Κάποτε η ζωή που κύκλους κάνει, παίρνει μια απότομη στροφή και γι' αυτόν που την διανύει, σημαίνει απότομη κλίση, αλλά πάνω απ' όλα νέος ορίζοντας και προοπτικές χωρίς πισωγυρίσματα και αναπολήσεις για χρόνια που πέρασαν και δεν θα ξαναρθούν.

Κάποτε ο σεβασμός και μόνο σε αυτά που έχεις ζήσει, οι αγώνες που έχεις καταβάλλει, αλλά και η αντιπαράθεση με το κάθε τι που σου στερούσε το δικαίωμα του να αναπνέεις ελεύθερα, θα πρέπει να το μοιραστείς είτε με το παιδί σου είτε με τα παιδιά άλλων, οι γονείς των οποίων επιθυμούν να τους μεταδώσουν γνώση, αλλά πάνω απ' όλα Παιδεία.

Δεν εννοώ βέβαια, με αυτό, ότι θα πρέπει να ορίσεις να μάθει κανείς τυφλοσούρτι τις ιδέες για μια άλλη κοινωνία εξάλλου αυτό δεν μπορεί να συμβεί αλλά τουλάχιστον να στρέψει ο νέος το ενδιαφέρον του σε πράγματα που έχουν ουσία.

Τι θα πει, όμως, ουσία στην σημερινή εποχή; Ό,τι σήμαινε και πάντα: να βρεθούν αυτά τα μυστικά περάσματα στην γνώση που μελλοντικά θα γίνει εμπειρία, όταν τα γεγονότα κομμάτι κομμάτι θα συγκροτούν το παζλ της μετεφηβικής έξαρσης.

Τα χρόνια που περνούν, οι εξισώσεις που δεν λύθηκαν, αλλά και όλο αυτό το εμπειριοκρατικό μεγαλείο που λειτουργεί συναινετικά στην ολοκλήρωση του ζωτικού φάσματος, όλα αυτά θα πρέπει να πρωταγωνιστήσεις στην μεταλαμπάδευσή τους στις νέες γενιές, που δεν λησμονούν πως κάποτε πρέπει να επαναστατήσουν.

Για κάποιους, όμως, που η ζωή τους χρωστά πολλά, θα πρέπει να είναι μονόδρομος η επιστροφή στην κανονικότητα που συμβαδίζει με την ωρίμανση της ηλικίας, αλλά πάνω απ' όλα με μια πραγματικότητα που δεν δελεάζει κανέναν, αλλά που πάντα προκαλεί. Η κλίση που προανέφερα είναι απότομη και ξαφνική, η γνώση, όμως, λειτουργεί σωτήρια αλλά πάνω απ' όλα δημιουργικά.  

Χωρίς εντάσεις και επανάληψη του τύπου μονομιάς απαλλαγή από τις κακές συνήθειες και εξαρτήσεις, η επιστροφή αυτή που προέρχεται από μία εσωτερική ανάγκη για ποιότητα και απέρριττο παιδικό αναλφαβητισμό συμβαδίζει με την ανάγκη ενός νέου οράματος που θα διαμοιράσει ελπίδες και όνειρα για όση ζωή σου απομένει ακόμη.

Υπάρχουν λοιπόν, συμπερασματικά, πολλοί ακόμη δρόμοι για να αντιπαρατεθεί κανείς με μία ανούσια σύμβαση με την συνήθεια, το κακό προηγούμενο του να διατηρείς σώνει και καλά τα ίδια και τα ίδια σε βάρος όχι της οποιασδήποτε ανέλιξής σου, αλλά αυτής που ακούει στην λέξη πνεύμα. Η πνευματική εκγύμναση λοιπόν, που γίνεται θέσφατο, η εξάσκηση και το παιχνίδι με τις λέξεις σε διατηρεί ακόμα ζωντανό μέσα σε αυτή την απέραντη φτήνια ιδεών και πράξεων. Ολόκληρος ο κόσμος που φαντάζει φυλακή μεμιάς μετατρέπεται σε ανθοστήλη και μέσα από αυτή παιχνιδίζει μια ολόκληρη ζωή.

Γιατί λοιπόν, να μην αλλάξει κανείς ρότα; Γιατί να μην αφήσει πίσω τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες και τα μεγάλα λόγια για πράγματα που δεν αλλάζουν από την μια μέρα στην άλλη; Τελικά, γιατί να μην ανοίξει κάποιος ένα νέο κεφάλαιο στην ζωή του και να εμπλουτίσει το λεξιλόγιό του, αυξάνοντας κατακόρυφα τις μερίδες των κατακτήσεων της καθημερινότητας μέσα από ένα διαυγές πνεύμα, αλλά πάνω απ' όλα Παιδεία; Ποιο το εμποδίζει αυτό;

Για κάποιους η ζωή χρωστά πολλά και αν ακόμη δεν έχουν χάσει την υπομονή τους, αξίζει το μεγάλο ταξίδι μετά, αλλά πάνω απ' όλα μακριά από τον μαρασμό. Δεν τους αξίζει απλά το κάτι περισσότερο, αλλά η ίδια η επιβράβευση που ξόδεψαν τα χρόνια τους για μια άλλη κοινωνία. Η στροφή μπορεί να είναι απότομη, όπως και η κλίση, αλλά σίγουρα αξίζει τον κόπο. Γιατί δεν πάει πολύς καιρός από τότε που κάποιοι επιτήδειοι βάλθηκαν να κλείσουν οριστικά τα μυστικά περάσματα.