*Χρόνια πίσω μας γύρισε το ταχύπλοο, που εκτελεί την γραμμή σύνδεσης Θεσσαλονίκη Λήμνο Μυτιλήνη, που έρχεται στη 1 το μεσημέρι και αναχωρεί στις 3 το απόγευμα. Μας θύμισε το «Αίολος Κεντέρης», της άλλοτε κραταιάς ΝΕΛ. Τότε που στο πέρασμά του τα σάρωνε όλα. Ο κυματισμός που δημιουργούσαν οι μηχανές του «κατάπινε» όλη την πραμάτεια των λουομένων που βρισκόταν κοντά στην ακτή. Δεν άφηνε πεσέτες, κινητά, ρούχα, σαγιονάρες, γυαλιά. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και τώρα. Όμοια εικόνα με τους λουόμενους να μαζεύουν τα μπανιερά τους από τη θάλασσα.

Εκτός αυτού όμως είναι και το ότι στο πέρασμα του οι μηχανές ανακατεύουν  τα βάθη της θάλασσας, «θερίζουν» φυκιάδες  και κάνουν την θάλασσα αδύνατη για μπάνιο. Η όψη της είναι λερή, σχεδόν αποκρουστική. Και για να ...συνέλθει, να ηρεμήσει και να φύγουν όλα όσα προκαλεί χρειάζεται να μετρήσουμε πάνω από 3-4 ώρες.

Ας εφαρμοστεί, τουλάχιστον μέχρι να τελειώσει η θερινή κολυμβητική περίοδος, ότι και στο «Αίολος Κεντέρης», που μέχρι να βγει από το λιμάνι και να απομακρυνθεί από τις κολυμβητικές ακτές , οι μηχανές δεν δούλευαν όλες ή ήταν σε χαμηλές ταχύτητες.

*Το νερό είναι πολύτιμο. Όλοι το γνωρίζουμε . Όπως ξέρουμε ότι τα αποθέματα λιγοστεύουν πολύ, και οφείλουμε να κάνουμε οικονομία στην χρήση του και  για όποια διαρροή να φροντίζουμε την αποκατάστασή της. Επίσης θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε την κατάσταση και την απειλή της λειψυδρίας και ν' αποφεύγουμε τις σπατάλες. Όπως η αλόγιστη χρήση των ντουζιέρων, που  με τις ατέλειωτες ώρες τρέχει το νερό στις παραλίες. Τα παιδιά έρχονται και ξανάρχονται καθώς το βλέπουν σαν παιχνίδι, ενώ οι γονείς ούτε που ασχολούνται, ούτε που μπαίνουν στον κόπο να εξηγήσουν και να τα νουθετήσουν. Τα γυφτάκια παρομοίως. Μάλιστα υπάρχει ένα ζευγάρι γύφτων, που συστηματικά μια φορά την εβδομάδα έρχεται στην  παραλία, στο ύψος της Βαρειάς και πλένεται στην ντουζιέρα επί 45' .

Έτσι δεν γίνεται εξοικονόμηση. Όσα σποτάκια κι αν παίξουν, χρειάζεται παιδεία και οργάνωση, ίσως και αλλαγή του συστήματος λειτουργίας των ντουζιέρων