Αριστοτέχνης είστε στα μεγάλα κόλπα κ. Πρόεδρε. Σας βγάζω το καπέλο. Με την πρόταση για την αλλαγή του εκλογικού νόμου, όπως την μεθοδεύσατε, επιτύχατε το «δύο στα δύο». Και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος. Και όσοι «γαύγιζαν» ως τώρα για την ασυνέπειά σας να μην έχετε καθιερώσει την «απλή και άδολη αναλογική», τώρα πια «δεν δικαιούνται για να ομιλούν», κατά την Κουτσογιώργεια σύνταξη, αφού εσείς καταθέσατε το σχετικό σχέδιο νόμου. Αλλά και οι επόμενες εκλογές, αυτές που πρωτίστως σας ενδιαφέρουν, θα γίνουν με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο. Οπότε αν καταφέρετε, όπως ελπίζετε και σχεδιάζετε, να είστε και πάλι πρώτο κόμμα, θα εισπράξετε το δωράκι των πενήντα εδρών. Μιλάμε για μεγάλα κόλπα.

Κατά τα λοιπά, το όλο εγχείρημα αλλαγής του εκλογικού νόμου, αναδίδει μιαν αποφορά ου μόνον κουτοπονηριάς, αλλά και συνήθους ελληνικής πολιτικής προχειρότητας.

Πού ακούστηκε «δημόσια διαβούλευση» για τον εκλογικό νόμο, η οποία να εξαντλείται εντός εικοσιτετραώρων που μετρώνται στα δάκτυλα της μιας χειρός;

Ποια σχέση έχει με το επικρατούν δημόσιο αίσθημα ένας εκλογικός νόμος ο οποίος παρακάμπτει, ως μη υπάρχον, το πρόβλημα της μείωσης του αριθμού των βουλευτών; Γιατί χρειάζεται να πληρώνουμε τριακόσιους, αντί των διακοσίων που προβλέπει, ως ελάχιστο όριο, το υπάρχον σύνταγμα; Έτσι ή αλλιώς, είτε 300, είτε διακόσιοι, ως λόχοι ή διμοιρίες σε διατεταγμένη υπηρεσία λειτουργούν, οι κατά σχήμα οξύμωρο «εκπρόσωποι του Έθνους», αφού στην πραγματικότητα δεν είναι παρά μόνον εκπρόσωποι του κόμματος και γονυκλινείς εκτελεστές των επιταγών του αρχηγού τους.

Ποια σχέση έχει με την πραγματικότητα ένας εκλογικός νόμος, του οποίου οι διατάξεις που δόθηκαν «στο λαό», αλλά και στα κόμματα της Βουλής, οι προς δημόσια διαβούλευση, δεν κάνουν καμία αναφορά στο πώς θα κατατμηθούν, χωρίς πονηρές αλχημείες, οι υπερφυσικές περιφέρειες, όπως εκείνη της Β Αθήνας;

Αν θέλατε να κάνετε σοβαρή δουλειά και να γράψετε ιστορία, θα ζητούσατε την συναίνεση αν όχι όλων, έστω των πέραν της Νέας Δημοκρατίας λοιπών κομμάτων, ώστε ένα εκλογικό σύστημα ευρύτατης αποδοχής, να ψηφιστεί πράγματι από διακοσίους, ώστε να ισχύει αμέσως. Με την δέσμευση όλων ότι θα περιληφθεί στην επόμενη συνταγματική αναθεώρηση, την οποία επίσης ευαγγελίζεσθε. Ώστε να έχει πια συνταγματική ισχύ και να μην αλλάζει κάθε τόσο και κουτοπόνηρα, αναλόγως προς τα «πού φυσάει ο άνεμος».

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr