Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Μπορούμε πια να διαπιστώσουμε με ευκολία ότι οι ηγεσίες των χωρών παγκοσμίως μπροστά στην έκρηξη του κορωνοϊού φαίνονται ανίκανες να σταματήσουν το κακό, έστω κι αν αυτό από πολλές πλευρές λέγεται ότι είχε προετοιμαστεί από καιρό, αλλά για άλλο σκοπό και προπαντός μη προβλέψιμης της απώλειας ελέγχου.

Πριν από αυτό βέβαια, είχαν φροντίσει τα βιβλία επιστημονικής φαντασίας να πληροφορήσουν τον κόσμο για την επερχόμενη καταστροφή που μπορούσε να γίνει με διάφορους τρόπους, μία καταστροφή, που, όμως, οι ίδιες οι κυβερνήσεις πλέον απεύχονται γιατί τότε πού θα πάει η αξία της μαζικής υποταγής;

Έχει βέβαια, από καιρό χαθεί το μέτρο, ο τρόπος ανάσχεσης της υπερβολής από όλα τα άκρα. Οι κυβερνήσεις, όμως, ανά τον κόσμο, τα τραπεζικά συστήματα και άπασα η γεωπολιτική εξουσία, βρίσκονται σε σύγχυση, καθώς το όλο σύστημα κυριαρχίας κινδυνεύει να τιναχθεί στον αέρα.

Όλα τα στοιχεία δείχνουν πως έχουν παγώσει σοβαρά οι συναλλαγές, πως τα οικονομικά συστήματα των χωρών δεν μπορούν να αντέξουν άλλη πίεση και γι' αυτό και η απόρριψη νέων lockdown, εν ολίγοις, όμως, η οικονομική καταστροφή δεν θα μπορέσει να αποφευχθεί αν η κατάσταση συνεχίσει ως έχει.

Η γερμανική μηχανή, για παράδειγμα, ο κινητήριος μοχλός της ευρωπαϊκής οικονομίας, καταγράφει μείωση ανάπτυξης ρεκόρ, οι απώλειες θέσεων εργασίας είναι σε ημερήσια διάταξη και ήδη οικονομικοί κολοσσοί  καταφεύγουν σε μαζικές απολύσεις στην προσπάθειά τους να κρατηθούν ή μάλλον -για να το πούμε καλύτερα- να διατηρήσουν την κερδοφορία τους.

Μιλάμε λοιπόν, για μια κρίσιμη κατάσταση και το γεγονός ότι ακόμη δεν έχει ληφθεί συνολική απόφαση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο για την αποτροπή της οικονομικής ζημιάς λόγω κορωνοϊού δείχνει ότι η κατά τα άλλα ενωμένη Ευρώπη βρίσκεται σε αδιέξοδο.

Αυτό βέβαια, το εκμεταλλεύονται περίτεχνα οι ακροδεξιοί κύκλοι, που οικειοποιούνται σταθερά τις διαμαρτυρίες του κόσμου κατά των περιοριστικών μέτρων για τον κορωνοϊό. Το πρόβλημα, όμως, της ασυνεννοησίας στην Ευρώπη παραμένει. Και όχι μόνο στην Ευρώπη.

Απομένει να δούμε πλέον πώς θα πορευθεί ο κόσμος στην μετά κορωνοϊού εποχή. Γιατί το αλαλούμ που θα επακολουθήσει μετά τους επικείμενους μαζικούς εμβολιασμούς του 2021 θα είναι πρωτόγνωρο, το ίδιο όπως και οι παρενέργειες στον κοινωνικο-οικονομικό ιστό.

Αφήνω βέβαια, τελευταίο που δεν θα έπρεπε το ανθρωπιστικό κόστος της αποστασιοποίησης μεταξύ των πολιτών, τις επιπτώσεις από την διαρκή χρήση μάσκας, αλλά και την απόπειρα επανεκκίνησης της κοινωνικοοικονομικής ζωής μετά απ' όλη αυτή την περιπέτεια, την καθημερινότητα για να το πούμε έτσι απλά.

Το σίγουρο είναι ότι θα βιώσουμε πρωτόγνωρα γεγονότα ειδικά στον εργασιακό τομέα, με δεδομένο ότι πρώτα σημάδια έχουν φανεί από τώρα.

Όπου στρώνεις κοιμάσαι, όμως, όπως λέει και ο λαός. Για τις παγκόσμιες εξουσίες, που στην προσπάθειά τους να ελέγξουν τον κόσμο μετέρχονται κάθε μέσο, το στοίχημα του κορωνοϊού έχει χαθεί τουλάχιστον σε ότι αφορά την αντοχή εθνικών συστημάτων Υγείας. 

Για δε τις κάθε είδους μεγαλοεταιρείες, αλλά προπαντός τους φαρμακευτικούς κολοσσούς, το στοίχημα θα κριθεί αμέσως μετά την κυκλοφορία του πρώτου εμβολίου. Γιατί μην είστε και τόσο σίγουροι ότι και εκεί η κερδοφορία είναι εξασφαλισμένη σε σχέση με την μέχρι τώρα σοβαρή επένδυση για την εξεύρεση του κατάλληλου εμβολίου.

Θέλω να πω ότι και εκεί κάποιοι παίζουν το κεφάλι τους και δίνουν λόγο για τις μελέτες και τις έρευνες και ειδικά σε αυτούς που προσφέρουν τα κονδύλια. Με λίγα λόγια, στο κράτος που για να τα διαθέσει, τα περικόπτει από αλλού, με αποτέλεσμα τις διαμαρτυρίες του κόσμου και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται αναφανδόν.