Σύσσωμο το ΔΣ της ΔΕΥΑΛ αποφάσισε ν' αρνηθεί την πρόταση της ΕΥΔΑΠ Νήσων ΑΕ, για διαχείριση όλου του κύκλου του νερού στο Δήμο Λέσβου, ν' αρνηθεί δηλαδή την ιδιωτικοποίησή του.

Όσον αφορά στη διαχείριση, τη διανομή και την πώλησή του στα νοικοκυριά του νησιού μας, η απόφαση αυτή ήταν αναμενόμενη, αφού η παρούσα διοίκηση της εταιρείας, όπως και οι προηγούμενες, στάθηκαν αντίθετες σε οποιαδήποτε μορφή ιδιωτικοποίησης των παροχών της δημοτικής επιχείρησης.

ΥΠΟΠΤΟ

Όπως αναφέρει ο πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων της ΔΕΥΑΛ Ν. Ιππειώτης, είναι αρκετά ύποπτο το γεγονός ότι η ΕΥΔΑΠ Νήσων επανέρχεται στην πρότασή της για δεύτερη φορά μέσα σε 1,5 χρόνο.

«Η Επιχείρηση θα πρέπει να στηριχτεί έμπρακτα και όχι μόνο στα λόγια. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να υπάρξει επιτέλους ενίσχυση του προσωπικού με νέες δυνάμεις, ώστε να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις αυξημένες ανάγκες του νησιού. Σε πρώτη φάση, προτείνουμε να στελεχωθεί η υπηρεσία με έκτακτο προσωπικό και συμβασιούχους, ώστε να μπορέσουμε να παρέχουμε υπηρεσίες υψηλού επιπέδου στους πολίτες του δήμου μας. Σε επόμενη φάση, προτείνουμε στη διοίκηση της επιχείρησης να προσπαθήσει για την άρση της απαγόρευσης προσλήψεων στην υπηρεσία μας. Δεν είναι δυνατόν σε ευαίσθητες υπηρεσίες που αφορούν την επιβίωση και τη Δημόσια Υγεία των κατοίκων ενός τόπου, να υπάρχει περιορισμός προσλήψεων. Η ΔΕΥΑΛ έχει να προσλάβει προσωπικό τουλάχιστον 6-7 χρόνια, αφού οι τελευταίες προσλήψεις έγιναν το 2009. Αν απαξιωθούν οι υπηρεσίες που προσφέρει η επιχείρηση, τότε η ιδιωτικοποίηση θα είναι μονόδρομος, αυτό πρέπει να αποτραπεί με κάθε τρόπο».

ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ

Τα μέλη του ΔΣ της ΔΕΥΑΛ Στ. Γεωργούλας και Ν. Χρυσάφης, επισημαίνουν ότι το μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ της ΕΥΔΑΠ Νήσων και της ΓΓ Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, είχε υπογραφεί αρχές του 2013, δηλαδή εν μέσω των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων, εντούτοις παραμένει σε ισχύ με την παρούσα κυβέρνηση και μάλιστα ανεμπόδιστα δίνει το δικαίωμα στην εν λόγω εταιρεία να το επαναφέρει, όπως και όποτε αυτή το επιθυμεί.

Με βάση αυτό το γεγονός, θέτουν το ερώτημα:

«Πρόκειται περί αμέλειας, αδιαφορίας ή υποδηλώνει πολιτική πρόθεση, η μη κατάργηση αυτού του μνημονίου από τη σημερινή κυβέρνηση; Σε κάθε περίπτωση, διεκδικούμε την απόσυρση αυτού του "δούρειου ίππου" του ξεπουλήματος, το δημόσιο χαρακτήρα της πρόσβασης στο νερό».