Ξέρουμε τι θέλουμε; Φοβάμαι πως όχι. Δείτε την υπόθεση της αιολικής ενέργειας. Από την μια, όλοι εύχονται να περιοριστεί η εξάρτησή μας από τον λιγνίτη και το εισαγόμενο πετρέλαιο, η καύση των οποίων επιβαρύνει υπερμέτρως το περιβάλλον. Με σοβαρότατες επιπτώσεις στην δημόσια υγεία. Όλοι εύχονται να αυξηθεί η παραγωγή ενέργειας από «ανανεώσιμες πηγές». Από την άλλη, όταν πρόκειται για ένα συγκεκριμένο έργο που γίνεται στη γειτονιά μας, «γυρίζουμε τον κόσμο ανάποδα» για να πετύχουμε την ματαίωσή του.

Δείτε τι συμβαίνει στην Τήνο. Κάτοικοι του νησιού, με επικεφαλής τοπικούς παράγοντες, δημοτικούς και περιφερειακούς πολιτευτές, κάνουν ό,τι μπορούν για να εμποδίσουν την δημιουργία αιολικού πάρκου. Και δεν είναι οι μόνοι. Ανάλογες κινητοποιήσεις έχουν καταγραφεί σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις εγκατάστασης αιολικών πάρκων σε νησιά με αυξημένη τουριστική κίνηση και με ιδιαιτέρως αισθητή άνθηση της κυβείας της γης. Όχι για να προστατευθούν καλλιέργειες, αλλά για να μην υποβαθμιστούν «φιλέτα» που προορίζονται για πώληση προς επενδυτές ακινήτων. Σαν τον αείμνηστο, αλλοτινό διευθυντή της «Ελευθεροτυπίας», για παράδειγμα, που έκτισε βίλα με πισίνα και ...ελικοδρόμιο, σε γραφικό χωριό της Τήνου, χωρίς οι «οικολόγοι» και «περιαυτολόγοι» του νησιού να ενοχλούνται από την αλλοίωση του «παραδοσιακού τηνιακού αρχιτεκτονικού τοπίου».

Η κατασκευή του συγκεκριμένου αιολικού πάρκου, έχει καθυστερήσει δεκαέξι χρόνια. Διότι, όσοι αντιδρούν, αξιοποίησαν όλες τις δικονομικές δυνατότητες που είχαν στην διάθεσή τους. Προσέφυγαν ως τον ανώτατο βαθμό της ακυρωτικής διαδικασίας. Αλλά τώρα, που το ΣτΕ έδωσε το «πράσινο φως» για να προχωρήσει το έργο, καταφεύγουν στην ...αυτοδικία.

Όλα αυτά γίνονται ακριβώς ένα μήνα μετά από ένα σημαδιακό επίτευγμα. Στις αρχές Απριλίου, η Ελλάδα κατάφερε να καλύψει το ένα τρίτο των ενεργειακών αναγκών της από την αιολική ενέργεια. Και έχουμε, λόγω φυσικού περιβάλλοντος, με τους ισχυρούς ανέμους στο Αιγαίο, αλλά και αλλού, την δυνατότητα να ξεπεράσουμε ακόμη και τους Δανούς. Οι οποίοι καλύπτουν το 47% των αναγκών τους από τις ανεμογεννήτριες.

Όχι, δεν πρέπει να στήνονται αιολικά πάρκα εκεί που απειλείται η πανίδα. Να μην εμποδίζεται η διέλευση των αποδημητικών πτηνών. Αλλά δεν μπορεί το κριτήριο να είναι ο κίνδυνος να χάσει κάτι από την υπεραξία του το οικόπεδο που έχουμε για πούλημα.

Είναι ανάγκη να μάθουμε να ιεραρχούμε τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας.

Γ.Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr