Η ιστορία ξεκίνησε επί δημαρχίας Βουνάτσου και επί προεδρίας της ΔΕΥΑΛ του Σωτ. Μαρινάτου τα πρώτα χρόνια της οικονομικής κρίσης, όταν κατ' εφαρμογή του πρώτου μνημονίου έγιναν περικοπές μισθών στους εργαζόμενους της Δημοτικής Επιχείρησης. Οι εργαζόμενοι προσέφυγαν άμεσα στη δικαιοσύνη, προκειμένου να διεκδικήσουν τα χρήματα που έχασαν. Η πρωτόδικη απόφαση που εξέδωσε το δικαστήριο ήταν υπέρ των συμφερόντων τους.

Η διοίκηση της ΔΕΥΑΛ προσέφυγε στη συνέχεια στο δεύτερο βαθμό της Δικαιοσύνης και τότε η απόφαση αποτέλεσε τεράστια έκπληξη, αφού ήταν υπέρ των περικοπών, δικαιώνοντας στην ουσία την επιλογή της ΔΕΥΑΛ.

Οι εργαζόμενοι λίγο πριν την εκπνοή της θητείας της Διοίκησης Μαρινάτου, προσέφυγαν στον Άρειο Πάγο, ζητώντας την ακύρωση της απόφασης του Εφετείου και στην ουσία την επανάληψη της δίκης σε δεύτερο βαθμό.

Η υπόθεση εκδικάστηκε στον Άρειο Πάγο έπειτα από αρκετό καιρό και η απόφαση αυτή τη φορά δικαίωσε τους εργαζόμενους, αφού ο Άρειος Πάγος φαίνεται ότι υιοθέτησε το σκεπτικό της πρωτόδικης απόφασης, ζητώντας να επαναληφθεί η δίκη στο Εφετείο.

Οι εργαζόμενοι μέσω του δικηγόρου τους Απ. Γκατζιού επιχείρησαν να έρθουν σε συμφωνία με το Διοικητικό Συμβούλιο της Εταιρείας και τον τότε πρόεδρο Αντ. Γιαννάκη, αλλά οι διαπραγματεύσεις ναυάγησαν και η υπόθεση οδηγήθηκε εκ νέου στη δικαιοσύνη.

Πριν από 20 ημέρες περίπου, η υπόθεση τελεσιδίκησε και το Εφετείο οριστικά εξέδωσε απόφαση υπέρ των εργαζομένων, η οποία μάλιστα είναι άμεσα εκτελεστή.

Αναφερόμενος στο θέμα, ο δικηγόρος των εργαζομένων Απόστολος Γκατζιός επισήμανε μεταξύ άλλων, ότι το ζήτημα θα μπορούσε να έχει λήξει πολύ νωρίτερα από την προηγούμενη διοίκηση της ΔΕΥΑΛ, η οποία, ενώ στην αρχή έδειξε διάθεση συνεργασίας, στη συνέχεια ενστερνίστηκε προφανώς τις απόψεις στελεχών της εταιρείας και συνέχισε τη δικαστική διαμάχη.                    Μ.Χ.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»