*H γη στην Ελασσόνα εξακολουθεί να δονείται και να προκαλεί ταραχή, φόβο, αβεβαιότητα και εξασθένιση των κατοίκων που έχουν πλέον κατανοήσει πόσο αδύναμοι μπορεί να είναι απέναντι στην δύναμη της φύσης. Το κακό όμως είναι, ότι ο πόνος τους και η ταλαιπωρία τους, δεν βρίσκουν την δέουσα ανταπόκριση από τους αρμόδιους των υπουργείων. Οι φωνές τους δεν φτάνουν εκεί που πρέπει. Οικογένειες με μικρά παιδιά, από τη μια στιγμή στην άλλη έχασαν τα σπίτια τους τις περιουσίες τους, και βρέθηκαν στο δρόμο. Μέσα σε σκηνές, πάνω στις λάσπες, με τα νερά της βροχής να μουλιάζουν τα πάντα και τις χαμηλές θερμοκρασίες να διαπερνάν τα πλαστικά καλύμματα των πρόχειρων σκηνών τους, που θυμίζουν τσιγγάνικο καταυλισμό.

Δεν ήταν επιλογή τους και πολύ περισσότερο το ρίσκο της ζωής τους. Ζούσαν αρμονικά και ήρεμα στο χωριό τους και ήρθε η συμφορά του σεισμού που τους ξεσπίτωσε.

Για τους 10χιλιάδες αλλοδαπούς που κατέκαψαν την Μόρια μέσα σε μια εβδομάδα και μετά την κινητοποίηση των πάντων τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους και σταδιακά βελτιώνονται και οι συνθήκες διαβίωσης τους. Για τους λιγοστούς πληττόμενους κατοίκους της Ελασσόνας είναι τόσο δύσκολο να σταλούν τα απαραίτητα κοντέινερ ή να τους τακτοποιήσουν τους ανθρώπους σε ξενοδοχεία της περιοχής, καθώς τα περισσότερα εξ αυτών είναι κλειστά, χωρίς πελάτες, περιμένοντας την καλοκαιρινή περίοδο;

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»