Μαθήματα αγωνιστικότητας και πίστης στη ζωή, δίνει ο πρωταθλητής καράτε και κick boxing Αλί ή Ηλίας Ρεζά Κ., ο οποίος ζει τους τελευταίους δώδεκα μήνες στη χώρα μας και πρόσφατα στη Λέσβο.

Ο Αλί ή Ηλίας, όπως θέλει πλέον να τον αποκαλούν, γεννήθηκε και μεγάλωσε στο μακρινό Ιράν, από μητέρα χριστιανή και πατέρα μουσουλμάνο. Από πολύ μικρή ηλικία έδειξε την έφεση και την αγάπη του στις πολεμικές τέχνες, ενώ σε σύντονο χρονικό διάστημα κατέκτησε τίτλους και μετάλλια σε πρωταθλήματα.

Ανακηρύχθηκε πολλές φορές πρωταθλητής Ιράν στο καράτε και στις πολεμικές τέχνες. Κέρδισε το παγκόσμιο πρωτάθλημα kick boxing στην κατηγορία του. Ανέβηκε στην πρώτη θέση του βάθρου στο Ευρωασιατικό πρωτάθλημα καράτε το 2012. Το 2014 στέφθηκε ευρωπαϊκός πρωταθλητής καράτε, ενώ έχει κερδίσει σε τουρνουά «golden belt». Συνολικά, από τους 195 αγώνες που έχει δώσει, κέρδισε τους 192.

Ο Ηλίας Ρεζά, πριν από ένα χρόνο αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πατρίδα του, λόγω σοβαρών προβλημάτων που αντιμετώπιζε με το καθεστώς της χώρας. Όπως δηλώνει, ήταν σωματοφύλακας αρχηγού της αντιπολίτευσης και εξαιτίας αυτού, διώχθηκε από το προηγούμενο καθεστώς. Ο ίδιος είχε συλληφθεί δύο φορές και είχε υποβληθεί σε βασανιστήρια και απομόνωση. Όπως ομολογεί, τις δύσκολες εκείνες ώρες, για το μόνο που αγωνιούσε ήταν μήπως οι διώκτες του κάνουν κακό στους ανθρώπους που αγαπούσε.

Στην Ελλάδα ήρθε μέσω Τουρκίας μαζί με την αγαπημένη του σύζυγο, όπως άλλωστε χιλιάδες αλλοδαποί πρόσφυγες και μη. Πρώτος του σταθμός ήταν η Λέσβος, όπου έμεινε για μερικές ημέρες. Στη συνέχεια, μετακινήθηκε στην Αθήνα, όπου για αρκετό διάστημα έμεινε στον καταυλισμό του παλιού αεροδρομίου.

Ο νεαρός αθλητής και η γυναίκα του, ζήτησαν και πήραν πολιτικό άσυλο, ωστόσο όπως σημειώνει, αν και είχε τη δυνατότητα να ταξιδέψει σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου επιθυμούσε, εκείνος επέλεξε την Ελλάδα ως τόπο κατοικίας του.

Πρόσφατα ο Ηλίας Αλί Ρεζα Κ. θέλησε να επισκεφθεί ξανά τη Λέσβο με τη σύζυγό του, το νησί που τους υποδέχθηκε και τους φιλοξένησε  τις πρώτες ημέρες της προσφυγιάς.

Ο ίδιος μιλώντας στο «Δ», δεν έκρυψε τη συγκίνησή του για τη στιγμή που πάτησε ξανά το πόδι του στο νησί μας.

«Είμαι Χριστιανός από μικρό παιδί, αφού επέλεξα να ασπαστώ τη θρησκεία της μητέρας μου. Στο Ιράν δυστυχώς, οι χριστιανοί δεν έχουν περιθώρια να εκφράσουν ελεύθερα τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις και μάλιστα όταν ο πατέρας της οικογένειας είναι μουσουλμάνος, τότε το παιδί υποχρεωτικά ασπάζεται αυτή τη θρησκεία. Ο δικός μου πατέρας, είναι μετριοπαθής και καλός άνθρωπος, μου έδωσε το δικαίωμα της επιλογής, λέγοντάς μου να κάνω αυτό που μου λέει η καρδιά μου.

Η Λέσβος για μένα είναι ένας ευλογημένος τόπος, αφού είναι ο τόπος του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ ο Ταξιάρχης, για μένα έχει τη θέση του πατέρα. Στις δύσκολες στιγμές μου και στους αγώνες μου, στη ζωή και στο ρινγκ, πάντα προσευχόμουν σ' αυτόν και ζητούσα δύναμη και προστασία. Με προστάτευσε και με γλίτωσε από βέβαιο θάνατο και ήταν συμπαραστάτης μου στις κρίσιμες ώρες που πέρασα. Η συγκίνησή μου, όταν έφτασα στο Μοναστήρι του Μανταμάδου ήταν τεράστια, απερίγραπτη. Ένιωσα γαλήνη, ηρεμία, προστασία και αγάπη, η ενέργεια και η αύρα του Αρχαγγέλου κυριαρχούσε σε όλο το χώρο».

Ο Ηλία Αλί από μικρή ηλικία γνώρισε μέσα από βιβλία την ελληνική ιστορία και τους αρχαίους Έλληνες. Ο ίδιος μιλά με θαυμασμό για το Μέγα Αλέξανδρο, που παντρεύτηκε γυναίκα από την Περσία, καθώς και για τους Σπαρτιάτες, που ζούσαν για να αγωνίζονται και αγωνιζόταν για να ζουν. Όπως λέει, η ανδρεία και η συνέπεια που έδειχναν στα λόγια και στις πράξεις τους, αποτελούν για τον ίδιο παραδείγματα ζωής.

«Στο μυαλό μου είναι βαθιά χαραγμένα το «Ή ταν ή επί τας» και το «Μολών λαβέ» του βασιλιά Λεωνίδα αποτελεί για μένα πρότυπο».

ΟΝΕΙΡΑ & ΕΠΙΛΟΓΕΣ

Πλέον ο Αλί Ηλίας Ρεζά Κ. ονειρεύεται μια ήσυχη ζωή με τη σύζυγό του στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στη Λέσβο. Όπως αναφέρει, στόχος του είναι να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα και να επιστρέψει στα ρινγκ αγωνιζόμενος με τα χρώματα της Ελλάδας.

«Η Λέσβος εκτός από πατρίδα του Ταξιάρχη, είναι ένας τόπος φιλόξενος, με καλούς και ειρηνικούς ανθρώπους. Όταν ζει κάποιος στο Ιράν ή στην Τουρκία, το πρώτο πράγμα που τον ρωτούν είναι αν είναι μουσουλμάνος ή χριστιανός και έπειτα βάζουν ταμπέλες και κάνουν διαχωρισμούς. Το ίδιο συμβαίνει και στις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Εδώ, οι άνθρωποι δεν σε ρωτούν σε ποιο Θεό πιστεύεις, δεν έχει γι' αυτούς σημασία. Σε ρωτούν αν είσαι καλά, αν χρειάζεσαι κάτι, σε επαινούν για τις προσπάθειές σου. Δεν σε κοιτούν περίεργα, όπως στις μεγάλες πόλεις.

Ήδη έχω ξεκινήσει εντατικές προπονήσεις και θέλω να πιστεύω ότι πολύ σύντομα θα μπορέσω να επιστρέψω στα ρινγκ με πολλές νίκες και διακρίσεις, αυτή τη φορά με τα ελληνικά χρώματα και την ελληνική σημαία. Το όνειρό μου είναι να κερδίσω σύντομα ένα χρυσό μετάλλιο, για να το πάω ο ίδιος με τη σύζυγό μου στο μοναστήρι του Ταξιάρχη στο Μανταμάδο, να το παραδώσω με τα χέρια μου στον Αρχάγγελο».   

Μ. Χατζηγεωργίου