Ο λαός μας λέει: «Μην περιμένεις καλλιγραφίες από της μαϊμούς τον κώλο». Και νομίζω ότι αυτό το απόσταγμα λαϊκής σοφίας χρειάζεται να επιστρατεύσουμε για να ερμηνεύσουμε το «ατυχές» περιστατικό στο φαραωνικό προεδρικό μέγαρο της Άγκυρας. Με τους δυο σερνικούς, τον Ταγίπ Ερντογάν και τον Σαρλ Μισέλ να στρογγυλοκάθονται στις πολυθρόνες τους και την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον Ντερ Λάιεν, να στέκεται όρθια και να αντιδρά με ένα αμήχανο «Εμμμ».

Στη θέση της μαϊμούς είναι ο Ερντογάν. Διότι τίποτε καλύτερο, κανενός είδους «καλλιγραφία», δεν θα μπορούσε να περιμένει κανείς από έναν ισλαμιστή Τούρκο ηγέτη, που ονειρεύεται και ορέγεται την αναβίωση του «οθωμανικού μεγαλείου» για τον εαυτό του πρωτίστως- και την χώρα του. Από τον άνθρωπο που βλέπει την γυναίκα ως υποδεέστερο είδος. Που επανέφερε την μαντήλα που είχε καταργήσει ο Κεμάλ. Κυρίως δε, που μόλις προ ολίγων ημερών, απέσυρε την χώρα του από την διεθνή συμφωνία κατά της βίας εναντίον των γυναικών και των παιδιών.

Εκείνο το οποίο ενόχλησε, κατά τα σχόλια που διαβάζω, τους περισσότερους δημοκρατικούς ανθρώπους στην Ευρώπη, ήταν κυρίως η στάση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, που είναι διορισμένος στην θέση αυτή. Και άρα ιεραρχικώς κατώτερος  από την εκλεγμένη από τους πολίτες της Ένωσης, στην κορυφή της Ευρώπης, Ούρσουλα φον Ντερ Λάιεν. Το πώς κατάπιε αυτή την προσβολή χωρίς να αντιδράσει. Και μετά ταύτα μηρυκάζει διάφορα μισόλογα περί του ποιος ευθύνεται και περί τους πώς ερμηνεύθηκε το πρωτόκολλο από τους Τούρκους.

Βάζω στην θέση του πολιτικούς άνδρες σαν τον Σαρλ Ντε Γκολ, τον Βίλυ Μπραντ, τον Χέλμουτ Σμιτ, τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Ούλοφ Πάλμε και προσπαθώ να φανταστώ πώς θα αντιδρούσαν. Και δεν σκέπτομαι τίποτε λιγότερο, ως αντίδραση, παρά το ότι θα έβαζαν στην θέση του τον Τούρκο φαλλοκράτη που καλύπτει την ενδοοικογενειακή βία. Με μια αντίδραση που θα κυμαινόταν από την παραχώρηση της δικής του θέσης, προς την όρθια κυρία, ως το να σηκωθεί ένας από αυτούς, αρνούμενος την διάκριση, και να σταθεί όρθιος στο πλάι της.

Δεν περιμέναμε καλλιγραφίες από τον θρονιασμένο, σε σουλτανικού ύφους χρυσοποίκιλτο θρόνο, κώλο του Ερντογάν. Αλλά, δυστυχώς, δεν έχουμε και ευρωπαϊκή ηγεσία διαμετρήματος εκείνων που προμνημόνευσα. Γι' αυτό και σέρνεται η Ευρώπη. Ακόμη και στην πανδημία.

Γ.Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr