Αν θέλετε, κ. Πρόεδρε, να εκσυγχρονίσετε τον δημόσιο βίο και τα πολιτικά ήθη, πρέπει να κάνετε πολλά. Ένα δε από αυτά, είναι να απέχετε από τον πειρασμό να καταφεύγετε σε διαγωνισμό αθλιότητας. Το γνωρίζετε ότι, η πρακτική αυτή, είναι από τα σοβαρά νοσήματα του δημοσίου βίου. Αντί να αντιπαλεύουν κόμματα, παρατάξεις και πρόσωπα, για το ποιος είναι ο καλύτερος, ποιος με συνέπεια ακολουθεί αρχές και προγράμματα, έχουμε ενίοτε τον αρρωστημένο διαγκωνισμό που διέπεται από την «ηθική» που διαπερνά το ...ξεκατίνιασμα ανάμεσα σε δυο κακές γειτόνισσες. «Άντε μωρή, που θα πιάσεις στο στόμα σου το σπίτι μου, λες και δεν ξέρουμε τι γίνεται στο δικό σου»...

Αυτό που έγινε στην Ικαρία, με το γεύμα στο σπίτι του βουλευτή σας, του γιατρού κ. Στεφανάδη, ήταν λάθος. Διότι, με την μεγάλη συμμετοχή ανθρώπων, έδωσε ένα κακό μήνυμα. Ότι μπορούμε να περιφρονούμε και να περιγράφουμε τα μέτρα προστασίας, κατά το δοκούν, όταν δεν είμαστε απλοί πολίτες. Πρέπει να το παραδεχθείτε. Εντίμως. Και να διαβεβαιώσετε ότι δεν θα επιτρέψετε να επαναληφθεί.

Το να καταφεύγουν οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης στην μέθοδο του συμψηφισμού, συγκρίνοντας, όπως ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος, τα όσα είδαμε στον εξώστη του κ. Στεφανάδη με εκείνα που, απαραδέκτως, συνέβησαν, κατά την επίσκεψη του κ. Τσίπρα στο Ρίο της Αχαΐας, όπου πράγματι συγκεντρώθηκαν άνω των τριάντα ατόμων, σε εστιατόριο, το οποίο κανονικώς θα έπρεπε να είναι κλειστό, δεν είναι υγιής αντίδραση. Είναι αναπαραγωγή μιας νοσηρότητας. Όπου το ζητούμενο είναι ποιος είναι ...χειρότερος και όχι ποιος είναι άριστος.

Ήταν λάθος. Και αν δεν είχατε σαφή εικόνα της απαράδεκτης πολυκοσμίας, αναζητήστε την στην περιγραφή ενός δικού σας ανθρώπου. Του συναδέλφου Αντώνη Παπανούτσου, που ήταν υποψήφιος βουλευτής σας στις τελευταίες εκλογές. Αντιγράφω από το κείμενό του στο «Protagon»:

«Εκτός από την 20άδα που είδαμε στο μπαλκόνι του σπιτιού στην Ικαρία, υπήρχε άλλη μια ντουζίνα στο σαλόνι, μισή στην κουζίνα και μια τετράδα κλεισμένη».

Όταν έτσι έχουν τα πράγματα, δεν έχει κανένα νόημα να καταγγέλλετε, οψίμως, τον Τσίπρα για τις δικές του μαζώξεις. Ιδίως την ώρα που αποφασίζετε νέους, σκληρότερους, όσο και αναγκαίους, περιορισμούς για τους πολίτες. Πρέπει να θυμάστε ότι είσθε «λυχνία», περίβλεπτη. Επί και ουχί υπό τον μόδιον. Και να προσέχετε τι παράδειγμα δίνετε.

Γ.Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr