Λόγω της παρατεταμένης ανομβρίας που επικράτησε τους φθινοπωρινούς μήνες στη Λέσβο, με τις όποιες δυσμενείς συνέπειες στον αγροτικό κόσμο και στις καλλιέργειες και δη στους ελαιώνες και κατ' επέκταση στο εισόδημα και στην τοπική οικονομία, ο Σύνδεσμος Ελαιοτριβείων Λέσβου με επιστολή του στον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Ε. Αποστόλου, ζητά την λήψη μέτρων θεραπείας  και αποζημίωση είτε μέσω ΕΛΓΑ, είτε με χρήση άλλου μηχανισμού.

Αναλυτικότερα, στην επιστολή επισημαίνονται τα εξής:

«Αποτέλεσμα παράδοξου φαινομένου που συντελέστηκε πρόσφατα στη χώρα μας υπήρξε η σχεδόν απόλυτη ανομβρία που επικράτησε στο νησί μας από τον περασμένο Απρίλιο ως και το πρώτο δεκαήμερο του τρέχοντος μηνός, σε αντίθεση με την υπόλοιπη χώρα, η οποία τους φθινοπωρινούς μήνες δέχτηκε επανειλημμένα ισχυρές, μέχρι και ζημιογόνες βροχοπτώσεις.

Φέτος η ελαιοκομική περίοδος για τη Λέσβο, μετά από σειρά περιόδων με κακές συγκομιδές, προοιωνιζόταν να είναι πολύ καλή, ώστε να ανακούφιζε τους ελαιοπαραγωγούς μας και τους επαγγελματίες, τους εμπλεκόμενους με την παραγωγή και εμπορία του ελαιολάδου από συσσωρευμένες από το παρελθόν υποχρεώσεις. Εντούτοις, η ανομβρία διέλυσε τις προσδοκίες και εξανέμισε κάθε ελπίδα. Λόγω της επικράτησης παρατεταμένης ξηρασίας, ειδικά τους μήνες Αύγουστο, Σεπτέμβριο και Οκτώβριο, διακόπηκε η ανάπτυξη του ελαιοκάρπου, οριστικά στις περισσότερες περιοχές, οι ελιές έμειναν πολύ μικρές σε μέγεθος, συρρικνωμένες, με χαρακτηριστικά βεβιασμένης και ψευδούς ωρίμανσης, σε βαθμό που μέγα μέρος τους θα εγκαταλειφθεί από τους παραγωγούς.

Συνέπεια τούτου είναι: α) η απώλεια ελαιοκάρπου λόγω ισχυρής πρώιμης καρπόπτωσης, β) η δραματική ελάττωση της ελαιοπαραγωγής και γ) το παραγόμενο ελαιόλαδο - από καρπό που συλλέγεται άμεσα από δένδρα - να είναι μετρίας ως κακής ποιότητας.

Άμεσος αποδέκτης της ζημίας που προκλήθηκε είναι κατά πρώτον οι ελαιοπαραγωγοί της Λέσβου και σε δεύτερη ανάγνωση οι επιχειρήσεις ελαιοτριβείων και γενικά όλοι οι επαγγελματικοί κλάδοι που συνδέονται με την ελαιοπαραγωγή. Έμμεσος αποδέκτης είναι η τοπική οικονομία. Πρόκειται δηλαδή, για μια καταστροφή, η οποία, αν δεν ληφθούν μέτρα θεραπείας, θα αφήσει μελανά στίγματα στην οικονομία των νοικοκυριών των ελαιοπαραγωγών και κατ' επέκταση στην ανάπτυξη του νησιού, ειδικότερα, όμως, στον τομέα της αγροτικής ανάπτυξης, αφού τα χαρακτηριστικά της εγκατάλειψης του ελαιώνα θα ενισχυθούν.

Είναι δε θλιβερό, το ότι ο χρόνος που συνέβη η καταστροφή συνέπεσε με το απόγειο της οικονομικής κρίσης που βιώνει η χώρα μας, κρίση της οποίας από τα πρώτα θύματά της είναι οι αγρότες και ακόμη περισσότερο, οι βορειοαιγαιοπελαγίτες αγρότες.

Επειδή η ζημιά που υπέστησαν οι ελαιοπαραγωγοί μας είναι μεγάλη και για τους περισσοτέρους έχει χαρακτηριστικά καταστροφής, τα δε αίτιά της ανάγονται στις επιλογές της φύσης και επομένως είναι ανεξάρτητα της ανθρώπινης βούλησης, κρίνουμε ορθό και ζητούμε: να καταγραφεί και να εκτιμηθεί n ζημιά που υπέστη ο κάθε ελαιοπαραγωγός του νησιού μας και να αποζημιωθεί γι' αυτή, είτε μέσω του ΕΛΓΑ, είτε με χρήση άλλου μηχανισμού.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»