-Ο δήμαρχος, κατά τη διάρκεια του δημοτικού συμβουλίου, ούτε λίγο ούτε πολύ, εκθείασε την παρουσία, τη συμβολή, το έργο και την προσφορά βοήθειας των ΜΚΟ, που ούτε οι ίδιοι γνωρίζουν από πούθε κρατά η σκούφια τους και ουδείς ξέρει από όλους εμάς τους υπόλοιπους, από πού κινούνται, από πού κατευθύνονται, σε ποιους δίνουν λογαριασμό, από ποιους ακριβώς και με τι κονδύλια χρηματοδοτούνται. Μας είπε δε, ότι ουδείς μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό.

Χαρακτηριστική η φράση του «δεν είμαστε ούτε κράτος, ούτε Υπουργείο για να μπορούμε να ελέγχουμε όλους αυτούς και να τους βάζουμε σε τάξη».

Αλήθεια; Και ποιος θα έπρεπε να ξέρει δηλαδή; Ποιος θα έπρεπε να ασκεί εξουσία σε τούτο τον τόπο, να ελέγχει αυτούς που δραστηριοποιούνται στα «χωράφια» που διοικεί αν και η καταγραφή των οποίων ξεκίνησε από τον περασμένο Φλεβάρη από τον ειδικό σύμβουλο του δημάρχου και ακόμα δεν έχει τελειώσει- και να τους βάζει σε τάξη, έχοντας πλήρη αναφορά για τα πάντα, για κάθε κίνηση, για κάθε δράση, για κάθε κονδύλι που μοιράζεται, αν όχι ο ίδιος ο δήμαρχος;

Δεν μπορούσαν να λειτουργούν όλοι αυτοί, υπό τις εντολές και τις υποδείξεις της Δημοτικής Αρχής; Γιατί θα πρέπει ν αντιστραφούν οι όροι και να γίνει ο δήμος υποχείριο των απρόσκλητων σαρκοβόρων;

«Προσπαθούμε είπε συνεχίζοντας σε άλλο σημείο της παρέμβασής του- να έχουμε μια καλή συνεργασία μαζί τους, με στόχο πάντα την εξασφάλιση της ηρεμίας του δήμου Λέσβου, την υποστήριξη των προσφύγων και φυσικά την ασφάλεια των συνδημοτών μας».

Δεν καταλάβαμε, δηλαδή περιμέναμε τις ΜΚΟ να εξασφαλίσουν την ηρεμία, την ευταξία και την ασφάλεια των πολιτών και του τόπου; Εν ολίγοις, θέλουν να μας πουν, ότι από τα σώβρακα των ξεβράκωτων κρεμόμαστε και δεν το έχουμε καταλάβει; Να μην υπολογίζουμε και να μην θεωρούμε ότι υπάρχει κράτος ελληνικό και κυβέρνηση και μάλιστα της αριστεράς;

Πού είναι η εξουσία όλων σας που κάθεστε στις πρώτες θέσεις και ο κόσμος ή το κυβερνόν κόμμα σας επέλεξε και σας έταξε ν' αναλάβετε ευθύνες, να διοικείτε, να διασφαλίζετε τα συμφέροντά του;

Δηλαδή, για να το εμπεδώσουμε, δεχόμαστε τον εκβιασμό και την επικυριαρχία των ΜΚΟ και για να εξασφαλίσουμε ηρεμία θα πρέπει να έχουμε και καλή συνεργασία, να μην τις ενοχλούμε, να υπακούμε και να εκτελούμε ασυζητητί τις προσταγές τους;

Δηλαδή, έχουμε σηκώσει τα χέρια ψηλά και έχουμε κατεβάσει τα βρακιά μας; Έχουμε παραδοθεί άνευ όρων;

Υπό ποίου ή ποίων κατοχή ζούμε;

Ας απαντήσει κάποιος τούτο τον ταλαίπωρο κόσμο, που εδώ και μήνες έχει υποστεί και υπομένει τα πάνδεινα και κατά κόρον έρχεται σε τελευταία μοίρα. Ας ερμηνεύσει τα όσα ακούγονται, γιατί αρχίζει και παρανοεί και πιθανότατα να παρερμηνεύει. Ίσως πάλι να γίνονται και πράγματα υπέρ του, τα οποία αγνοεί...