Η 28η Οκτωβρίου είναι ημέρα μνήμης και τιμής για όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες.

Είναι ημέρα υπερηφάνειας για το σθένος και τη δύναμη ψυχής που επέδειξε ο ελληνισμός. Είναι επέτειος απόδοσης της οφειλόμενης τιμής σε όλους όσοι όρθωσαν το ανάστημά τους απέναντι στις δυνάμεις της βίας και του φασισμού.

Στο αποφασιστικό «όχι» του ελληνικού λαού απέναντι στον πανίσχυρο στρατιωτικά επίδοξο κατακτητή της χώρας μας, αποτυπώνεται η ακλόνητη πίστη ενός λαού να τιμήσει την ιστορία και τις θυσίες των προγόνων του.

Μια ιστορία εκατοντάδων ετών, βαμμένη με αίμα και αγώνες για την κατάκτηση της ελευθερίας και της εθνικής ανεξαρτησίας.

Αγώνες για διατήρηση της εθνικής συνείδησης και αξιοπρέπειας.

Αγώνες για να έχουμε το δικαίωμα να ζούμε ελεύθεροι.

Αγώνες για να διαθέτουμε τη δύναμη να αποφασίζουμε και να διαμορφώνουμε εμείς το μέλλον μας.

Και βέβαια να διεκδικούμε ως έθνος ένα αναβαθμισμένο ρόλο σε ένα ασταθές γεωπολιτικό περιβάλλον, που διαρκώς αλλάζει.

Η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου είναι ένα σημαντικό γεγονός και δεν πρέπει να εξαντλείται ο εορτασμός της μόνο σε ωραίες ομιλίες.

Η διατήρηση της εθνικής μνήμης για μικρούς σε μέγεθος λαούς σαν το δικό μας πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα, και πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα για δυο λόγους.

Ο πρώτος λόγος είναι γιατί η ισχυρή εθνική μνήμη αποτελεί το βασικό μας όπλο, το ανάχωμα για να αποκρούσουμε με επιτυχία τον ιστορικό αναθεωρητισμό που προωθείται τα τελευταία χρόνια. Να αντιμετωπίσουμε την τάση για εθνομηδενισμό και αποδόμηση της εθνικής συνείδησης, ταυτότητας, ιστορίας που έχουν αναδειχτεί σε ύψιστα εργαλεία αποσταθεροποίησης και γεωπολιτικής αναδιάταξης των εθνών.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι οι λαοί που διατηρούν ζωντανή την εθνική μνήμη, είναι αυτοί που μπορούν να πρωταγωνιστούν στις διεθνείς εξελίξεις.

Γιατί η ιστορική γνώση και η ρεαλιστική καταγραφή και ανάλυση των ιστορικών στιγμών, αποτελούν για τα έθνη που τα διαθέτουν, ουσιαστικά εφόδια για τη χάραξη μιας επωφελούς στρατηγικής, που θα υπηρετεί μακροπρόθεσμα τα συμφέροντά τους και θα τα προστατεύει από άλλου είδους πλέον «επιθέσεις».

Οι ζωντανές αυτές ιστορικές μνήμες θα πρέπει να παραμείνουν ζωντανές με την διδαχή της πραγματικής ιστορίας και όχι παραμορφωμένη, ανάλογα με τις ιδεοληψίες κάποιων δήθεν προοδευτικών.

Τα παραδείγματα της προσπάθειας αλλοίωσης της ιστορίας μας είναι πολλά. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα που μια μεγάλη εθνική επανάσταση, απελευθερωτικοί αγώνες, η ξένη κατοχή και η αντίσταση στον κατακτητή έγιναν προσπάθεια να παραχαραχθούν ή να υποβαθμιστούν.

Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε δει να επιχειρείται να ξαναγραφτεί η ιστορία με κυρίαρχο στοιχείο την υποβάθμιση των σημαντικών ιστορικών γεγονότων και την ανάδειξη δευτερευουσών πλευρών και προσωπικοτήτων.

Δεν είναι λίγες οι φορές που συγκρούονται οι ιστορικοί μύθοι και οι πολιτικές σκοπιμότητες με την ιστορική αλήθεια.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»