Υπάρχουν ενδείξεις ότι πιθανόν ο Ταγίπ Ερντογάν να χάσει τις  εκλογές στην δοκιμαζόμενη, οικονομικώς, Τουρκία. Αλλά καμία ένδειξη ότι έχει διαφανεί, εκείνος ο οποίος θα επιτύχει συντριπτική νίκη, ώστε να καταστεί ο αδιαμφισβήτητος διάδοχός του. Η αντιπολίτευση, δεινώς κατακερματισμένη, δεν προσφέρει ελπίδα αλλαγής. Αλλά, ακόμη και αν υπάρξει εξέλιξη ενότητας και καταφέρουν να του αφαιρέσουν την εξουσία, για μας, για τα ελληνικά συμφέροντα, δεν προδιαγράφεται τίποτε καλύτερο.

Μήπως είναι καλύτερος ο Κεμάλ Κιλιντσάρογλου του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, που ανακοίνωσε προχθές ότι ο Ερντογάν «είναι έτοιμος να διαφύγει στο εξωτερικό έχοντας ήδη εξάγει τεράστια ποσά για τον ίδιο και την οικογένειά του»; Μα αυτός κατηγορεί τον Ερντογάν για ...ενδοτισμό έναντι της Ελλάδος. Και ο ίδιος ο ξεκίνησε το 2017 να διεκδικεί, 18 ελληνικά νησιά και φέτος τα ανέβασε σε 156!!!

Μήπως μπορούμε να ελπίζουμε σε καλύτερες σχέσεις αν κερδίσει η πρόεδρος του «Καλού Κόμματος», Μεράλ Ακσενέρ; Μα και αυτή επιτίθεται στον Ερντογάν, ναι μεν κατηγορώντας τον ότι, απέναντι στον Μητσοτάκη «παρατηρούμε με γέλια τις βρισιές που σαν διάβολος της Τασμανίας εκτοξεύει, διότι γνωρίζουμε πως πολύ λίγο του έμεινε», αλλά ταυτοχρόνως θέτει επίσης θέμα για την ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Αιγαίου: «Η έγκρισή μας για την ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, κατέληξε στον εξοπλισμό των νησιών του Αιγαίου». (Σ.Σ: Εννοεί την επιστροφή στο στρατιωτικό σκέλος της συμμαχίας, από το οποίο είχαμε αποχωρήσει το 1974, με απόφαση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, μετά την εισβολή στην Κύπρο).

Μήπως είναι καλύτερος, ο επίσης διεκδικητής της εξουσίας, πρώην πρωθυπουργός, Αχμέτ Νταβούτογλου; Μα αυτός αν σε κάτι ...μάλωσε τον Ερντογάν για όσα είπε κατά του Μητσοτάκη, ήταν για  «καθυστερημένη αντίδραση». Όσο για την ουσία της ομιλίας του Έλληνα πρωθυπουργού στο Κογκρέσο, μας απείλησε ότι οι θέσεις που εξέφρασε ο Κυριάκος Μητσοτάκης «δεν θα γίνουν ποτέ αποδεκτές».

Ίσως η μόνη ελπίδα μας είναι η θέση που εξέφρασε, με άρθρο του, το διεθνές πρακτορείο «Μπλούμπεργκ». Το οποίο αξιολογώντας ότι η Τουρκία λειτουργεί ως προέκταση της Ρωσίας στην αντιμετώπιση της κρίσης, και ο Ερντογάν ως συνεταιράκι του Πούτιν, εκβιάζοντας το ΝΑΤΟ, υποστηρίζει ότι η μόνη ρεαλιστική λύση είναι μια ...έξωση της Άγκυρας από την συμμαχία.

Να έχουμε απέναντί μας μια χώρα εχθρική προς το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

                                                   Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

                                         giorgismassavetas@gmail.com