Επιτέλους. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με την πρόταση που διατυπώθηκε δια στόματος της πρόεδρου της, Ούρσουλα φον ντερ Λάϊεν, δείχνει να έχει βρει τον δρόμο για μια κοινή αντιμετώπιση των οικονομικών συνεπειών της πανδημίας. Σχεδόν κοντά στη γραμμή που χάραξε η συμφωνία Μέρκελ-Μακρόν. Αλλά, πέρα από τους πανηγυρισμούς, στους οποίους ευλόγως μετέχει και η ελληνική κυβέρνηση, για το «πακετάκι» των 42 δισεκατομμυρίων που μας αναλογεί, αξίζει να σταθούμε σε κάποιον προβληματισμό.

Πρωτίστως πρέπει να σημειώσουμε ότι πρόκειται για μια πρόταση της «κομισιόν», που δεν είναι ακόμη απόφαση. Η οποία, κατά τα κρατούντα στην ΕΕ, μπορεί να γίνει πράξη μόνον εφόσον υπάρξει απόλυτη ομοφωνία. Και όπως σημειώνει το διεθνές οικονομικό πρακτορείο Bloomberg «ο δρόμος μέχρι την επικύρωση του σχεδίου της Κομισιόν παραμένει στρωμένος με αγκάθια, ειδικά λόγω των αντιδράσεων της Αυστρίας, της Ολλανδίας, της Σουηδίας και της Δανίας, που προτιμούν τη χορήγηση δανείων αντί επιχορηγήσεων στους πληγέντες, φοβούμενες τυχόν διασπάθιση των χρημάτων».

Πέρα, όμως, από τα πιθανά διαδικαστικά εμπόδια, που ενδεχομένως να οδηγήσουν σε ψαλίδισμα αυτήν την πρόταση για το Ταμείο Ανάκαμψης των 750 δισ. ευρώ, τίθεται το ερώτημα αν αυτή η πρόταση είναι πράγματι τόσο «γενναία» και «τολμηρή» όπως παρουσιάζεται. Και για να το κρίνουμε αυτό, αντικειμενικώς, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ένα δεδομένο, συγκριτικώς με ένα άλλο:

*** Στην περίπτωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουμε μια πρόταση για 750 δις που προορίζονται να σώσουν τις οικονομίες 27 χωρών. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε 825 δισεκατομμύρια δολάρια. Και ο λόγος για τον οποίο το «μεταφράζω» σε δολάρια, σχετίζεται με αυτό που θα διαβάσετε στην επόμενη παράγραφο.

*** Για την διάσωση της οικονομίας μιας μόνο χώρας, της Ιαπωνίας, η κυβέρνησή της, ενέκρινε χθες το δικό της πρόγραμμα. Το οποίο ανέρχεται σε 1,1 τρισεκατομμύρια δολάρια (117 τρισ. γιεν).

Οι συγκρίσεις αποδεικνύουν ότι, δυστυχώς, είναι πολλοί εκείνοι οι oποίοι, στους κόλπους της Ένωσης, δεν έχουν αντιληφθεί ακόμη το μέγεθος της καταστροφής που έχουν υποστεί οι περισσότερες χώρες της, ενώ παραμένουν ...αλλεργικοί απέναντι στην ιδέα της πλήρους αλληλεγγύης μεταξύ όλων των κρατών μελών και προτιμούν να δίνουν δάνεια με μνημονιακούς όρους.

Έχουμε πολύ δρόμο και αρκετά τραχύ, ακόμη, ως την πραγματική Ένωση της Ευρώπης. Η οποία προϋποθέτει και την ...ψυχική Ένωση και συναντίληψη.

Γ.Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr