Του Φίλιππου Ζάχαρη (filippos.zaharis@yahoo.gr)

Πολλοί ελπίζουν πως με τη νέα χρονιά θα αλλάξουν πολλά και πως η χώρα θα μπει επιτέλους σε τροχιά ανάπτυξης. Άλλοι τόσοι επίσης, ποντάρουν σε καταλάγιασμα των αντιδράσεων και ατονία των διαδηλώσεων, από πολίτες που τους θέλουν ούτως ή άλλως να παλαντζάρουν ανάμεσα στον νεοσυντηριτισμό και τις αριστεροδεξιές αλχημείες, ανάμεσα στα εκκλησιάσματα και τον αθεϊσμό, λες και η ιστορία γράφεται μονάχα από τις φιλοδοξίες των πονηρών και τις ετερόδοξες πράξεις των κάθε λογής πολιτικο-θρησκευτικών αλχημιστών, που βασίζονται στην εξακολουθητική ανέχεια και ταυτόχρονη απάθεια των πολιτών. Είναι πολλά τα κέντρα των αποφάσεων που αναμένουν με αγωνία τους επόμενους μήνες, όταν οι πολιτικές θα έχουν εξ ολοκλήρου αποκαλυφθεί και οι υπεύθυνοι φωτογραφηθεί.

Το 2016 θα είναι λοιπόν, το έτος των ξεκαθαρισμάτων, της αναμέτρησης της φτώχειας με την αναλγησία, της καταμέτρησης των θυμάτων από τα νέα μνημόνια που δίνουν το τελευταίο χτύπημα στα εισοδήματα, αλλά και της εξάντλησης των αποθεμάτων ψυχικής δύναμης από έναν λαό που υπομένει εδώ και έξι χρόνια τις καταστροφικές πολιτικές από κόμματα και μυστικοσυμβούλια στις Βρυξέλλες, το Βερολίνο, το Παρίσι και αλλού. Πρόκειται για το έτος αυτό, που προμηνύει κοσμοϊστορικές αλλαγές, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και την υπόλοιπη Ευρώπη, στον ευρωπαϊκό Νότο αλλά και τον Βορρά, στην Ανατολή και την κεντρική Ευρώπη.

Οι ευρωπαίοι πολίτες δεν χωνεύουν το χάπι του κατ' οίκον εγκλεισμού στο όνομα μιας νέας αποχαύνωσης που επιτυγχάνεται στις οθόνες των smartphones, των tablets ή των όποιων νέων τεχνολογικών επιτευγμάτων που μινιμαλίζουν τη ζωή και μετατρέπουν την καθημερινότητα σε video game ή virtual faithfull μέσω της όποιας τεχνητής - παρασκευάσιμης νοημοσύνης. Οι πειραματισμοί ξεκίνησαν από δεκαετίες τώρα, οι απαγωγές των πιο μεγάλων μυαλών αλλά και οι εξαφανίσεις ή εκτελέσεις αυτών που εμπόδιζαν την εξέλιξη και τα σχέδιά τους ήταν σε ημερήσια διάταξη. Μόνο που εσύ δεν το μάθαινες, γιατί τα ΜΜΕ ήταν και είναι είτε ελεγχόμενα, είτε ανίκανα να ψάξουν εις βάθος. Και στόχος ήσουν πάντα εσύ!

Δεν θα είναι, όμως, τόσο εύκολο το 2016 για την παγκόσμια εξουσία, ούτε για αυτά τα ίδια τα κέντρα αποφάσεων και τους συνδαιτυμόνες τους. Ο λόγος είναι απλός: Ολοένα και πιο συχνά οι αποκαλύψεις από τους απλούς πολίτες είναι κάτι παραπάνω από καταιγιστικές. Ο πολίτης πλέον παρά την εγγενή αδυναμία του να αντιδράσει με σχέδιο έχει ενεργοποιηθεί δυναμικά και αναζητά διόδους διαφυγής από όλο αυτό το περίπλοκο σχέδιο εγκλεισμού. Αναζητά προς έκπληξιν των κάθε λογής τοποτηρητών κάθε σπιθαμή χαμένου εδάφους των προηγούμενων δεκαετιών, μη εξυψώνοντας πλέον την πρωτοπορία ως το μόνο θύλακα αντίστασης που πάντα ωφελεί το σύστημα εξουσίας, το οποίο κερδοσκοπεί πάνω στις πλάτες των πρόσκαιρα επαναστατημένων, κάνοντας διαφημιστικά τσιτάτα τις εκάστοτε συμπλοκές στα οδοφράγματα. Η αναζητηθείσα λύση είναι στον καθαρό νου, στην εγρήγορση και τη νέα εξέγερση της ψυχοσωματικής δέσμης. Οι νόμοι εκπορεύονται από τους ανθρώπους, τα συστήματα από τις επιλογές τους, οι εξουσιαστικές δομές και μειοψηφίες, τα κονσόρτσιουμ και τα καρτέλ από την ψήφο και εμπιστοσύνη τους στον καπιταλιστικό κυκεώνα. Η καταστροφή του περιβάλλοντος επίσης, οι συνδιασκέψεις για τη διάσωσή του φαντασιακός στόχος της κάθε φιλόδοξης ιντελιγκέντσιας που προσκυνά με περισσό σεβασμό τους μεγαλειότατους της εξουσίας στο όνομα της προόδου. Αυτό το γνωρίζει πλέον ο πολίτης, το ίδιο όπως και τις τεχνητές κρίσεις που δημιουργούν σε βάρος του.

Απομένει να επιλέξει λοιπόν, την ώρα που θα προετοιμάσει το έδαφος για τα νέα δεδομένα που θα επικαλύψουν τα κενά, τα τεράστια αυτά κενά στη γνώση που του επέβαλλαν αρχικά κάποιοι νοσηροί εγκέφαλοι, αλλά από ένα σημείο και μετά ο ίδιος του ο εαυτός. Τον απεγκλωβισμό του ζητά, με λίγα λόγια, ο πολίτης και στην αναζήτησή του αυτή έχει αποφασίσει να απογυμνώσει πρώτα τον ίδιο του τον εαυτό, να ξεπλύνει τη ντροπή από την άθλια εμφάνισή του ως όργανο του συστήματος.

2016, λοιπόν και τα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών με τον εαυτό μας δεν αφήνουν σε ησυχία τους τοποτηρητές της ζωής μας. Θες πως φοβούνται πως θα αποκαλυφθούν, θες πως πιστεύουν πως μετράν μέρες στη συνείδησή μας, από δω και στο εξής δεν αλλάζει μόνο κάτι ελάχιστο, αλλά κάτι πολύ περισσότερο.

Αρκεί να μην πιαστούμε πάλι στον ύπνο από τις κάθε λογής νέες αλχημείες του παγκόσμιου συστήματος εξουσίας, που δεν σταματά να διαφημίζει μέσα από την πολιτιστική βιομηχανία τις νέες μας αντιδράσεις, απομυθοποιώντας μεθοδικά τη φαντασία. Μετατρέποντας τον κάθε λογής επαναστατημένο σε γρανάζι του και ασφαλές μέσο διδαχής των νεότερων γενεών.