«Να ζήσεις κορίτσι» 

Του Ρόσλουντ Άντερς

Εκδόσεις «Λιβάνης»

Τιμή: 18,00 ευρώ

Πριν από δεκαεφτά χρόνια, ο επιθεωρητής της Δίωξης Εγκλήατος Έβερτ Γκρενς κλήθηκε στη σκηνή ενός βάρβαρου εγκλήατος. Μια οικογένεια δολοφονήθηκε και επέζησε όνο η πεντάχρονη κόρη τους. Το κορίτσι πήκε σε πρόγραα προστασίας αρτύρων και η υπόθεση πάγωσε, αλλά χρόνια αργότερα ο Γκρενς εξακολουθεί να στοιχειώνεται από τη φαινοενικά τυχαία δολοφονία και το κοριτσάκι που έζησε. Έτσι, όταν αθαίνει ότι το διαέρισα όπου συνέβη το έγκληα είναι τώρα η σκηνή ιας υστηριώδους διάρρηξης, φοβάται ότι κάποιος σκοπεύει να κάνει τον οναδικό άρτυρα να σιγήσει. Αγωνίζεται να βρει το κορίτσι...  προτού αυτό συβεί...

Εντωεταξύ, κάποιος στον υπόκοσο της Στοκχόλης εκτελεί λαθρεπόρους όπλων και έχει θέσει την οικογένεια του πρώην πληροφοριοδότη της αστυνοίας Πιετ Χόφαν σε σοβαρό κίνδυνο. Ο ίδιος πρέπει να αποκαλύψει τη υστική απειλή για την οικογένειά του, διατηρώντας παράλληλα τα δικά του υστικά. Σύντοα στο κυνήγι του για απαντήσεις συπλέκεται ε τον Γκρενς και οι δύο άντρες βρίσκονται στη δίνη ιας εγκληατικής συνωοσίας που είναι πιο περίπλοκη και επικίνδυνη από ό,τι θα πορούσαν να φανταστούν.

Είναι καλό να κλείνεις τα πέντε. Και ετά να κλείνεις και λίγες έρες και νύχτες ακόη. Τραγουδάω ξανά.

«Να ζήσεις, κορίτσι, και χρόνια πολλά...»

Η ικρή είχε κλειδωθεί στον κόσο της. Είχε κατεβάσει τον διακόπτη. Γι' αυτήν ο χρόνος είχε ξεκινήσει πάλι από την αρχή. Έναν ήνα αργότερα εξαφανίστηκε από τον κόσο του Γκρενς, αφού πρώτα τον αγκάλιασε

και του ψιθύρισε ότι ήταν τριάντα δύο ηερών και πέντε χρονών, λες και τα πέντε χρόνια ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό. Ο Γκρενς θυόταν και την οργή που τον είχε κυριεύσει τότε. Είχε αναγκαστεί να κλείσει ια από τις ελάχιστες υποθέσεις για τις οποίες ήταν πεπεισένος ότι είχε βρει τον δολοφόνο αλλά δεν είχε καταφέρει να τον κρατήσει.

«Ο Στόχος Ημερολόγιο»

Του Παν. Δεληγιάννη

Εκδόσεις «Λιβάνης»

Τιμή: 15,00 ευρώ

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ ποιος είναι ο στόχος σου σε αυτή τη ζωή;

Τι θα έκανες για να τον πετύχεις;

Θα θυσίαζες τα πάντα;

Την κάθε σου στιγμή, την οικογένειά σου, ή μήπως ακόμα και τον ίδιο σου τον εαυτό;

Ο Βίτο εργάζεται σε ένα περιοδικό εναλλακτικού τουρισμού στο Μιλάνο. Του ζητούν να ταξιδέψει στην Ελλάδα την πατρίδα της μητέρας του μαζί με μια νέα συνάδελφο, τη Λάουρα. Εκείνος δέχεται και το κουβάρι μιας περίεργης ιστορίας αρχίζει να ξετυλίγεται αργά με επίκεντρο τα σπίτια παλιών ευγενών. Οι σκιές ξεχύνονται μέσα στα σκοτάδια και η Λάουρα χάνεται.

Ποιοι είναι, τι θέλουν, ποιος είναι ο Στόχος;

Ένα θρίλερ που διαβάζεται με κομμένη την ανάσα!

«Οι μυστικοί μας πράκτορες έχουν σταλεί σε όλες τις γωνιές της Ελλάδας για να βρουν τον γιο του αρχαιολόγου και να τον εξοντώσουν. Δεν μπορούμε να διακινδυνεύσουμε τόσα χρόνια σκληρής δουλειάς. Ο Στόχος είναι πλέον πολύ κοντά. Μένει μόνο να τον αγγίξουμε».

«Τα αγόρια του Νίκελ»

Του Colson Whitehead

Μετάφραση: Μυρσίνη Γκανά

Εκδόσεις «Ίκαρος»

Τιμή: 15,50 ευρώ

Ο Έλγουντ Κέρτις ζει στο Ταλαχάσι της Φλόριντα με τη γιαγιά του και πρόκειται να σπουδάσει στο τοπικό κολέγιο. Όμως, για ένα μαύρο αγόρι στον Νότο των νόμων του Τζιμ Κρόου, στις αρχές της δεκαετίας του 1960, ένα αθώο λάθος είναι αρκετό για να καταστρέψει το μέλλον. Ο Έλγουντ καταδικάζεται σε εγκλεισμό στο αναμορφωτήριο νέων Νίκελ, που παρέχει «σωματική, πνευματική και ηθική εκπαίδευση», έτσι ώστε οι ανήλικοι εγκληματίες που βρίσκονται υπό την ευθύνη του να γίνουν «έντιμοι και ειλικρινείς πολίτες».

Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα κολαστήριο: το σαδιστικό προσωπικό κακοποιεί σωματικά και σεξουαλικά τους μαθητές, οι διεφθαρμένοι αξιωματούχοι και οι ντόπιοι κλέβουν τα τρόφιμα και τις προμήθειες και κάθε αγόρι που αντιστέκεται είναι πιθανόν να εξαφανιστεί. Ο Έλγουντ έχει βαθιά ριζωμένες μέσα του τις ιδέες του δρ. Μάρτιν Λούθερ Κινγκ «Ρίξτε μας στη φυλακή, και θα σας αγαπάμε και πάλι». Ο φίλος του ο Τέρνερ πιστεύει ότι ο Έλγουντ είναι κάτι παραπάνω από αφελής και ότι ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουν είναι να έχουν ένα σχέδιο και να αποφεύγουν τα προβλήματα.

Βασισμένο σε μια πραγματική ιστορία ενός αναμορφωτηρίου στη Φλόριντα, που λειτούργησε για εκατόν έντεκα χρόνια και κατέστρεψε τη ζωή χιλιάδων παιδιών, αφήνοντας τα σημάδια του πάνω τους ακόμη και μέχρι τις μέρες μας, το βιβλίο αποτελεί μια συγκλονιστική, ορμητική αφήγηση ενός εξαιρετικού Αμερικανού μυθιστοριογράφου.

--------------------------------------------------------------------

Λίγες σκέψεις για το νέο Λεσβιακό Ημερολόγιο

Του Ηλία Παπαγεωργίου,

επίτιμου Σχολικού Συμβούλου, Δρ. Φ.

Ένα ακόμη (το 11ο) Λεσβιακό Ημερολόγιο είδε το φως της δημοσιότητας από τις εκδόσεις ΜΥΘΟΣ'.

Πρόκειται για πολυτελή έκδοση με πλουσιότατο εικαστικό και φωτογραφικό υλικό, ενδιαφέρουσα και ποικίλη ύλη, κάτι που δεν αφήνει αδιάφορο ακόμη και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη.

Στις 419 σελίδες του φιλοξενεί λογοτέχνες, συγγραφείς, εικαστικούς, φωτογράφους,  συλλέκτες, γελοιογράφους σκιτσογράφους των οποίων τα βιογραφικά καλύπτουν τις τελευταίες 13 σελίδες του Λ.Η.

Στις 17 ενότητες εκτίθεται υλικό που καλύπτει ενδιαφέροντα θέματα, όπως αφιερώματα  σε  σημαντικά πρόσωπα της λεσβιακού πολιτισμού (π.χ. Στρατής Αναστασέλλης, Τζέλη Χατζηδημητρίου, Φάνης Σουλακέλλης) το έργο των οποίων είναι ιδιαίτερα  αξιόλογο και ενδιαφέρον και, εν πολλοίς,  όχι και τόσο γνωστό στο ευρύ κοινό. Δεν λείπει και ένα πολύ πρωτότυπο αφιέρωμα στην πανδημία της χρονιάς, τον κορωνοϊό και την καραντίνα.

Αξιόλογες είναι οι μελέτες σχετικές με  την Ιστορία, την Αρχαιολογία, τη Λαογραφία, τη Γλώσσα, τη Μουσική του νησιού μας, τεκμηριωμένες με βιβλιογραφικά δεδομένα και αρχειακό υλικό.

Γενικά, το Λεσβιακό Ημερολόγιο 2021 είναι ένας θαυμάσιος τόμος όχι μόνο για το ενδιαφέρον και χρήσιμο περιεχόμενο, αλλά και ως πολυτελής έκδοση που αξίζει να κοσμεί τη βιβλιοθήκη κάθε φιλόμουσου.

Τέλος, να επισημάνουμε τη σπουδαιότητα του Ευρετηρίου των 10 προηγούμενων τόμων του Λεσβιακού Ημερολογίου (2011-2020) που συνέταξε ο Παναγιώτης Μιχαηλάρης και κυκλοφορεί σε ξεχωριστό και κομψό τόμο 76 σελίδων, απαραίτητο βοήθημα για ερευνητές, μελετητές και όσους έχουν στην βιβλιοθήκη τους όλη τη σειρά των Ημερολογίων.

Συγχαρητήρια πολλά και στους χορηγούς που στηρίζουν υλικά και ηθικά αυτή την ξεχωριστή πολιτιστική έκδοση, που τιμά και προβάλλει τον τόπο μας.

Για τον Παναγιώτη Σκορδά, τον φίλο και συνάδελφο, τι να πει κανείς;

Το κουράγιο του, οι γνώσεις του, η εργατικότητά του, η σεμνότητα και η αγάπη για τη Λέσβο, είναι απαράμιλλα γνωρίσματα.

Του ευχόμαστε να είναι υγιής και να συνεχίσει με την ίδια διάθεση να υπηρετεί τον τόπο από αυτό το δύσκολο, το ωραίο και σπάνιο μετερίζι.

========   =========

Νεάρχου Παπαθανασίου

Σκέψεις συνταξιούχου φιλολόγου

πί το ρου «Lockdown»

Τος τελευταίους μνας ερισκόμεθα πρ νς φαινομένου τ ποον τείνει ν λάβ διαστάσεις χιονοστιβάδος. ναφέρομαι ες τν π τηλεοράσεως κα ποικίλων Μέσων Μαζικς νημερώσεως, τν λεγομένων Μέσων Κοινωνικς Δικτυώσεως μ ξαιρουμένων, χρσιν το ξενικο ρου lockdown, τ ποον, ν δν πατμαι, ντιστοιχε πολύτως ες τ λληνικώτατον «γκλεισμός».

Προξενε δ λγεινν ντύπωσιν τ γεγονς τι, καίτοι καθ λα παινετέος κ. Τσιόδρας χρησιμοποίει τν ρον «παγορευτικόν», καθ πόδειξιν το γλωσσολόγου κ. Μπαμπινιώτου, φυπουργς Πολιτικς Προστασίας κ. Χαρδαλίας ξηκολούθησε μ δυσερμήνευτον πιμονν ν χρησιμοποι τν ρον lockdown.

Κα οχ μόνον ς ποφαινόμενος διεπίστωσε δίοις σίν, συμπαθς φυπουργς μφανίζει τν τάσιν ν συμφύρ λληνικς κα γγλικάς τ ντι δ μερικανικάς- κφράσεις, ς π.χ. high risk κα low risk (μιλε προφανς περ ψηλο κα χαμηλο κινδύνου), lack of knowledge (παινίσσεται, ποθέτω, τν γνοιαν), step by step (ννοε τν σταδιακν προσέγγισιν) κ..

Διηρωτήθην πολλάκις διατί φυπουργός κα δ παρατάξεως τις ρέσκετο ες τ παρελθν ν ατοαποκαλται «θνικόφρων»- πιφυλάσσει τοιαύτην μεταχείρισιν ες τν θνικν γλσσαν, τν ποίαν σεβάσθησαν ο ανες κα α χιλιετίαι, κα ες τν περάσπισιν τς ποίας φειλε ν πρωταγωνιστ.

Εκάζω τι τοτο φείλεται ες τ τι χρσις τς γγλικς εναι διαιτέρως δημοφιλς ες τ νεανικν κοινόν, ες τ ποον πευθύνεται κ. φυπουργός, κα τ ποον μολογουμένως τείνει καθ περβολν ν χρησιμοποι γγλικάς τ ντι δ μερικανικάς- κφράσεις, εθισμένον πως εναι π τς γγλοτίτλους τ ντι δ μερικανοτίτλους- τηλεοπτικς κπομπς γγλωνύμων τ ντι δ μερικανωνύμων- καναλιν, τ γγλόγλωσσα τ ντι δ μερικανόγλωσσα- παιχνίδια (π τ χυδαϊκώτερον games), τος γγλικούς τ ντι δ μερικανικούς- ποδοσφαιρικος κα καλαθοσφαιρικος ρους, ο ποοι μεθοδικώτατα εσάγονται κατ λελογισμένας δόσεις ες τν λληνικήν (πρβλ. τ «Super League», «Football League», τ ντικαταστήσαντα τς Α΄κα Β΄ θνικς Κατηγορίας, τ κακόηχον OPAP ARENA, τ ποον ναποφεύκτως δηγε ες συνειρμικν σύνδεσιν μ τ παπάρα (= ψωμίον μουσκεμένον || φαγητν κ μικρν τεμαχίων ψωμο ες ζωμόν || μεταφ. ες τν πληθ. νόητα λόγια) κ.λπ.

νεθυμήθην, κατόπιν, τι παρομοία, καίτοι μ τελεσφορήσασα, προσπάθεια εχε ναληφθ κατ τν περίοδον τς δικτατορίας (μ μουσικ συγκροτήματα τ ποα κουον ες τ νομα Charms, Idols, MGC, κ.., μ ραδοφωνικς προτροπς το τύπου: Let's mooove! κ.λπ.), λλ νεολαία τς ποχς εχεν ν τέλει κατορθώσει ν ποκρούσ τ πρτον κενο κμα τς γλωσσικς / πολιτισμικς εσβολς.

Τ πράγματα σήμερον εναι διαφορετικά, φρον δ τι κυρία ατία τς προσκόπτου πιβολς τς ξενογλωσσίας εναι τ γκατοικον ες παντα τ κοινωνικ κα λικιακ στρώματα, δί δ ες τος κόλπους τς νεολαίας, σύμπλεγμα μειονεξίας ναντι τν ξένων, τ χυδαϊστ καλούμενον «κόμπλεξ».

Διότι, τί θε παδος το μεγαλυτέρου θλητικο μίλου τς χώρας, το λυμπιακο λέγω, ν διακηρύσσουν π τν τοίχων, νερυθριάστως πιθηκίζοντες, «Red or dead», τν στιγμν πο παραλλάσσοντες τ σύνθημα τς παναστάσεως «λευθερία Θάνατος» θ δύναντο ν γράψουν «λυμπιακάρα Θάνατος», τιμντες κ παραλλήλου τν μνήμην το Γεωργίου Καραϊσκάκη, το ποίου τ νομα φέρει τ ν Πειραιε γήπεδον, κα το ποίου τν συμβολν ες τν κατάκτησιν τς λευθερίας μας νδεχομένως γνοον παντελς;

ς μ τ κρύπτωμεν λλο, κύριοι, οτε π τν αυτόν μας, οτε π τος λλους, λλ ς τ μολογήσωμεν εθαρσς κα μετ παρρησίας: Εμεθα συμπλεγματικοί, τ.. «κομπλεξικοί», κύριοι, ντρεπόμεθα δι τ γεγονς τι εμεθα λληνες, δι ατ ξ λλου δν καταβάλλομεν καμμίαν προσπάθειαν ν ξελληνίσωμεν τος ξενογλώσσους ρους -ς πραττον παλαιότερον ο λόγιοι το θνους μ κενα τ ποδήλατον, λεωφορεον, φημερς κ.τ.τ.- λλ τοναντίον συναγωνιζόμεθα ποος θ πρωτοχρησιμοποιήσ ρους πως τ ερημένον lockdown.

Πολλ θ δυνάμην ν προσθέσω π το ζητήματος, λλ πιθυμ ν κλείσω τ παρν σύντομον σημείωμα μ μίαν πρότασιν φορσαν ες τν μεταγλωττισμν τς πιμάχου λέξεως. προταθες π το κ. Μπαμπινιώτου ρος «παγορευτικν» εναι κατ τ μλλον ττον κριβής, πλν χι ρκούντως λειτουργικός, πόδειξις δ τούτου μ πικράτησίς του. ρος «γκλεισμς» ποδίδει πληρέστερον -να μ επωμεν κυριολεκτικς- τ περιεχόμενον το ρου lockdown, χει μως τ μειονέκτημα τι γείρει ρνητικος συνειρμος κα ναμοχλεύει κλειστοφοβικ συναισθήματα, δίως ες τν ψυχν τόμων νηκόντων ες τς συμπαθες, πλν επαθες, μάδας το πληθυσμο.

Φρον τι πλέον κατάλληλος ρος πρς πόδοσιν το ξενικο lockdown εναι ρος «κλεσμα». Πρτον, διότι ποδίδει κριβέστατα τ πνεμα το ξενικο ρου, καί, δεύτερον, διότι συνάπτει τν γκλεισμν μ τ ασθημα τς νακουφίσεως κα σχεδν τραγδικς καθάρσεως. Μάρτυρες τούτων, ποθετικα κφράσεις το τύπου: « φυπουργς πέβαλε κλεσμα ες τν πληθυσμν τς ττικς» | «δυνηρν λλ παραίτητον τ δεκαήμερον κλεσμα» κ..κ.

Εχομαι πολιτεία ν λάβ π ψει της τν πρότασιν νς νενηκονταετος φιλολόγου ς ποφαινόμενος, π γαθ, οχί μόνον τς δεινοπαθούσης κ τς πανδημίας κοινωνίας μας, λλ κα τς δεινς χειμαζομένης μας γλώσσης.

Αγάλεω, 209-2020