Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

O ένας μετά τον άλλο οι περιορισμοί κατά του κορωνοϊού αίρονται και με γρήγορες διαδικασίες προχωράμε προς το καλοκαίρι, με μοναδικό όπλο τους εμβολιασμούς και την «δέουσα» προσοχή στις επαφές και συναντήσεις στους εξωτερικούς δημόσιους χώρους. Ναι μεν αισθάνεται κανείς κάποιου τύπου ασφάλεια από τον εμβολιασμό, όμως αφενός δεν γνωρίζουμε τι θα γίνει με τις μεταλλάξεις, αλλά και αφετέρου με τον επερχόμενο χειμώνα που τα κρούσματα αναμένεται να αυξηθούν και πάλι.

Αυτή τη φορά είναι πασιφανέστατο ότι όλα γίνονται για τον τουρισμό, αλλά και την επανεκκίνηση της αγοράς. Όμως ποιο θα είναι το κόστος απ' όλη αυτή την διαφοροποίηση σε σχέση με το προηγούμενο χρονικό διάστημα, όπου παρά την γενικευμένη καραντίνα χιλιάδες άνθρωποι νόσησαν και πολλοί οδηγήθηκαν στις ΜΕΘ των νοσοκομείων;

Φαίνεται πως την κυβέρνηση αυτό που την ενδιαφέρει περισσότερο είναι να κερδίσει και πάλι την υποστήριξη των πολιτών, αφού προηγουμένως έχει ποντάρει σοβαρά στα εμβόλια. Την ίδια στιγμή, η εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στα εμβόλια αυξομειώνεται γιατί ακριβώς δεν έχει γίνει η κατάλληλη καμπάνια για την αναγκαιότητά τους, ενώ από την άλλη αυτού του είδους η απότομη άρση των περιορισμών σε συνδυασμό με μία γενικευμένη χαλαρότητα μόνο αρνητικά αποτελέσματα μπορεί να φέρει.

Η όλη κατάσταση δείχνει να μην μπορεί να ελεγχθεί τουλάχιστον σε ότι αφορά την συμπεριφορά του κόσμου και όλοι επαφίενται στους εμβολιασμούς. Δεν διαφωνώ στο ότι κάποια στιγμή θα έπρεπε να ανοίξει και η αγορά, όπως και ο τουρισμός. Όμως, όταν έχει να κάνει κανείς με μία τέτοια υγειονομική κατάσταση που προηγούμενο δεν είχε, προχωρά πιο προσεκτικά στην σταδιακή άρση των μέτρων και πάντα με τις παραινέσεις για χρήση της μάσκας και για όσους έχουν εμβολιαστεί.

Η αντίδραση των πολιτών, από την άλλη μεριά, είναι τουλάχιστον ανώριμη και μη αρμόζουσα στις περιστάσεις. Όταν ο καθένας και η καθεμία δεν ενδιαφέρεται για την υγεία του άλλου και για τον λόγο αυτό κατεβάζουν οι περισσότεροι τις μάσκες λες και δε συμβαίνει τίποτε, όταν όλοι και όλες σκέφτονται από τώρα τι θα κάνουν τις καλοκαιρινές διακοπές και όχι τι θα γίνει με την εξέλιξη της πανδημίας και τις επιπτώσεις που έχει σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικο-οικονομικής ζωής, τότε όλα είναι πιθανά να συμβούν. Φαίνεται από τις αντιδράσεις του κόσμου καθημερινά ότι δεν έχουν συνειδητοποιήσει σε ποιες εποχές έχουμε περάσει από εργασιακής και κοινωνικής πλευράς.

Οι εκάστοτε επιβαλλόμενες καθολικές απαγορεύσεις κυκλοφορίας θα αποτελούν σύντομα, καθώς φαίνεται, την λύση για την κάθε κυβέρνηση. Έτσι, αντί να εκπαιδεύονται οι πολίτες να αντιμετωπίζουν ακραίες καταστάσεις, αντί να ενημερώνονται πραγματικά για όσα συμβαίνουν ή πρόκειται να συμβούν στην Υγεία, θα επιλέγεται κάθε φορά και για διαφορετικούς λόγους το απόλυτα κατασταλτικό μέτρο της απαγόρευσης κυκλοφορίας όταν τα πράγματα σκουραίνουν για την εκάστοτε κυβέρνηση.

Αυτό από μόνο του αποτελεί ευθεία παραβίαση βασικών άρθρων του Συντάγματος και κατάργηση στοιχειωδών δικαιωμάτων. Όμως, καθώς φαίνεται, οι πολίτες είναι έτοιμοι να αποδεχθούν τα όποια μέτρα καταστολής. Και δεν εννοώ την εν μέρει υποχρεωτική σε πολλές των περιπτώσεων καραντίνα λόγω της πανδημίας, αλλά την πρόσφατη μερική καραντίνα σε περιοχές για άλλους λόγους, όπως την αποφυγή επεισοδίων πριν τον τελικό κυπέλλου στο ποδόσφαιρο.

Είναι αλήθεια κατάλληλα ενημερωμένοι οι πολίτες για όσα πρόκειται να ακολουθήσουν ή απλά αυτό που ενδιαφέρει περισσότερο είναι να πετάξουμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα την μάσκα;

Οι περιορισμοί για την πανδημία αίρονται αλλά εφευρίσκονται άλλες μέθοδοι για την καθυπόταξη των μαζών.

Αυτό που δεν καταλαβαίνει ο κόσμος είναι πως η νέα αυτή εποχή ήρθε για να μείνει και πως ενώ το πρόβλημα του κορωνοϊού και των μεταλλάξεών του παραμένει, οι κυβερνώντες έχουν αλλού το νου τους.

Όσο πιο γρήγορα γίνει αυτό κατανοητό και αντιληπτό, τόσο πιο εύκολα και μαζικά θα αμφισβητηθούν οι εν λόγω επικείμενες πολιτικές.

Όσο πιο σύντομα βάλουμε στην άκρη την καλοπέρασή μας και κοιτάξουμε το πρόβλημα στην ουσία του, τόσο πιο ανώδυνα θα περάσουμε το ερχόμενο χρονικό διάστημα. 

Μιλώ απλά για τις δύσκολες εποχές που έρχονται και λόγω της παρατεταμένης πανδημίας, αλλά και των σχεδιαζόμενων αλλαγών στα εργασιακά. Θυμηθείτε το.