Το χειρότερο είδος ανθρώπου είναι ο φανατικός. Ο υστερικώς προσκολλημένος σε απόλυτες θέσεις. Ο πρόσφορος να υπηρετήσει ηγεσίες που τον οδηγούν εναντίον άλλων ανθρώπων. Που βλέπει παντού εχθρούς και υπόπτους. Από ενεργούμενα του σατανά έως πράκτορες μυστικών υπηρεσιών. Για τους οποίους έχει πάντα την εύκολη λύση: Να τους κυνηγήσουμε, μαντρώσουμε, εξοντώσουμε, αφορίσουμε. Αυτός που καπηλεύεται σύμβολα θρησκευτικά ή εθνικά, με τα οποία επενδύει την τυφλότητά του.

Όχι, δεν μπορώ να αντιμετωπίσω ως ...γραφικότητα, αυτά που παρακολουθήσαμε να εξελίσσονται ανά τις πλατείες διαφόρων πόλεων την Τετάρτη. Με κορυφαία την συγκέντρωση χιλιάδων ανθρώπων στην πλατεία Συντάγματος, όπου ωρύονταν κατά του εμβολίου, με αναπεπταμένες σημαίες και υψωμένους σταυρούς. Άλλος διότι το αντιμετωπίζει ως έργο του σατανά και άλλος ως μια παγκόσμια συνωμοσία εναντίον του Μπάμπη του καραμπουζουκλή και της Κικίτσας της πανέξυπνης, που θέλουν, η CIA και ο Μπίλι Γκέϊτς, να τους φυτέψουν από ένα τσιπάκι για να τους ελέγχουν. Όχι, δεν είναι γραφικοί. Είναι επικίνδυνοι. Επικινδύνως ανεύθυνα άτομα, τα οποία εθελοτυφλούν απέναντι στην πραγματικότητα, όπως διαμορφώνεται διεθνώς. Με τους θανάτους, παγκοσμίως, να έχουν ξεπεράσει, τα τέσσερα εκατομμύρια. Στη δε χώρα μας, να φθάνουν ήδη τις δεκατρείς χιλιάδες.

Επιβεβαιώνουν απλώς την ρήση του Γερμανού ποιητή Φρειδερίκου Σίλερ ακόμη και οι θεοί είναι ανίσχυροι απέναντι στην ανθρώπινη βλακεία. Η βλακεία τους εμποδίζει να δουν την πραγματικότητα και να αναλογισθούν τι χρειάζεται για να την βελτιώσουμε. Η δε πραγματικότητα, ως προς την πανδημία, δεν είναι μεν ευχάριστη για την Ελλάδα, αλλά είναι ενθαρρυντική και άξια προστασίας.

Ως προς τα κρούσματα βρισκόμαστε στην 13η θέση μεταξύ όλων των χωρών της Ένωσης. Δηλαδή στη μέση. Και στην 49η παγκοσμίως. Στην ίδια θέση, 13η ενδοκοινοτικώς, βρισκόμαστε και ως προς τον αριθμό των θανάτων. Με την διαφορά ότι στην παγκόσμια κατάταξη εμφανιζόμαστε σε κάπως χειρότερη θέση. Ανεβαίνουμε στην 40η. Όπερ σημαίνει ότι τα πήγαμε κάπως χειρότερα, από άλλους, ως προς την αποτελεσματικότητα της προσπάθειας να σώσουν ζωές μεταξύ των προσβληθέντων από τον ιό. Αλλά, σε τελική ανάλυση, πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι από το γεγονός ότι στην υπόθεση αυτή η Ελλάδα αναδεικνύεται ως μια ...μετριότητα. Να ευχόμαστε, αλλά και να προσπαθούμε, όλοι, να μείνουμε εκεί.

Ώσπου να βρεθεί το αληθές φάρμακο, η μόνη ασπίδα μας είναι τα εμβόλια.

Γ.Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr