Του Φίλιππου Ζάχαρη (filippos.zaharis@yahoo.gr)

Πολλοί οι ελιγμοί και της τωρινής εξουσίας, όπως πολλά είναι και τα νεφελώματα στις σχέσεις μεταξύ των κυβερνητικών παραγόντων, νεφελώματα που έχουν δημιουργήσει μία ασταθή κυβερνητική παρουσία σε όλα τα φόρα και τις συναντήσεις, συνυπολογιζομένου βέβαια του εσωτερικού μετώπου με την αντιπολίτευση, η οποία με την σειρά της κάνει το παν, προκειμένου να διαιωνίσει αυτήν ακριβώς την αστάθεια.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που έχει ανάγκη την στήριξη των πολιτών, διαρρέει τεχνηέντως πως αναμένονται νέες εκλογές ή ακόμη και δημοψήφισμα παρά την αναμενόμενη υποχωρητική της στάση στις επαφές με τους εταίρους. Το γεγονός και μόνο ότι ήδη συζητούνται νέες περικοπές, σε συνδυασμό με το ασφαλιστικό και όλα τα πρόσθετα μέτρα που αναμένεται να ληφθούν, δημιουργεί ανησυχία και ανασφάλεια στην αγορά, καθώς οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες ασθμαίνουν υπό το βάρος των αυξήσεων, αδυνατώντας πλέον να προσελκύσουν νέους καταναλωτές αλλά και να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.

Και ενώ η κυβέρνηση χαμογελά στο άκουσμα των στοιχείων της Eurostat που καταγράφουν θετικά αποτελέσματα, την ίδια στιγμή οι στρατιές ανέργων αφενός κατακλύζουν τα γραφεία ευρέσεως εργασίας και αφετέρου οι άστεγοι πολλαπλασιάζονται μαζί με αυτούς που έχουν μια υποτυπώδη στέγη  με κομμένο ρεύμα και τηλέφωνο. Αν η κυβέρνηση κρίνει πως αυτό αποκαλείται ανάπτυξη, αν με τα στοιχεία από το έλλειμμα γενικής κυβέρνησης αποπειράται να παρουσιάσει μια άλλη εικόνα στο κοινωνικο-οικονομικό πεδίο, αυτό λέγεται απλά στάχτη στα μάτια του κόσμου με παράλληλη απόκρυψη της  αλήθειας.

Οι αποφάσεις για το μέλλον της χώρας, την ίδια στιγμή, κρέμονται και πάλι σε μια κλωστή, καθώς ΔΝΤ και Ευρωπαίοι εταίροι αξιώνουν συνεχώς μειώσεις μισθών στην Ελλάδα αλλά και επιπρόσθετη φορολογία που έχει στην κυριολεξία γονατίσει τα νοικοκυριά. Πρόκειται λοιπόν, για μια συνεχιζόμενη λαίλαπα που δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας, πολύ δε περισσότερο ανάπτυξης και όσοι από την κυβέρνηση ευαγγελίζονται την τελευταία, μάλλον δείχνουν να έχουν χάσει την επαφή με την πραγματικότητα.

Οι θέσεις εργασίας μειώνονται μέρα με την μέρα και οι όποιες προκηρύξεις καλύπτονται με τον συνήθη τρόπο από τους ημέτερους. Δεν έχει αλλάξει τίποτε στην νοοτροπία του μέσου Έλληνα, ούτε καν η καταναλωτική μανία, παρά το γεγονός ότι τα πορτοφόλια έχουν αδειάσει. Και αυτό γιατί πέρα από το όνειρο του γρήγορου και εύκολου πλουτισμού, πέρα από την νοοτροπία του βολέματος των δικών μας κάθε φορά παιδιών, δεν υπάρχει ούτε καν  στοιχειώδης διαφάνεια. Αυτά δε τα περί της επιδίωξής της είτε από την τωρινή κυβέρνηση, είτε από αυτόκλητους κομματικούς σωτήρες, δεν είναι παρά φούμαρα και μεταξωτές κορδέλες, για να πιστεύει ο κόσμος πως υπάρχουν τάχα κόμματα του λαού.

Προς λαϊκή κατανάλωση είναι όλα αυτά, ευφυολογήματα για να υπάρχει η ποθητή νηνεμία της ψευδεπίγραφης κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Και όμως, πετυχαίνουν με την τακτική αυτή να πείσουν και πάλι τον κόσμο, που αφήνει τον κάθε υπουργό να διαπραγματεύεται την τύχη του στις Βρυξέλλες. Ναι, δυστυχώς - απουσία ιδεολογιών - έχουν πείσει τους πολίτες πως όλα αυτά που διαμείβονται στα κέντρα των αποφάσεων δεν τους αφορούν, πως οι πολιτικοί έχουν αναλάβει αυτή την βρώμικη δουλειά. Περί αυτής πρόκειται ασφαλώς, όταν κάποιοι χαρτογιακάδες αποφασίζουν για έναν ολόκληρο λαό, λανσάροντας απροκάλυπτα την εικόνα του εξυγιαντή.

Οι πολίτες λοιπόν, είναι και πάλι οι ζημιωμένοι της όλης ιστορίας. Η ευθύνη πάραυτα ανήκει και πάλι σε αυτούς, καθώς δεν εμπιστεύονται για μια ακόμη φορά τις δυνατότητες και τα κριτήριά τους. Οι κυβερνητικοί ελιγμοί τοιουτοτρόπως γίνονται ολοένα και πιο πολύπλοκοι, όσο πολυσύνθετη είναι η άτακτη υποχώρηση των πολιτών σε όλα τα επίπεδα και τομείς. Το ζωτικό ψεύδους επεκτείνεται, το ίδιο όπως και η λανθασμένη εντύπωση διαβίωσης με όρους ισοτιμίας. Δεν απομένει παρά η επικύρωση της  κατάστασης αυτής με τα αποτελέσματα των επικείμενων πιθανών εκλογών. Το γεγονός δηλαδή ότι οι πολίτες αφού έκαναν την υποτιθέμενη αριστερή στροφή, τώρα έβαλαν μυαλό και θα επαναφέρουν και πάλι την δεξιά. Διλήμματα, που αν μη τι άλλο εξακολουθούν να είναι πλαστά και επανάληψη μιας ακόμη θλιβερής ιστορίας κομματικής εξαπάτησης.