*Πολλοί είναι εκείνοι που κριτικάρουν τα νομοσχέδια που αφορούν στην παιδεία και στις αλλαγές που επιχειρούνται. Πολλοί κάνουν λόγο για παραπαιδεία και απαξίωση των εκπαιδευτών και του δημόσιου σχολείου.  Μια ατέλειωτη γκρίνια για την αξιολόγηση και μια αντίδραση για το αν θα δίνουν οι μαθητές εξετάσεις στο τέλος της χρονιάς των τριών σχολικών ετών του λυκείου και ο βαθμός τους θα προσμετράται και θα υπολογίζεται κατά ένα ποσοστό στην είσοδο του υποψήφιου στα πανεπιστημιακά έδρανα.

Όμως αν τα καλοσκεφτούμε, τι έπαθαν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές όταν περνούσαν οι επιθεωρητές από την τάξη τους και παρακολουθούσαν την ροή του μαθήματος; Τι πάθαμε εμείς ως  μαθητές, την εποχή που μπαίναμε σ' αυτή την διαδικασία των διαγωνισμών; Το μόνο που έμενε και κάτι στο άδειο μας κεφάλι.

Πώς όμως να μην υπάρχει αυτή η απαξίωση, όταν αφενός δεν υπάρχει έλεγχος για το πώς και τι γίνεται εν ώρα διδασκαλίας, και αφετέρου αν όντως ο εκπαιδευτικός κάνει ευσυνείδητα την δουλεία του μεταλαμπαδεύοντας τις γνώσεις του και την αγάπη για μάθηση στους μαθητές ή αν τα παιδιά γίνονται κοινωνοί των προβλημάτων του καθηγητή τους, που τους εκμυστηρεύεται ό,τι μπορεί να φανταστεί ο καθείς.

Και τούτα δεν είναι ούτε μυθεύματα, ούτε φαντασιώσεις. Είναι μαρτυρίες των μαθητών, που ακόμα και εκείνα δυσανασχετούν κάνοντας λόγο για χαμένο χρόνο.

Θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι δεν είναι εκπαιδευτικό, ο δάσκαλος ή ο καθηγητής να διαθέτει  το 1/3 της διδακτικής του ώρας για να διαβάσει τις περισσότερες φορές την παράδοση του μαθήματος, σε τάχιστους ρυθμούς, και όταν κάποιος τολμήσει να πει ότι δεν τα κατάλαβε, η απάντηση είναι «Να πάτε στα φροντιστήρια να τα καταλάβετε και να σας τα μάθουν.

Τι επίπεδο να διαμορφώσει ο μαθητής, και τι είδους συμπεριφορά να μάθει όταν ξεστομίζονται από το στόμα του καθηγητή του βρισιές; Τι γνώσεις να λάβουν όταν η ύλη δεν έχει ξεπεράσει τα δύο βία τρία κεφάλαια;

Μήπως γι αυτό ενοχλεί η αξιολόγηση; Μήπως και γι' αυτό δεν αποδέχονται τον έλεγχο και την κριτική; Μήπως γι'αυτό υπάρχει αυτή η αποστροφή στους διαγωνισμούς; Όποιος έχει απορίες... μπορεί να ρωτήσει τους ίδιους τους μαθητές για να πάρει τις απαντήσεις που δεν θέλει να ακούσει.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»