Στα 27 χρόνια λειτουργίας της, η Ένωση καταναλωτών Λέσβου επισημαίνει ότι δεν έχει υπάρξει ανάλογη έκρηξη ακρίβειας. Τούτη τη φορά δεν είναι απλώς ακρίβεια, είναι κλοπή χωρίς ντροπή. Είναι η μείωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων και συνταξιούχων κατά το φοβερό ποσοστό του 30-40% στα καθημερινά είδη πρώτης ανάγκης.

   Δεν αμφισβητείται πλέον από καμία πλευρά οτι η ακρίβεια είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που απασχολεί την κοινωνία. Παράλληλα οι Έλληνες καταναλωτές έχουν το δεύτερο χαμηλότερο εισόδημα  στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά πληρώνουν τις πιο ψηλές  τιμές σε μια σειρά προϊόντων καί υπηρεσιών. Μόλις πρόσφατα η Επιτροπή Ανταγωνισμού προσδιόρισε ότι τα απορρυπαντικά στην Ελλάδα πωλούνται από 140 % έως και 361 % ακριβότερα στην Ελλάδα από την Κεντρική Ευρώπη.

    Το τέρας της ακρίβειας που με τόση βουλιμία καταβροχθίζει το χαμηλό εισόδημα του Έλληνα καταναλωτή, δεν φαίνεται να τιθασεύεται από τα διάφορα καλάθια ,τα επιδόματα τύπου pass ή με τις μόνιμες εκπτώσεις του 5%. Επισημαίνεται ότι σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ τον Οκτώβριο σημειώθηκε άνοδος 9,9 % στα τρόφιμα πράγμα που όχι μόνο ανέκοψε την πτωτική πορεία του πληθωρισμού αλλά τον οδήγησε σε υπερδιπλάσια αύξηση. Σύμφωνα πάλι με τα επίσημα στοιχεία τον Οκτώβριο ο πληθωρισμός παρουσίασε αύξηση 3,5% από 1,6 % τον Σεπτέμβριο.

    Μόνο ύστερα από πιέσεις των καταναλωτών επιβλήθηκαν κάποια πρόστιμα τα οποία, εκτός του ότι είναι ένα ελάχιστο ποσοστό των υπερκερδών που έχουν αποκομίσει οι εταιρίες αυτό τον καιρό ,τελικά αποδεικνύεται πως δεν είναι παρά το ελάχιστο τίμημα που καταβάλλεται για την αισχροκέρδεια. Είναι γνωστό πως το Νοέμβριο επιβλήθηκαν πρόστιμα 3,672 εκατομμυρίων ευρώ σε 4 πολυεθνικές εταιρείες και στη συνέχεια μία από αυτές μείωσε τις τιμές κατά 25 %. Γεννάται έτσι το ερώτημα με τι ποσοστό κέρδους δούλευε αυτή η εταιρία για να έχει τη δυνατότητα να μειώσει τόσο δραστικά τις τιμές; Προφανώς γιατί υπήρχε αυτή η δυνατότητα και όχι από φιλανθρωπία. Επιπλέον μπαίνουν εύλογα ερωτήματα για το πόσα και ποιά προϊόντα ,σε ποιές ποσότητες και για ποιό διάστημα πωλούνταν αυτά πριν από τη μείωση του 25%. Τι κέρδη αποκόμισαν οι εταιρείες από αυτή την τακτική; Αλλά γιατί μόνο μια εταιρεία μείωσε τις τιμές κατά  25 %, ενώ οι άλλες με το πενιχρό 5%; Και επιπλέον μένει το μεγάλο ζήτημα του ελέγχου των υπόλοιπων κρίκων της αλυσίδας από τον παραγωγό ως τον καταναλωτή.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»