Διερωτώμαι αν το πρόβλημα είναι δικό μου. Αν εγώ δεν μπορώ να καταλάβω, τι ακριβώς μας λέτε κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, σε σχέση με δυο ακανθώδη προβλήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία, ή αν εσείς δεν μας τα λέτε και τόσο καθαρά.

Ας ξεκινήσουμε από το πρόβλημα που έχει ανακύψει με την συμφωνία των Πρεσπών για το «ονοματολογικό». Το ότι θα καταψηφίσετε την συμφωνία, αν ολοκληρωθούν οι διαδικασίες στην γείτονα, έτσι όπως θέλουν οι κυβερνήσεις Αθηνών και Σκοπίων, αλλά και το σύνολο των εταίρων μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και των συμμάχων μας στο ΝΑΤΟ, και έρθει η ώρα της επικύρωσης από την ελληνική Βουλή, είναι αληθώς ξεκάθαρο. Έως εδώ, κανένα πρόβλημα.

Πορεύεστε, όμως, ως «εν δυνάμει πρωθυπουργός». Ακόμη και αν οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μια τάση συσπείρωσης των οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ με αντίστοιχη μείωση του δημοσκοπικού ποσοστού της Νέας Δημοκρατίας, όλα δείχνουν ότι θα είστε ο νικητής των εκλογών. Οπότε προκύπτει, δια της κοινής λογικής, ένα απλό ερώτημα: Τι θα κάνετε όταν αυτή η συμφωνία θα είναι τετελεσμένη; Θα την αποδεχθείτε, έστω «με κρύα καρδιά», ή θα επιχειρήσετε να την κηρύξετε άκυρη, και με ποιο τρόπο;

Διαβάζω και ξαναδιαβάζω τις δηλώσεις σας, αλλά δεν βρίσκω απάντηση σε αυτό το ερώτημα.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με ένα άλλο καυτό πρόβλημα, που αφορά περισσότερους από 1,5 εκατομμύριο συμπολίτες μας. Το πρόβλημα των νέων, αγρίων, περικοπών στις συντάξεις. Μέτρο για το οποίο υπάρχουν διχογνωμίες ως προς το αν είναι απλώς δημοσιονομικό, οπότε έχει περιθώρια να «κάνει του κεφαλιού της» η ελληνική κυβέρνηση, είτε του Τσίπρα, είτε του Μητσοτάκη, είτε είναι «διαρθρωτικό», οπότε η εφαρμογή του καθίσταται, εκ των συμφωνηθέντων με τους δανειστές, υποχρεωτική.

Το μόνο σαφές είναι η δέσμευσή σας ότι θα καταργήσετε τον «νόμο Κατρούγκαλου». Μάλιστα. Αλλά τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Αν, με την είσοδο στο 2019, επιβληθούν τελικώς κάποιες περικοπές, εσείς θα τις ακυρώσετε ως κυβέρνηση;

Εδώ χρειάζονται ξεκάθαρες απαντήσεις. Για να μη σέρνεται η υποψία ότι διαμορφώνετε την κομματική γραμμή σας «εκ του ασφαλούς». Ναι μεν λέμε «όχι» στην συμφωνία προεκλογικώς, επειδή άλλοι θα έχουν το πολιτικό κόστος της υπογραφής της, αλλά μετεκλογικώς θα την «καταπιούμε», επειδή δεν γίνεται η χώρα «να πάρει πίσω την υπογραφή της». Έχω άδικο;

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr