Σε μια κοινή δήλωσή τους, οι πρόεδροι των ΝΟΔΕ Λέσβου, Χίου, Σάμου και Λήμνου Στ. Καραγεωργίου, Πρ. Μανωλάκης, Π. Παπαγεωργίου και Ε. Χριστοφιδέλλης αντίστοιχα, κάνουν λόγο για την υποχρέωση της πολιτείας ν' αντιμετωπίζει τις συνέπειες των ιδιαιτεροτήτων του νησιωτικού χώρου, με σκοπό την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή της χώρας και της Ε.Ε. Διαβεβαιώνουν ότι η ΝΔ δεν θα επιτρέψει την απώλεια του δικαιώματος για την διατήρηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ, αλλά θα διασφαλίσει τα δικαιώματα και θα εξασφαλίσει την προοπτική των αντικειμενικώς μειονεκτούντων πολιτών.

Ειδικότερα, στο κείμενό τους οι τέσσερις υπογράφοντες πρόεδροι των νησιωτικών ΝΟΔΕ, επισημαίνουν μεταξύ άλλων:

«Θέλουμε να υπενθυμίσουμε την υποχρέωση της πολιτείας να αντιμετωπίζει, με συγκεκριμένο σχεδιασμό, τις συνέπειες της γεωγραφικής και μορφολογικής ιδιαιτερότητας του νησιωτικού χώρου με σκοπό την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή της χώρας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Την υποχρέωση αυτή έχουν αναγνωρίσει με τον όρο «νησιωτικότητα», τόσο η Ελληνική πολιτεία στο ίδιο της το Σύνταγμα, όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η Συνθήκη της Λισαβόνας η οποία καθιερώνει την αρχή της "εδαφικής συνοχής", αναφέρεται ρητά σε δυο άρθρα της:

-Στο άρθρο 170 (πρώην 154 Συνθήκης Νίκαιας) για τα διευρωπαϊκά δίκτυα, τονίζεται ότι «η Κοινότητα θα λάβει υπόψη της, ιδιαιτέρως την ανάγκη σύνδεσης των νησιωτικών, ηπειρωτικών και περιφερειακών περιοχών με τις κεντρικές περιοχές της».

-Στο άρθρο 174 (πρώην 158 Συνθήκης Νίκαιας), τονίζεται ότι «η Κοινότητα, προκειμένου να προωθήσει την αρμονική ανάπτυξή της... θα πρέπει να επιδιώξει τη μείωση των διαφορών μεταξύ των επιπέδων ανάπτυξης των διαφόρων περιφερειών και την υπανάπτυξη των λιγότερο ευνοημένων περιφερειών».

Το ίδιο άρθρο υπογραμμίζει ότι ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί σε ορισμένους τύπους περιφερειών, μεταξύ των οποίων εκείνες που «πλήττονται από σοβαρά και μόνιμα φυσικά ή δημογραφικά μειονεκτήματα», όπως οι βορειότερες περιφέρειες με χαμηλή πυκνότητα πληθυσμού, οι αγροτικές περιοχές, και οι νησιωτικές, διασυνοριακές και ορεινές περιοχές.

Περιττό να αναφερθούμε στις εκατοντάδες διακηρύξεις, ψηφίσματα και αναφορές σε επίπεδο φορέων και θεσμικών οργάνων, που δηλώνουν τη βούληση της Ε.Ε. για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των κατοίκων των νησιωτικών περιοχών. 

Ειδικά στην χώρα μας, η νησιωτικότητα πρέπει να υπηρετείται επί της ουσίας. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των νησιών μας δεν είναι δυνατόν να  αγνοούνται, δεδομένου ότι σχετίζονται με ένα πλήθος δυσκολιών και προβλημάτων, που αποδεδειγμένα επιβραδύνουν την ανάπτυξή τους.

Τα νησιά μας μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν σημαντικό μοχλό ανάπτυξης της χώρας, υπό την προϋπόθεση ύπαρξης ενός Νησιωτικού Ισοδύναμου με απώτερο στόχο την αειφόρο ανάπτυξή τους. Είναι βέβαιο ότι αυτό μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία ενός εναλλακτικού καθεστώτος πρόσβασης των νησιών στην πραγματική αγορά και να αντιμετωπίσει ουσιαστικά τα νέα δημοσιονομικά μέτρα.

Στο πλαίσιο αυτό, είναι αστείο να προτείνεται η κατάργηση του ειδικού φορολογικού καθεστώς ενός εκ των βασικότερων και ουσιαστικότερων συστατικών του Νησιωτικού Ισοδύναμου.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»