάλια Περιφερειαρχών και Δημάρχων, οι οποίοι έχουν και την ευθύνη των αντίστοιχων οργανικών μονάδων που οι πολίτες τους εμπιστεύτηκαν με την ψήφο τους να διοικήσουν, είναι "έχουν επαρκή πολιτική βούληση να διοικήσουν σωστά ή έχουν άλλους στόχους κι επιδιώξεις;". Αν πρόκειται για την πρώτη περίπτωση, πρέπει να βάλουν υψηλά τον πήχη και να μην ενδίδουν σε σοφίσματα και απαιτήσεις μετριοτήτων, αν πρόκειται για τη δεύτερη περίπτωση, δεν υπάρχει τόπος ούτε καν συζήτησης, παρά η ευχή μας να βγούμε από τη θητεία τους με τις λιγότερες ζημιές!   

Μιλτιάδης Κομβούτης