Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Δύσκολα μπορεί να πει κανείς πως η τωρινή κυβέρνηση τα πάει καλά και ακόμη πιο δύσκολα πως τα έχει καταφέρει σε όλα τα ανοιχτά μέτωπα. Μπορεί η αντιπολίτευση να είναι πενιχρή, μπορεί οι διαμαρτυρίες να είναι ισχνές, αλλά η ασκούμενη κυβερνητική πολιτική χαρακτηρίζεται από παντελή  αδυναμία αντίδρασης στα τρέχοντα προβλήματα και αυτό βέβαια δεν αποτελεί έκπληξη. Έκπληξη θα ήταν να παίρνονταν δραστικά μέτρα προστασίας του λαϊκού εισοδήματος λόγω της παρατεταμένης διάρκειας του κορωνοϊού. Και να ξέρετε ότι αυτά τα μέτρα που ως τώρα έχουν ληφθεί, δεν είναι παρά σταγόνα στον ωκεανό.

Ποιος θα μπορούσε να πει με βεβαιότητα ότι οι κυβερνητικές αποφάσεις καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα του πληθυσμού, πως τα μέτρα διασφαλίζουν την λειτουργία των επιχειρήσεων και ακόμη περισσότερο πως εγγυώνται την μη απώλεια θέσεων εργασίας; Πώς είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς πως με τις υφιστάμενες οικονομικές ενισχύσεις μπορούν να τα βγάλουν πέρα οι επιχειρήσεις, όταν η φορολογία τους παραμένει σε υψηλά επίπεδα, κάτι που έχει ως συνέπεια να μην μπορούν να συντηρήσουν το υπάρχον προσωπικό τους; Και μιλώ βέβαια, για τις μικρές επιχειρήσεις και όχι για εκείνες που έχουν ευνοηθεί και φοροδιαφεύγουν ποικιλοτρόπως.

Με την σειρά τους οι εργαζόμενοι σε αυτές βρίσκονται από την μια μέρα στην άλλη στον δρόμο, με μεγάλες υποχρεώσεις, δάνεια και απλήρωτους λογαριασμούς. Αυτούς ποιος θα τους προφυλάξει από την «επίθεση» που δέχονται από τις εισπρακτικές εταιρείες που δρουν για λογαριασμό της ΔΕΗ, αξιώνοντας επιτακτικά την εξόφληση των λογαριασμών, ή άλλων Οργανισμών που απειλούν με διακοπή των παροχών; Ποιος λαμβάνει υπόψιν του πως οι τσέπες άδειασαν προ πολλού και πως ο κορωνοϊός έδωσε το τελικό χτύπημα;

Η κυβέρνηση φυσικά όπως και όλες οι προηγούμενες που τήρησαν κατά γράμμα τα μνημόνια δεν έχει απάντηση σε αυτό. Το μόνο που κάνει, είναι να παρουσιάζει τις προσφορές που διαθέτει ως «υπέρβαση δυνατοτήτων» και γενναία απόφαση για στήριξη. Και το πιο τραγικό απ' όλα είναι ότι τα κυβερνητικά στελέχη το πιστεύουν και μάλιστα κομπορρημονούν για αυτό.

Τα προβλήματα λοιπόν, συνεχίζονται στον πληθυσμό και η κυβέρνηση εκλαμβάνει την σιωπή ως αποδοχή. Κοινώς μπερδεύει τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης με την αδυναμία αντίδρασης λόγω της γενικότερης απογοήτευσης. Αυτό το τελευταίο είναι και το κλειδί για την συνέχεια. Η απογοήτευση συνήθως φέρνει άλλα αποτελέσματα και για τον λόγο αυτό θα πρέπει οι κυβερνώντες να είναι αρκούντως επιφυλακτικοί. Είθισται, εν ολίγοις, μετά από παρατεταμένη κοινωνικο-οικονομική παρακμή, να ακολουθεί μεγάλη έκρηξη και ας φαίνεται αυτό αδύνατον σε συνθήκες κορωνοϊού.  

Οι ελληνικές κυβερνήσεις που πέρασαν τις τελευταίες δεκαετίες δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να παρέχουν πλαστές εγγυήσεις στον πληθυσμό περί προστασίας του ατομικού εισοδήματος, να προσφέρουν σωρεία υποσχέσεων για ανάπτυξη και ευημερία, αλλά και πακτωλούς χρημάτων σε αδημονούντες μικροαστούς με το αζημίωτο βέβαια ή την υποθήκευση του μέλλοντός τους. Πώς θα μπορούσε να ξεφύγει από την γνωστή συνταγή και η σημερινή;

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια σε ναυάγιο για τον απλό λόγο ότι οι άνθρωποι ζουν στον κόσμο τους και δεν έχουν την παραμικρή επίγνωση των προβλημάτων στον κοινωνικό κυρίως ιστό. Όχι πως τα οικονομικά βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση, αλλά η κοινωνία είναι ο καθρέφτης της καθημερινότητας.

Και η αντιπολίτευση, όμως, στο σύνολό της δεν πάει πίσω. Με την αδύναμη αντίδραση και την πολλάκις στημένη συναίνεση ειδικά στα ελληνοτουρκικά, δεν προσφέρει το παραμικρό στην αναγέννηση του τόπου. Ας όψονται, όμως, οι προηγούμενες δεκαετίες που «δίδαξαν» καταλλήλως και τα κυβερνητικά, αλλά και τα αντιπολιτευτικά κόμματα. Τα παραδείγματα είναι λαμπρά και αρκούντως χρήσιμα για τους τωρινούς κυβερνώντες, αλλά και αντιπολιτευόμενους.

Η κυβέρνηση της ΝΔ θα έχει την τύχη των προηγούμενων κυβερνήσεων σε σύντομο χρονικό διάστημα, θυμηθείτε το. Το μόνο που μπορεί να κάνει, είναι να εύχεται να πάψει η πανδημία. Αλλά και μετά από αυτήν, το έργο της διακυβέρνησης του τόπου δεν θα είναι εύκολο, καθώς πολλά μέτωπα εξακολουθούν να παραμένουν ανοιχτά.