Δεν είναι ακριβώς μόνο ότι οι συνθήκες ζωής επιβάλλουν τρόπον τινά μία ανίερη και ανούσια ζωή που δεν μπορεί να καλύψει ούτε η τεχνητή ψυχαγωγία, ούτε τα κάθε λογής θεάματα για μεγάλους και μικρούς. Είναι το ότι η ποιότητα αλλά και ο τρόπος παρουσίασης των θεαμάτων αυτών απέχει πολύ από το να διδάξει πραγματικά το φιλοθεάμον κοινό και δη όλους αυτούς που τα περιμένουν όλα από τους άλλους.

Αυτός που προσφέρει ψυχαγωγία, για παράδειγμα, στην σημερινή πραγματικότητα είτε είναι ηθοποιός, είτε αθλητής, είτε ζογκλέρ και μουσικός, έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου στον επαγγελματικό χώρο που κινείται, δουλεύοντας ατέλειωτες ώρες και με μισθούς πείνας, για να εισπράξει απλά ένα χειροκρότημα ως ανταμοιβή από τους πεινασμένους για ψυχαγωγία θεατές. Στα παρασκήνια δηλαδή εκτυλίσσονται τραγικές σκηνές και αυτό επιβεβαιώθηκε και από τις πρόσφατες καταγγελίες στον αθλητικό και καλλιτεχνικό χώρο.

Και δεν είναι το θέμα ότι κάποιοι επώνυμοι προφυλακίστηκαν για τα μάτια του κόσμου, αλλά το ότι το καθεστώς αυτό ισχύει για τους γνωρίζοντες πράγματα και καταστάσεις εδώ και πολλές δεκαετίες. 

Το θέμα είναι ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που κατά κάποιο τρόπο στην πλειοψηφία τους υπηρετούν τους χορηγούς για να μπορέσουν να επιβιώσουν, προσφέρουν συνήθως χαμηλής ποιότητας θέαμα και για τον επιπρόσθετο λόγο ότι πέρα από τους διαφημιζόμενους είναι και το φιλοθεάμον κοινό που διαμορφώνει την κλίμακα της ποιότητας.

Το εν λόγω κοινό λοιπόν, όχι απλά δεν διδάσκεται αλλά νομίζει ότι ευχαριστιέται, την ίδια στιγμή που το παρασκήνιο των πρωταγωνιστών, είτε είναι καλλιτέχνες είτε αθλητές, είναι σκοτεινό.

Επειδή όλα γίνονται με γνώμονα τον ανταγωνισμό και την ολοένα και περισσότερη οικονομική εξασφάλιση ή επιβίωση, τα δεδομένα είναι λίγο πολύ γνωστά και οι τραγικές ιστορίες των ανθρώπων που εργάζονται σε θεατρικούς ή μουσικούς θιάσους ή αθλητικά σωματεία ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου.

Η ανούσια και ανίερη ζωή είναι απόρροια του άνισου αγώνα για επιβίωση, όταν μάλιστα χρειάζεται να διασκελιστεί τεράστια απόσταση μέχρι την κορυφή αλλά και πολλά παρασκήνια.

Το φιλοθεάμον κοινό είναι, όμως, πάντα εκεί, είτε για να πανηγυρίσει την όποια εθνική επιτυχία είτε για να τιμήσει την χώρα του που γέννησε τάχα τέτοιου διαμετρήματος ταλέντα. Τι είναι, όμως, ταλέντο; Τι πρέπει να εμπεριέχει η προσωπικότητα του καθενός που ψυχαγωγεί το κοινό;

Στην σημερινή κοινωνία δεν χρειάζεται να είναι κανείς διαβασμένος, που λέμε, ούτε καν στον τομέα που δραστηριοποιείται ή στην καλύτερη περίπτωση αρκεί αυτό και μόνο. Στην εποχή των εξειδικεύσεων, η εγκυκλοπαιδική γνώση δεν έχει θέση, πόσο μάλλον η Παιδεία και η κουλτούρα που είναι ξεχασμένες λέξεις.

Αρκεί λοιπόν, να ψυχαγωγείται ο κόσμος, να κραυγάζει από ευχαρίστηση και να αλαλάζει από την έκταση της εκάστοτε ψυχαγωγίας. Πέραν τούτου, όλα τα υπόλοιπα δεν είναι παρά λεπτομέρειες. Στην ζωή αυτή οι λεπτομέρειες δεν καθορίζουν τίποτε. Ως γενική επιταγή προβάλλεται ο στόχος της ψυχαγωγίας, η κατάκτησή της, ασχέτως αν κάποιοι έχουν χάσει τον ύπνο τους από τους εκβιασμούς, τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις, τα αναβολικά και άλλα τέτοια.

Ο επίλογος του αθλητή είναι η γραμμή του τερματισμού, η παρουσίαση και η ευγνωμοσύνη των ηθοποιών το τελευταίο χειροκρότημα, και για τον μουσικό τα επαναλαμβανόμενα encore  κατ' απαίτησιν του κοινού.

Το κοινό αυτό που στο τέλος αποχωρεί ευχαριστημένο ή δυσαρεστημένο, αναλόγως της προσφοράς, την ίδια στιγμή που στα καμαρίνια ή τα δωμάτια εκτυλίσσονται ενίοτε σκηνές απείρου κάλλους για το οικονομικό μέλλον του καθενός και της καθεμιάς.

Ο σταυρός του μαρτυρίου, θέλω να πω, είναι πολύ βαρύς επειδή έτσι αποφάσισαν κάποιοι πως πρέπει να ψυχαγωγήσουν αλλά πάνω απ' όλα να ικανοποιήσουν το φιλοθεάμον κοινό που με την σειρά του έχει συμβάλλει καθοριστικά στο επίπεδο της εκάστοτε ψυχαγωγικής προσφοράς.

Γιατί εδώ δεν μιλάμε ούτε για την αθηναϊκή τραγωδία ούτε για τα αθλητικά γεγονότα της αρχαιότητας, όπου ήταν άλλοι οι παράγοντες που διαδραμάτιζαν καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση της τελικής εντύπωσης των θεατών. Γιατί σε τελική ανάλυση, άλλο η γιορτή και άλλο το προσωπικό δράμα του συμμετέχοντα σε οτιδήποτε άλλο πέραν της γιορτής.