*Η κατάσταση που περιγράφει ο σύλλογος των κατοίκων των συνοικιών Κουλμπάρας και Κιόσκι για το άντρο ανομίας, που έχει δημιουργηθεί και κοντεύει να παγιωθεί στο πάρκο Χατζηδήμου, στην πλατεία του Αη Γιάννη του Αρμένη, είναι πανομοιότυπη με αυτή στο πάρκο του Αγ. Ευδοκίμου.

Οι καταγγελίες και οι διαμαρτυρίες των περιοίκων, η ανησυχία και ο φόβος που επικρατεί, κάνοντας τους λιγοστούς «τολμηρούς» της γειτονιάς που εξ ανάγκης κυκλοφορούν πέριξ του πάρκου, ν' αποζητάν την βοήθεια του ...μαγικού Τζίνι, για να τους διακτινίσει στα σπίτια τους, δεν βρίσκουν ανταπόκριση και ώτα ακουόντων. Περιουσίες καταστρέφονται, ιδιωτικές και δημόσιες, άτομα αμφιβόλου ψυχοσωματικής ισορροπίας κινούνται και δρουν χωρίς αιδώ και φόβο, ασκώντας κάθε είδους έκνομων πράξεων, με την κοινωνία να είναι στριμωγμένη στην γωνία και την ασφάλεια που αποζητά και απαιτεί να έχει εξανεμιστεί και ουδείς να είναι πρόθυμος ή ικανός να την επιβάλλει.

Γενικότερα, η κατάσταση τείνει να γίνει συνήθεια και μονιμότητα σε όλα τα πάρκα και τις πλατείες της πόλης μας.

Από τη μια, οι ερημωμένοι δρόμοι μας με μόνους περιπατητές μετά την 9η βραδινή τους αλλοδαπούς και από την άλλη, οι πλατείες με μόνους διερχόμενους και «καταληψίες» προβληματικούς και περίεργους τύπους, που εκτοπίζουν κάθε άλλη παρουσία πλην του σιναφιού τους.

Και πώς αντιμετωπίζονται όλα αυτά; Με την αδιαφορία όλων, και το σπρώξιμο του προβλήματος κάτω από το χαλί.

Μη μου τους κύκλους τάραττε. Γιατί η δράση ...φέρνει αντίδραση και ίσως γίνουν πολύ χειρότερα τα πράγματα: Εξαγριωθεί η νεολαία, της οποίας βράζει όχι το αίμα αλλά το μυαλό, που παρουσιάζει αλλοιώσεις ανεπανόρθωτες.

Δυστυχώς, όμως, για την κοινωνία που ζούμε, είμαστε υποχρεωμένοι γιατί έτσι το θέλουν κάποιοι- να συρόμαστε πίσω από τον φασισμό των ολίγων, που έχουν επιλέξει τον δρόμο του μηδενισμού και της καταστροφής, θεωρώντας εαυτούς ως σύγχρονους αήττητους «επαναστάτες», που είναι υπεράνω των νόμων και των κανόνων της ευνομίας.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»