Του Φίλιππου Ζάχαρη (filippos.zaharis@yahoo.gr)

Η κυβέρνηση συνεχίζει τις προσπάθειες προς την κατεύθυνση της πειθούς των εταίρων για την ανάγκη κατανόησης της σοβαρής κατάστασης που επικρατεί στην οικονομία της χώρας και την ίδια στιγμή προσπαθεί να πάρει μέτρα ανακούφισης των πολιτών διαμέσω φοροελαφρύνσεων και δημιουργίας θέσεων εργασίας. Ο πρωθυπουργός ήδη ανακοίνωσε τη δημιουργία 4.500 θέσεων στον τομέα της Υγείας που σχετίζονται με κενές θέσεις γιατρών, νοσηλευτικού και παραϊατρικού προσωπικού για τα δημόσια νοσοκομεία. Η αρχή από τη δημόσια υγεία, έναν τομέα που έχει πληγεί όσο κανείς άλλος τις τελευταίες δεκαετίες, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μελλοντική σημαντική αλλαγή των συνθηκών στα δημόσια νοσοκομεία. Οι κυβερνητικές παρεμβάσεις δεν σταματούν εκεί, καθώς αναμένονται και άλλες, με στόχο την απασχόληση και την καταπολέμηση της ανεργίας. Πρόκειται αναμφισβήτητα για θετικά βήματα, που τονώνουν και αλλάζουν τις εργασιακές σχέσεις προς το καλύτερο, δημιουργώντας ταυτόχρονα κλίμα αισιοδοξίας. Δεν θα πρέπει να σταματήσει, όμως, εκεί η κυβέρνηση παρά να προχωρήσει και στο πάγωμα των ιδιωτικοποιήσεων, που για τους εταίρους πάντως, είναι κόκκινη γραμμή. Το σκεπτικό δεν πρέπει να είναι τι αξιώνουν κάθε φορά οι δανειστές, που σίγουρα πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν, όχι, όμως, και να υλοποιείται απαραίτητα και μάλιστα εις βάρος των συμφερόντων του ελληνικού λαού.

Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση προβαίνει σε αυτές τις ενέργειες, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δηλώνει στο Bloomberg την προθυμία του να στηρίξει μία κυβέρνηση ενότητας, εάν οι παραχωρήσεις που θα ζητηθούν για τη χρηματοδότηση της χώρας δημιουργήσουν ρήγμα στη σημερινή κυβέρνηση συνασπισμού. H απάντηση ήρθε άμεσα από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, λέγοντας πως ο ελληνικός λαός αποδοκιμάζει την κυβερνητική θητεία του Αντώνη Σαμαρά και στηρίζει ακόμη περισσότερο τη σημερινή κυβέρνηση, ανεξάρτητα από την πρόσφατη ψήφο του. «Για τον λόγο αυτό και συνεχίζουμε βάζοντας τα μνημόνια στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, υπερασπιζόμενοι τις ευρωπαϊκές αξίες της ευημερίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αξιοπρέπειας, με αποφασιστικότητα και νηφαλιότητα. Σενάρια για κυβέρνηση μνημονιακής ενότητας, που απεργάζονται τόσο ο Α. Σαμαράς, όσο και διάφορα κέντρα και παράκεντρα σε Ελλάδα και εξωτερικό, είναι όνειρα εαρινής νυκτός», είπε χαρακτηριστικά ο κος Σακελλαρίδης. Είναι γεγονός ότι η πολιτική Σαμαρά καταδικάστηκε στην τελευταία εκλογική αναμέτρηση. Μόνο που ο ίδιος δεν φαίνεται να το έχει καταλάβει. Αυτό βέβαια, δεν σημαίνει ότι και οι πολιτικοί χειρισμοί της τωρινής κυβέρνησης δεν ελέγχονται ή κρίνονται. Και δεν είναι θέμα ότι έχουν περάσει μόλις δύο μήνες, αλλά το ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται και οι πολιτικές που ασκούνται, υποθηκεύουν το μέλλον της χώρας. Πολλοί αρχίζουν να μιλούν για επιστροφή στη δραχμή και αναζήτηση βοήθειας στη Ρωσία, κάτι που τα γερμανικά μέσα ιδίως αναπαράγουν ανελλιπώς. Αν το σενάριο αυτό -που είναι ακραίο- επιβεβαιωθεί, τα πράγματα αλλάζουν δραματικά και όχι προς το συμφέρον της χώρας που κάποιοι ευαγγελίζονται. Στροφή στη Ρωσία σημαίνει και στροφή σε ένα απολυταρχικό καθεστώς, που δεν λησμονεί τις σταλινικές του καταβολές, ένα καθεστώς που φυλακίζει συνειδήσεις και επιβάλλει εμπάργκο στην πληροφόρηση. Ας είναι, όμως. Επειδή, όπως δείχνουν τα πράγματα, κάτι τέτοιο δεν θα γίνει, ας αρκεστούμε στο να παρακολουθούμε από κοντά τις κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές. Οι συνομιλίες είναι μη δεδομένες, μέχρι δε την παρέλευση του τετραμήνου θα υπάρξουν και άλλες αγωνίες. Τίποτε δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο από τους εταίρους, καθώς οι αξιώσεις τους αλλάζουν μέρα με τη μέρα. Περισσότερο πάντως, προς στιγμήν, ενδιαφέρει τι αποφάσεις παίρνει η κυβέρνηση στο εσωτερικό της χώρας. Αν είναι τελικά διατεθειμένη να φτάσει μέχρι το τέλος και να αναστρέψει το κλίμα απαισιοδοξίας, αλλά και να ανακουφίσει τα νοικοκυριά από τις περικοπές της μνημονιακής κυβέρνησης Σαμαρά. Και αυτό ειδικά σε μία περίοδο όπου η λέξη «μνημόνιο» λανσάρεται ακόμη και από τον ίδιο τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που τη θυμάται  τώρα, στις συζητήσεις της κυβέρνησης με τους εταίρους. Μια λέξη που «φορέθηκε» όσο καμία άλλη και που για χάρη της «έκλεισαν σπίτια», τα οποία η κυβέρνηση διαμέσω φοροελαφρύνσεων και δημιουργίας θέσεων εργασίας θέλει να ξανανοίξει.