Η αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ, στις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού για επιτάχυνση των ερευνών αναζήτησης αξιοποιήσιμων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, ήταν αναμενόμενη. Όταν έχεις ασκήσει την εξουσία επί πέντε χρόνια και δεν έχεις κάνει το παραμικρό στον τομέα αυτό, το μόνο που μπορείς να κάνεις τώρα είναι να σπεύδεις να χαρακτηρίσεις τις ενέργειες των άλλων ως «επικοινωνιακή φούσκα».

Αυτή η στάση είναι κατανοητή για ένα κόμμα όπου ο «ριζοσπαστισμός» συγχέεται με την μόνιμη άρνηση. Ιδίως όταν ακόμη και η φιλική εταιρία δημοσκοπήσεων prorata, σε μια μέτρηση για λογαριασμό της «επίσημης αγαπημένης» του κόμματος, «Εφημερίδας των Συντακτών», παραδέχεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κολλημένος γύρω στο 24% και απλώς η μόνη «παρηγορητική υπηρεσία» που προσφέρει στους οπαδούς του είναι να υποστηρίζει ότι η διαφορά του με την ΝΔ έχει περιοριστεί στο 5,5%. Μια διαφορά που καμία άλλη εταιρία δημοσκοπήσεων δεν έχει τολμήσει να ισχυριστεί ότι είναι τόσο μικρή.

Στην συγκεκριμένη υπόθεση, ελάχιστη σημασία έχει τι ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Εκείνο που ενδιαφέρει είναι να μην αποδειχθεί, αυτός ο αρνητικός του λόγος, ως ...προφητικός. Να μην εξατμισθεί, μέσα από βραδυπορίες, γραφειοκρατικές εμπλοκές και αναβλητικότητες, η «θέρμη» με την οποία εμφανίζεται να προσεγγίζει το θέμα η σημερινή κυβέρνηση. Έχουμε ήδη χάσει πολύτιμο χρόνο. Δεν έχουμε περιθώρια να χάσουμε και άλλο.

Η ενεργειακή μας απεξάρτηση, δεν είναι μόνον οικονομική υπόθεση. Είναι και γεωστρατηγική. Και καθίσταται περισσότερο αναγκαία και επείγουσα με όσα διαδραματίζονται αυτή την ώρα περί την Ουκρανία και την ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη. Αλλά αυτή η απεξάρτηση δεν είναι ρεαλιστικό να επαφίεται μόνον στις προσδοκίες για ύπαρξη κοιτασμάτων αερίου. Διότι κανείς δεν μας εγγυάται ότι, όποια κοιτάσματα υπάρχουν, είναι και ταχέως αξιοποιήσιμα.

Να προχωρήσουν όσο γίνεται ταχέως οι έρευνες. Αλλά πρωτίστως πρέπει να επικεντρωθούμε στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Αυτές για τις οποίες έχουμε θείο δώρο από την φύση. Την ηλιακή και την αιολική.

Ανοήτως εγκαταλείφθηκε το πρόγραμμα παραγωγής ηλιακής ενέργειας από κάθε σπίτι, με την τοποθέτηση ηλιακών «πάνελς» σε ταράτσες και κεραμοσκεπές. Απαιτείται επανεκκίνηση, σε νέα βάση, του προγράμματος. Με επιδότηση που θα καθιστά προσιτή μια τέτοια επένδυση για κάθε νοικοκυριό.

Δεν το θέλουν οι «πάροχοι» που έχουν συγκροτήσει ένα ισχυρό τραστ. Αλλά το έχει ανάγκη ο τόπος μας. Για οικονομικούς, γεωστρατηγικούς, αλλά και λόγους προστασίας του περιβάλλοντος.

                                                   Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

                                        giorgismassavetas@gmail.com