Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Όσα χρήματα και ενισχύσεις δόθηκαν εδώ και περίπου ένα χρόνο για την εδώ και τώρα αντιμετώπιση του κορωνοϊού, θα μπορούσαν να είχαν δοθεί για την συνολική αντιμετώπιση του καρκίνου, αφού αποδεδειγμένα πρόκειται για πανδημία που εξολοθρεύει καθημερινά χιλιάδες ανθρώπους. Υπάρχει βέβαια, πάντα το αντεπιχείρημα πως διατίθενται ήδη πολλά κονδύλια για έρευνα και κλινικές μελέτες, πάντα, όμως, κάτι γίνεται και δεν φτάνουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα της συνολικής καταπολέμησης του καρκίνου και οι επιτυχίες καταγράφονται  μονάχα σε αποσπασματικό επίπεδο.

Λένε πως πολλές μορφές καρκίνου ήδη καταπολεμούνται αποτελεσματικά. Αυτό που ξέρουμε πολύ καλά, είναι ότι όλα εξαρτώνται από την πρόληψη και την έγκαιρη διάγνωση. Και ξαναρωτώ: Πόσες δεκαετίες δεν ακούμε το ίδιο πράγμα; Πόσες φορές δεν μας έχουν μιλήσει για φάρμακα και χημειοθεραπείες που απλώς παρατείνουν την ζωή και που σύμφωνα με την εναλλακτική ιατρική, είναι αυτά ακριβώς που οδηγούν στο θάνατο τον/την ασθενή, εξασθενίζοντας σοβαρά τον οργανισμό;

Δεν παίρνει κανείς το μέρος της κλασικής ή εναλλακτικής ιατρικής, απλά προσπαθεί με απλά λόγια και σκέψεις να καταλάβει το τι μπορεί να κρύβεται πίσω από όλη αυτή την χρόνια εκστρατεία κατά του καρκίνου. Κάποιος θα πει με ευκολία: «Μα τα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών που θέλουν να πωλούν φάρμακα».

Ανταπάντηση μπορεί, όμως, να είναι η εξής: Τα κέρδη θα μπορούσαν να είναι πολλαπλάσια, αν για παράδειγμα είχε βρεθεί ένα ή πολλά εμβόλια κατά του καρκίνου (και μιλώ για την καταπολέμηση όλων των μορφών) ή συνδυασμός φαρμάκων που θα οδηγούσε στην απόλυτη ίαση.

Το λέω αυτό επιβοηθητικά, γιατί σήμερα μπορεί να γίνεται λόγος για αντιμετώπιση μορφών καρκίνου και πως η ασθένεια αυτή δεν σημαίνει θάνατος όπως παλαιότερα, καθώς ακόμη και οι μεταστάσεις αντιμετωπίζονται πολλές φορές αποτελεσματικά, ωστόσο στις περισσότερες των περιπτώσεων γίνεται ένας πραγματικός αγώνας δρόμου για αύξηση του προσδόκιμου ορίου ζωής και όχι για την οριστική εξάλειψη του κινδύνου. Δεν μπορεί να πει σήμερα κανείς με βεβαιότητα -εκτός κι αν μεμονωμένα διεκδικείται η πατέντα κάποιου θαυματουργού φαρμάκου ή μιας πετυχημένης κλινικής μελέτης- ότι  με ένα εμβόλιο ή κάποια φάρμακα ο καρκίνος θεραπεύεται οριστικά.

Οι απορίες συνεχίζουν να είναι πολλές. Χωρίς να έχω εξειδικευμένες ιατρικές γνώσεις και χωρίς να μπορώ να πω είτε ότι ο καρκίνος έφτασε στο τέλος του ή ότι ακόμη είμαστε στην αρχή με τις γονιδιακές θεραπείες, δίνω το δικαίωμα στον εαυτό μου να εκφράσει περισσότερο τις απορίες του για την υπόθεση καρκίνος, με αφορμή την ταχύτατη παρασκευή εμβολίων κατά της COVID 19 εντός ούτε καν ενός έτους, με λίγα λόγια πώς έγιναν εφικτές σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα όλες αυτές οι κλινικές μελέτες και η παρασκευή τόσων εμβολίων.

Εκφράζω την απορία χιλιάδων ανθρώπων, ασθενών ή μη: Το ίδιο δεν θα μπορούσε να γίνει και με ασθένειες όπως ο καρκίνος που εξοντώνει σε ετήσια βάση εκατομμύρια ανθρώπους; Δεν θα υπεισέλθω σε κανενός είδους σκοτεινά σενάρια, όπως γίνεται συνήθως από πολλές πλευρές. Θα τονίσω, όμως, ότι στο επιχείρημα ότι ο καρκίνος είναι μία πολύπλοκη ασθένεια που απαιτεί την συνδρομή πολλών ειδικοτήτων, δεδομένου ότι στην πρόκλησή του καταλογίζονται ψυχολογικοί, διατροφικοί, περιβαλλοντικοί ή λόγοι κληρονομικότητας, πως εδώ η εναλλακτική ιατρική έχει δίκιο.

Όμως, δεν φτάνει η αποφυγή έκθεσης σε χημικές ουσίες ούτε η καλή διατροφή. Έτσι φτάνουμε αναπόφευκτα στο περιβάλλον και τον τρόπο ζωής. Αν είναι έτσι, τότε προς τι οι τόσες κλινικές μελέτες και όχι η εστίαση του αποκλειστικού ενδιαφέροντος στην κλιματική αλλαγή;

Και πάλι δεν θα καταθέσω απόψεις του τύπου «δεν θέλουν ένα καθαρό και υγιές περιβάλλον» γιατί αφενός θα πρέπει κανείς όταν επιχειρηματολογεί έτσι να κατονομάσει αυτούς που δεν το θέλουν, και αφετέρου να αποδείξει ότι με τις κλινικές μελέτες και τα φάρμακα απλά δικαιολογούνται θέσεις εργασίας, επιχείρημα εξωφρενικό.

Τέλος, για να ολοκληρώσω, θα πω πως προκαλεί πράγματι εντύπωση που στην καμπάνια υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος επιστρατεύονται ως χορηγοί ή υποστηρικτές ακόμη και με την συνδρομή τους σε φιλοπεριβαλλοντικές οργανώσεις, εταιρείες που ευθύνονται και για την μόλυνση του περιβάλλοντος και κατ' επέκταση για την αύξηση των ποσοστών καρκίνου λόγω υποβάθμισης του περιβάλλοντος και του τρόπου ζωής.

Είναι αρκετά μπερδεμένα τα πράγματα. Θα επιμείνω, όμως, στο αρχικό, στο γιατί δεν γίνεται μία παρόμοια εκστρατεία με αυτή κατά της COVID-19 από την ΕΕ, είτε με την άμεση διάθεση κονδυλίων, είτε με την λήψη ουσιαστικών προληπτικών μέτρων πέρα από αποσπασματικές αποφάσεις.

Και οι απορίες είναι ακόμη πολλές. Με την ευχή ο κόσμος να συστρατευθεί και να γίνει πιο ευαίσθητος σε θέματα υγείας μετά την υφιστάμενη πανδημία, ας εκφράσουμε τα ερωτήματά μας σε κάθε λογής αρμόδιο ή υφιστάμενη Αρχή. Ίσως έτσι μπορεί να μην μπορέσουμε να αλλάξουμε τον κόσμο, αλλά να διατηρήσουμε το δικαίωμα στους εαυτούς μας να διερωτώνται, να αμφισβητούν και εν ανάγκη να δράσουν.