Πολύ ωραία όσα ακούσαμε χθες τόσο από τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, κατά την συνάντησή του με τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη, όσο και από τον επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Μαξ Βέμπερ, κατά την έκτακτη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Μόνο που κινούνται στην ίδια λογική. Την αναζήτηση κάποιων κυρώσεων, κατά της Τουρκίας. Με τις οποίες φιλοδοξούν να ...συνετίσουν τον σουλτάνο της Άγκυρας, μήπως και περιορίσει τους τσαμπουκάδες του στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

*** Μακρόν: «Θα είναι ένα μεγάλο λάθος να αφήσουμε την ασφάλεια της Μεσογείου στα χέρια άλλων παικτών. Αυτό δεν είναι επιλογή για την Ευρώπη και δεν είναι κάτι που η Γαλλία θα αφήσει να γίνει. Γνωρίζετε πως μπορείτε να υπολογίζετε στη στήριξη της Γαλλίας πάνω σε αυτό το θέμα. Η Ευρώπη πρέπει να προστατεύσει την κυριαρχία της με την πιο μεγάλη αποφασιστικότητα».

*** Βέμπερ: «Το θέμα δεν είναι απλώς ελληνοτουρκικό ή κυπριοτουρκικό, είναι ευρωτουρκικό. Έχει έρθει η ώρα να δράσουμε τώρα. Πιθανόν να σκεφτούμε και κυρώσεις κατά της Τουρκίας. Θα πρέπει να δράσουμε και να δράσουμε τώρα».

Ωραία και καλά όλα αυτά. Μόνο που η ως τώρα εξέλιξη των πραγμάτων έχει δείξει ότι ουδόλως ιδρώνει το αυτί του Ερντογάν, από φραστικές καταδίκες, ψηφίσματα, είτε ακόμη και κυρώσεις που δεν κάνουν δύσκολη την ζωή του τουρκικού καθεστώτος.

Αντί λοιπόν, να πονοκεφαλιάζει η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ψάχνοντας για το είδος των κυρώσεων, που θα είναι αποδεκτές από όλους τους εταίρους, θα ήταν πολύ χρησιμότερο και αποτελεσματικότερο, διότι θα παρήγαγε αμεσότατα νομικά και πολιτικά αποτελέσματα, να σταθούν ακριβώς στο κεντρικό σημείο των ανωτέρω δηλώσεων. Στο ότι δηλαδή, δεν πρόκειται για ελληνοτουρκική διαφορά αλλά για ευρωτουρκική.

Το πιο απλό και ξεκάθαρο που μπορεί να κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι αυτό που ανέφερα και στο χθεσινό σημείωμα. Και στο οποίο πρέπει να επικεντρωθεί και η ελληνική πολιτική ηγεσία. Να ορίσει η Ε.Ε. τα όρια της δικής της ΑΟΖ στην Μεσόγειο. Αναλαμβάνοντας και την δέσμευση να τα διαφυλάξει εμπράκτως, με όσες δυνάμεις διαθέτει. Και όποιος διαφωνεί, ας πάει να προσφύγει στο διεθνές δικαστήριο. Είτε, αν τον παίρνει, ας τα βάλει, στρατιωτικώς, με το σύνολο των χωρών της Ένωσης.

Γ.Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr