Οι ξενοκίνητοι δικτάτορες (τρόικα των συνταγματαρχών) είχαν βέβαια πολλές βάρβαρες και απάνθρωπες δουλειές να κάνουν στη Λέσβο από την πρώτη μέρα της συνωμοτικής αρπαγής της εξουσίας, αφού το Αριστερό και Δημοκρατικό Λαϊκό κίνημα ήταν ιδιαίτερα ανεβασμένο στη Λέσβο με τις αγωνιστικές παραδόσεις.

Μια ενδεικτική παράμετρος είναι ότι το κόμμα της Δεξιάς (ΕΡΕ) είχε έρθει τρίτο στο Νομό Λέσβου κατά τις τελευταίες εκλογές πριν τη δικτατορία (Φεβρουάριος 1964) εκλέγοντας μόνο ένα βουλευτή, ενώ η Ένωση Κέντρου εξέλεξε τρεις βουλευτές και η Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ) δυο βουλευτές.

Η επέλαση των οργάνων της Χούντας, που εξαναγκάζουν με τα όπλα του κρατικού μηχανισμού, ξεκινά Παρασκευή, δυο μέρες πριν την Κυριακή των Βαΐων του 1967. Τις πρώτες δυο μέρες έγιναν στη Μυτιλήνη και στα χωριά συλλήψεις διακοσίων περίπου στελεχών της ΕΔΑ και της Νεολαίας Λαμπράκη (όπου ήταν ενταγμένοι οι κομμουνιστές, αφού το ΚΚΕ είχε τεθεί εκτός νόμου από την εποχή του Εμφυλίου). Τα αστυνομικά και στρατιωτικά τζιπ πηγαινοέρχονταν αποσπώντας από τις οικογένειές τους βίαια και παράνομα ειρηνικούς αγωνιστές και στοιβάζοντάς τους αρχικά στην τότε Ασφάλεια (Τζέιμς Αριστάρχου 15, στο Κιόσκι). Στη συνέχεια, τους μετέφεραν στην Παιδαγωγική Ακαδημία (παλαιό κτίριο), όπου διαμόρφωσαν στρατόπεδο κράτησης, ακριβώς στους ίδιους χώρους με τους Ναζί κατακτητές στα 1941-1944.

Από τους πρώτους συλλαμβάνουν τον πρώτο πολίτη της Λέσβου, τον λαοπρόβλητο και ιδιαίτερα αγαπητό Δήμαρχο Μυτιλήνης Απόστολο Αποστόλου (Δάσκαλο). Για γραφειοκρατικούς λόγους έπρεπε κάποιος να υπογράφει ως Δήμαρχος (μέχρι να διορίσουν χουντικούς στους ΟΤΑ), γι' αυτό καλούν τους εκλεγμένους με σειρά ψήφων στο γραφείο Δημάρχου, όπου γνωστοί ασφαλίτες της εποχής τούς δίνουν να υπογράψουν συγχαρητήριο τηλεγράφημα στην «Εθνοσωτήριον Επαναστατικήν Κυβέρνησιν», ως προϋπόθεση για να αναλάβουν Δήμαρχοι. Οι προσκαλούμενοι δεν υπογράφουν και άμεσα κλείνονται στο στρατόπεδο της Ακαδημίας. Φτάνει και η σειρά του Γιώργου του Σκαμπαβία, κουρέα και χιουμορίστα, ο οποίος έδειξε σα να έχει διάθεση συνεργασίας. Αφού κάθισε στο γραφείο Δημάρχου, τους είπε: «Περιμένετε, βρε παιδιά, να σας κεράσω ένα καφέ, δήμαρχος είμαι...». Διάβασε τη δήλωση υποταγής στο νέο καθεστώς και τους είπε: «Άντε, ρε παιδιά, πάρτε με κι εμένα. Τουλάχιστον έγινα και για ένα τέταρτο Δήμαρχος Μυτιλήνης!». Σαν παλιά καραβάνα, προσπαθούσε να διακωμωδήσει την τραγική κατάσταση. Από τους πρώτους συνέλαβαν και τους δύο βουλευτές Λέσβου της ΕΔΑ, Θεόφραστο Παππά και Νίκο Γανίτη. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Μερόπης Φράγκου που σε ηλικία 6 χρονών της απέσπασαν και τους δύο γονείς της που τους εξόρισαν.

Τις πρώτες μέρες απαγορεύτηκε η κυκλοφορία εκτός οικιών από την «δύσιν του ηλίου» και πάλι ακριβώς όπως τις μέρες της Κατοχής! Αρχίζουν αμέσως τα εμβατήρια στο ραδιόφωνο που κατέλαβαν οι πραξικοπηματίες, τα ανακοινωθέντα, τα «Αποφασίζομεν και διατάσσομεν!» και στη συνέχεια εξαπλώνουν την τρομοκρατία, τη βαρβαρότητα και το χαφιεδισμό. Την Τρίτη 25/4/1967 η Στρατιωτική Διοίκηση Λέσβου προειδοποιεί με ανακοίνωσή της: «Πας όστις διαδίδει καθ' οιονδήποτε τρόπο ψευδείς ειδήσεις ή φήμας δυναμένας να προκαλέσουν ανησυχίαν ή φόβον θα συλλαμβάνεται και θα παραπέμπεται εις το Στρατοδικείον...».

Από την πρώτη μέρα επιβλήθηκε σκληρή και απόλυτη ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΗ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ στις τοπικές εφημερίδες από λογοκριτές της Χούντας, ειδικούς στη δημοσιογραφία... και στη φιλολογία... Οι βολεμένοι έχοντες και κατέχοντες γίνονται κόλακες της χούντας των ξενοκίνητων φανφαρόνων, προεξαρχόντων των μητροπολιτών. Δημόσια βουβαμάρα, αλλά συνθηματική μουρμούρα στα λαϊκά στέκια.

Απολύθηκαν όλοι οι Δήμαρχοι και οι Κοινοτάρχες μαζί με τα δημοκρατικά εκλεγμένα μέλη των Συμβουλίων και διορίστηκαν παντού χουντικοί, αρκετοί από τους οποίους είχαν μειοψηφήσει στις τελευταίες δημοτικές εκλογές του 1964! Στις 4 Μαΐου ΔΙΑΛΥΟΝΤΑΙ στη Λέσβο με απόφαση του Γενικού Επιτελείου Στρατού 11 Σωματεία Οικοδόμων και Εργατών Γης!!! Διορίζονται χουντικοί στη Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου.

(Κείμενο ΦΙΜΠΟΔ Λέσβου για τα 50 χρόνια από την κήρυξη της δικτατορίας της 21-4-1967)

ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»