Καλώς πράττετε κ. Πρόεδρε και φέρνετε το θέμα, της μεθοδικώς εντεινόμενης τουρκικής προκλητικότητας, στο Συμβούλιο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αρκεί να μην έχετε αυταπάτες, ως προς το τι μπορούμε να προσδοκούμε, ως απάντηση στο ελληνικό διάβημα, από αυτό το κορυφαίο ευρωπαϊκό όργανο. Διότι ασφαλώς γνωρίζετε ότι, πέραν κάποιας «συμπαθητικής» για μας και έστω αποδοκιμαστικής για την Τουρκία αναφοράς, στην τελική ανακοίνωση, δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτε περισσότερο.

Το παιγνίδι παίζεται με άλλους πρωταγωνιστές, εκτός ΕΕ. Παίζεται στο τρίγωνο Ρωσία-Τουρκία-Λιβύη. Με την Ευρώπη να μην είναι σε θέση να βάλει αποφασιστικώς την σφραγίδα της στις εξελίξεις.

Το καθεστώς της Άγκυρας έχει αποθρασυνθεί από τότε που πέτυχε την περίφημη συμφωνία με τον φιλότουρκο ισλαμιστή πρωθυπουργό της κυβέρνησης της Τρίπολης. Διότι πάνω σε αυτή την παράνομη, κατά το διεθνές δίκαιο, συμφωνία, πατά για να ασκήσει «δικαιώματα ερευνών» νοτίως της Κρήτης και του Καστελόριζου. Χωρίς να πτοείται καθόλου από το γεγονός ότι πολλές ευρωπαϊκές χώρες έχουν χαρακτηρίσει, αυτή την συμφωνία, ως απαράδεκτη και παράνομη.

Το θράσος έχει καταστεί ακόμη προκλητικότερο από την στιγμή που, όπως όλα δείχνουν, ο «σουλτάνος» της Άγκυρας έχει εξασφαλίσει την συμφωνία του «τσάρου» της Μόσχας. Μια συμφωνία για το μοίρασμα των σφαιρών επιρροής, αλλά και της εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων της Λιβύης. Με την ΕΕ να περιορίζεται στο ρόλο του ...καλοπροαίρετου διαιτητή που πασχίζει να επιτύχει μια σταθερή εκεχειρία μεταξύ των αντιμαχομένων εξουσιών της ανατολικής και της δυτικής Λιβύης, του Χάφταρ και του Φαράτζ.

Μας περιμένει λοιπόν, ένα πολύ δύσκολο καλοκαίρι. Με όλες τις πιθανότητες ανοικτές. Ακόμη και του θερμού επεισοδίου μεταξύ δυο, υποτίθεται, συμμάχων χωρών. Διότι αν πράγματι ένα τουρκικό γεωτρύπανο «καρφωθεί» επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, νοτίως της Κρήτης, οι επιλογές είναι περιορισμένες. Ή το χτυπάμε, και μπαίνουμε σε πόλεμο με την Τουρκία, ή το ...καταπίνουμε και εκχωρούμε κυριαρχικά δικαιώματά μας, οπότε αντί του εξωτερικού πολέμου οδηγούμαστε σε μια ήττα που θα φέρει νέο εθνικό διχασμό. Διότι, ούτε η δική σας, ούτε καμιά άλλη κυβέρνηση, θα μπορεί να σταθεί μετά από μια τέτοια εξέλιξη.

Μήπως, αντί να περιμένουμε τα ευχολόγια των εταίρων μας, είναι πρακτικώς χρησιμότερο να προσφύγουμε προληπτικώς στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, ζητώντας μια σαφή απόφαση για τα δικαιώματα υφαλοκρηπίδας των νησιών όλου του κόσμου;

Γ.Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr